เริ่มจากคนที่ห่างไกลไม่รู้จัก
พอทายทักก้อเริ่มรักมีใจให้
นานวันเข้าสองเราต่างเข้าใจ
ผ่านวันไปทำให้ใกล้ชิดกัน
ความผูกพันนับวันยิ่งมีมาก
ต่างก้อฝากคำรักประจักษ์มั่น
วาดหวังไว้จะได้อยู่เคียงคู่ขวัญ
นั่งนับวันฝันเป็นจริงยิ่งสุขใจ
ลืมความทุกข์ชั่วคราวก้าวจากโลก
เคยเศร้าโศกสับสนทนร้องไห้
ทุกข์เลือนหายคล้ายตัดทิ้งกลิ้งจากไป
ยอดดวงใจเธอคือชายที่หมายตา
ได้รู้จักเกิดหลงรักเข้าเต็มๆ
ชายมาดเข้มช่างดูดีทุกทีท่า
พูดไพเราะเสนาะฟังทั้งวาจา
บางลีลาดั่งราชากล่าวพาที
บอกรักแท้ทุกวันชวนฝันหวาน
กลอนขับขานหวานซึ้งส่งถึงที่
ร่ายกลอนสดหวานหยดดั่งกวี
คำวจีบอกพี่นี้อยากจะดูแล
เวียนแวะไปพบคนใหม่ใจแปรเปลี่ยน
ทำแนบเนียนเหมือนดั่งเซียนวิชาแก่
สุดท้ายคนที่เธอเคยบอกรักแท้
ต้องพ่ายแพ้ได้เป็นแค่ทางผ่านเธอ...
อ้างข้อความนี้
Bookmarks