-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
โอ้...ชาวนาไทย
โอ้...ชาวนาไทย
แสนสงสารอนิจจาชาวนาไทย
ยิ่งบากบั่นเท่าไรให้หน้าเหลือง
ตั้งหน้าทำงานทุ่งกลัวขุ่นเคือง
กว่าจะพูดรู้เรื่องเปลืองเวลา
เรามีข้าวในย้งถึงยากจน
อัตคัดขัดสนจนหนักหนา
ก็ในครัวยังเหลือเกลือน้ำปลา
อยู่กินอย่างอนาถาลำบากลิ้น
มองดูเขาถือศีลกินตามสั่ง
กินกระทั่งดินทรายกินอิฐหิน
กินพืชไร่อ้อยน้ำตาลกินที่ดิน
กินป่าไม้หมดสิ้นเขากินทน
ลูกอีสานอดทนสู้งานนา
ก็ชาวนาก้มหน้านัยน์ตาหม่น
ไม่ยอมพ่ายหน่ายหนีสู้อดทน
ทุกข์ร่วมท้นทนฝันสักวันฟื้น
ดินแยกแตกระแหงแห้งราโรย
ใบไม้โปรยโรยร่วงไม่อาจฝืน
ต้องสู้ทนทำนาจะหวังคืน
ข้าวจะฟื้นคืนต้นให้เกี่ยวรวง
กับบางที่น้ำบ่าท้องนาราบ
สายน้ำหลากท่วมนาน้ำตาร่วง
ช้ำแสนช้ำสู้ทนร้าวในทรวง
ก็ยังห่วงไม่มีข้าวจะกิน
ทุกข์ชาวนาข้าแผ่นดินดูยิ่งใหญ่
ผู้ซึ่งให้แรงกายเพื่อท้องถิ่น
ก้มหน้าทำลูกหลานจะมีกิน
ไม่มีสิ้นความฝันยังสู้ทน
[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2017048_tc34a/0001Numtaesan.swf[/fm]
-
ดูแลตรวจสอบเนื้อหา
:g:g:gป้าดน้องเล็กมักแฮงเด่เพลงนิแพนตัวจริงสายัณหืเด้อส่งมาให่แน่น่าครับอยากใด่:g:g
-
แม่นล่ะน้อ เป็นแนวใด๋กะสิได้ทนเอา แต่ก็มีความสุข8)
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
มาวันนี้มองนาพาใจหม่น
ความแห้งขมในใจแสนสุดช้ำ
มองท้องนาแห้งเฉาเราระกำ
คงเวรกรรมทำไว้ใจแดโดย
รักท้องนาใจจะขาดไม่อาจฝืน
ต้องทนกลืนธรรมชาติอย่างระโหย
คงช้ำใจแห้งแล้งอย่างราโรย
หัวใจโปรยปลิดลงตรงผืนนา
-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
ฝนแล้งแกล้งเราให้ช้ำหม่น
ดินระคนแตกแห้งเป็นเสี่ยงเสื่ยง
อกเราร้าวลึกราโรยให้หมุนเวียน
วงจรเจียนแทบขาดไม่อาจวก
เราชาวนาต้องช้ำระทมทั่ว
ข้าวในครัวแห้งยุ้งวุ่นในอก
จะหาเกลือน้ำปลาไหนมารด
ข้าวที่คดก็คงจืดจางลง
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks