ครั้งหนึ่งเคยมีภาพ
ของชายชราตัวงองุ้ม
ศีรษะโพกผ้าสะระบั่นเพื่อยืนยันความเป็นมุสลิม
กระดูกไม่ดี
ชอบนั่งหัวเราะอ้าปากหวอ
ครั้งหนึ่งโลกเคยมีภาพของ
ของชายชราตัวงองุ้ม
ใช้เหงือกแทนฟันในการบดข้าว
เดินได้นิดเดียวก็เหนื่อยหอบ
ผิวหนังเหี่ยวย่น

วันนี้ไม่มีภาพของ
ชายชราที่อาศัยและ
หาปลาแถวสะพานลำไย
อีกต่อไป

วันนี้โลกมีภาพเหล่านั้น
หลงเหลืออยู่แต่เพียงในความทรงจำ
ที่พร้อมจะลบเลือน ของผู้คนที่อาศัย
และทำมาหากินในตึกระฟ้า
ในเมืองใหญ่

ถึงแม้วันนี้ชายชราได้จาก
แนวทางการดำเนินชีวิต ที่เรียบง่าย พอเพียง และทรนง
ทำให้เราเข้าใกล้
ทำให้เราเข้าใจ มากขึ้น

ถึงท่วงทำนองของชีวิต ดังคำกล่าวที่ว่า


“ชีวิตคนเหมือนสะพาน มีขึ้น มีลง มีสูง มีต่ำ พอสุดท้าย ก็ตาย”


เย็น แก้วมณี
ด้วยจิตคารวะ หนุ่มน้อยเมืองเพชร




เสียดายครับ

เสียดายครับ