แสงทอง...วันรุ่ง
แสงเงินงามสลับงามกับแสงทอง
เกิดละอองแต้มสีเป็นสายสาย
แลเลื่อมเลื่อมเรื่อเรืองกระพริบพราย
เมื่อเมฆสลายด้วยแสงรพิพรรณ
แรกแรกเริ่มแต่งภาพตามขอบฟ้า
ให้ระยับจับตาชวนพาฝัน
เช้าวันนี้ตะวันสาดวาดวัน
งามเกินฝันด้วยน้ำมือจิตรกร
เมฆล้อมเหลื่อม งามลาย เป็นริ้วริ้ว
ลมจัดพัดพลิ้วผ่านพาปลิวว่อน
เปลี่ยนเป็นเส้นเป็นสายซอกซอกซอน
เริงเริงริ้วละลิ่วพร่างพลิ้วพรม
สีม่วงครามเหลืองแดงแต้มแต่งฟ้า
ชมพูดแสดเจิดจ้าช่างงามสม
มองม่านทองน้ำเงินเพลินเพลินชม
กับสายลมพัดโชยเตือนว่ารุ่งแล้ว
แสงเงินงามสลับสีทอแสงส่อง
เผ้าจ้องมองแสงสีที่สดใส
คิดถึงพี่คนดีที่อยู่ไกล
คงมองสายสีทองส่องระพี
พี่อยู่ไกลเป็นไฉนก็ไม่รู้
ความเป็นอยู่อย่างไรบอกน้องนี่
คงมองเมฆที่ส่องแสงระวี
คิดถึงที่ถิ่นเยือนที่จากมา
น้องห่วงพี่ใจนี้แทบจะขาด
มองแสงสาดส่องให้ใจห่วงหา
คิดถึงพี่ที่อยู่สุดปลายฟ้า
อยากไปหาเพราะคิดถึงคะนึงใจ
พี่เคยเป็นปราการป้องกันมั่น
คอยคุ้มภัยปกป้องกับการให้
ไม่มีทุกข์อยากเข็ญป้องกันภัย
พี่คอยให้ความรักไม่เสื่อมคลาย
พี่อยู่ไหนในวันแสงสาดส่อง
เกิดละอองแต้มสีเมื่อยามสาย
แสงทองเลื่อมเรื่อเรืองกระพริบพราย
รักไม่คลายมาพร้อมแสงระวี
[radio]http://www.hotlinkfiles.com/files/1957810_j2h5y/00001LanruklunthomSunti.swf[/radio]
ขอมอบความรักมากับแสงทองที่สาดส่องกับเช้าวันใหม่นี้ กับทุกคนที่มีความรัก.....นะคะ
แสงทองสาดดาษระยับจับวันรุ่ง
รังสีพุ่งเปิดโพยมโฉมฟ้าเผย
สุริยาตร์คงส่องสาดอยู่เช่นเคย
ท้องฟ้าเบยเบิกจ้านภาพราว
แสงทองฉายให้ความหมายในชีวิต
ช่วยสะกิดความรู้สึกนึกสืบสาว
แม้แสงสูรย์ล่วงลับดับแวววาว
แต่มีดาวมาแทนที่ระพีพรรณ
เปรียบเสมือนตัวพี่นี้แสนโศก
ทนวิโยคแสบในใจกระสัน
ฝากกลอนแก้แม้เราจะห่างกัน
คงมีวันข้างหน้าได้พาที
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks