คึดฮอดน้อง นอนกอดกวมปืน
นอนเพิงผืน แผ่นภูผากั้น
เอาจันทร์แจ้ง ดาราเดียระดาษ
เป็นโอภาสต่างไต้ ไฟฮ้อนท่อนกะบอง

เอาเสียงหองโหยฮ้อง สัตตามาแทนปี่
เสียงชะนีฮ่ำฮ้อง มาเป็นฆ้องขลุ่ยซอ
เอาเสียงอออีอี้ ลำสีเวฬุชาติ
มาแทนพาทย์สิ่งสะล้อ ซอด้วงที่ด่าวดัง

เอาเฟือยหนามเป็นม่านกั้ง กันฝั่งไสยาส์
กันกายายามหนาว หมอกเหมยมายย้อย
หัวลมวอยหนาวเนื้อ เฟือกายบ่หายส่วง
ทรมานหลายหลวง กะคือคึดฮอดน้องหลายแท้กว่าสู่แนว


โอภาส(แสงสว่าง) กะบอง(คบไฟ,ไต้) สัตตา(สัตว์) เวฬุชาติ(ไม้ไผ่) พาทย์(ดนตรี) เหมย(น้ำค้างแข็ง) มาย(คลายออก)