เมื่ออ้าย...มาลาจาก
น้ำที่หลากมากมายจนเอ่อล้น
ก็ท่วมท้นไหลบ่าไปทุกที่
แม้แต่ฟ้าก็ยังไร้แสงรวี
ก็โลกมีความทุกข์ และหม่นมัว
แม้ฟ้าหมองน้องคงต้องร้องไห้
ก็จะให้ใครเล่ามายิ้มหัว
ใจน้องเต้นอ่อนล้าระรัวรัว
กับคำอ้ายขอลาสิจากแล้ว
อ้ายมาทิ้งน้องไปเหตุใดเล่า
มาบอกกล่าวรำลาใจแผ่วแผ่ว
กับความช้ำพร่ำพร่าไม่เหลือแวว
คงไม่แคล้วระทมตรมในใจ
อ้ายบอกลาว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่า
น้องยาก็คงต้องยอมรับไว้
ไม่มีคำพร่ำเพ้อและเยื่อใย
ที่อ้ายให้กับคำคำนี้มา
ขออวยชัยให้พรนะอ้ายนะ
คงลืมน้องที่เคยรักเสมอ
ไม่ฝืนขัดกับคำอ้ายเมื่อพบเจอ
แม้จะเผลอเรียกอ้ายอย่างคิดถึง
คงก้มหน้าแน่นิ่งรักสูญสิ้น
ใจระรินโรยราขาดที่พึ่ง
ว้าเหว่ว้างใจจากเพราะคนึง
อ้ายผู้ซึ่งทิ้งไปไม่ใยดี
[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2029683_warqy/0001PrussaneesoujaiMittaya.swf[/fm]
Bookmarks