ภาษิต ผญาย่อย

[โป้ยก่าย]

มหาสมุทรกลืนกินได้แสนปีบ่ฮู้อิ่ม
ซุมมนุษย์เห็นแก่ได้กินซ้างอิ่มบ่เป็น
พออยากกลืนกินฟ้าจักรวาลเอามาโม่ม
ไผผู้คึดจั่งซั้นสิกินคู่สู่แนวบ่น้อ
ไฟบ่มีคัวนฮ้อนคือไฟกองกิเลส
เดียวนี้เผาลุกไหม่รามแล้วทั่วแผ่นดิน
โลภะคือความฮ้อนเผาคงแปนป่า
กำลังเผาแม่น้ำพวมแห่งเขื่อนอุบล

ขอเชิญชวนชาติเซื้อในเมืองสยามราษฎร์
เซื่อนักปราชญ์เด้อพี่น้องหันหน้าเข้าเพิ่งธรรม
คันสิมัวแต่เพ้อหลงนำแนวบ่แม่น
สิบกว่าปีสิได้อุ้มลูกน้อยบ่มีหม่องสิเพิ่งพา

เกิดเป็นคนควรเอาศีลมาคล้องเคียนคีงจั่งสิคล่อง
ดีกว่าเฮาสิหาซื้อสร้อยคล้องหือเจ้าว่าจั่งใด๋
ลงเมืองหลวงไปสามมื้อกลับเมือเฮือนย่านหมาเห่า
สมหัวใจพออยากอูบใส่ซ้ำคืนมาบ้านแม่กะหลง

[ศรีสะท้าน]

ข้ากะเห็นดวยดี้ นำใคที่เจ้ากล่าว
บ่าวป๊ายโก่ย โอยบอกอ้างทางนั้นผั่นค่องคือ
ขอให่ถือคลองหมั่น สำคัญโบราณกล่าว
อย่าสะหาวเอิดอ้าง ทางคล้อยถ่อยถุน
ต่อแต่นี้ฮอดพู้น เถิงเขตอสงไขย
ฝูงเวไนยควรคิด ฮ่ำกะจิตใจแจ้ง
ธรรมแสดงปฐมตั้ง ระวังตนให้พ้นผ่าน
เมื่อเถิงกาลฮาบส่วย บ่มรม้วยหมิ่งหาย แท้แหลว

[โป้ยก่าย]

คึดให้คักเด้อพี่น้องกินโป้มมันพาเปลือง
กินของแพงเงินเฮาเหมิดให้ค่อยออมเอาเด้อป้า
หาเอาผักขี้เหล็กต้มแกงกินกะแซบอยู่
ย่องยานางแกงหน่อไม้ดีแล้วกะว่านัว - อยู่เด้

ไผอยากไปสวรรค์ฟ้าให้กินทานนำเพิ่น - แน่เด้อ
รักษาศีลจักแปดข้อสิไปพ้อฮอดพระอินทร์
อยากเห็นพรหมสี่หน้ารักษาพรหมวิหารสี่
คันรักษาได้จั่งสี้สิไปพ้อแม่นพระพรหม

[บ่าวโจ่โล่]

....ม้าป่งเขา พาเฮาแจ้น ฟ้าวแล่นบ่เหมิดแฮง....
....คนแสดงเป็นตาทิพย์ อยู่สิบเมืองกะเห็นพ้อ.....
....หลายคักน้อทางเสื้อผ้า ปานอยู่ป่ากัลพฤษ......
....เซ้าฮอดดึกมีเสียงงัน อยู่เหมิดวันบ่มีแล้ว......
....หูทิพย์แหล๋วมีทิ้งสิ้น เว้าได้ยินเหมิดทุกสิ่ง.....
....จริงบ่จริงโบราณอ้าง วางความเว้าตั้งแต่ดน.....
....อย่าได้สนนำทางล่อ ก่อกิเลสเป็นเผดใหญ่.....
....หาพระธรรมนำข่มใจ ทางสดใสสว่างชี้ หนีไปเฝ้าพระศรีอาน...

.......ขอแจมนำแน่เด้อ แม่ใหญ่เว้าให้ฟังดอกเด้อครับ.......
::)

[โป้ยก่าย]

กุญชรช้างอัสดรคุณมาก
ก็หากหายากแท้ทั้งค่ายบ่มี
ส่วนว่ายุงยอยฮี้นฝูงไฮเฮียดไต่
มันหากบ่ฮ่อนไฮ่หาได้คู่สุเฮือน

[เจ้าซายน้อย]

กกไม้ใหญ่ แต่ใบบ่มี
สาวผู้ดี บ่มีศีลสร้าง
เป็นแม่ฮ้าง แล่นขึ้นแล่นลง
เป็นพระสงฆ์ วินัยบ่คอบ
คือผีปอบ กินตับกินไต

เพิ่นว่าหวา