โอ้...ชาวนาไทย


โอ้...ชาวนาไทย


แสนสงสารอนิจจาชาวนาไทย
ยิ่งบากบั่นเท่าไรให้หน้าเหลือง
ตั้งหน้าทำงานทุ่งกลัวขุ่นเคือง
กว่าจะพูดรู้เรื่องเปลืองเวลา

เรามีข้าวในย้งถึงยากจน
อัตคัดขัดสนจนหนักหนา
ก็ในครัวยังเหลือเกลือน้ำปลา
อยู่กินอย่างอนาถาลำบากลิ้น

มองดูเขาถือศีลกินตามสั่ง
กินกระทั่งดินทรายกินอิฐหิน
กินพืชไร่อ้อยน้ำตาลกินที่ดิน
กินป่าไม้หมดสิ้นเขากินทน

ลูกอีสานอดทนสู้งานนา
ก็ชาวนาก้มหน้านัยน์ตาหม่น
ไม่ยอมพ่ายหน่ายหนีสู้อดทน
ทุกข์ร่วมท้นทนฝันสักวันฟื้น

ดินแยกแตกระแหงแห้งราโรย
ใบไม้โปรยโรยร่วงไม่อาจฝืน
ต้องสู้ทนทำนาจะหวังคืน
ข้าวจะฟื้นคืนต้นให้เกี่ยวรวง

กับบางที่น้ำบ่าท้องนาราบ
สายน้ำหลากท่วมนาน้ำตาร่วง
ช้ำแสนช้ำสู้ทนร้าวในทรวง
ก็ยังห่วงไม่มีข้าวจะกิน

ทุกข์ชาวนาข้าแผ่นดินดูยิ่งใหญ่
ผู้ซึ่งให้แรงกายเพื่อท้องถิ่น
ก้มหน้าทำลูกหลานจะมีกิน
ไม่มีสิ้นความฝันยังสู้ทน



[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2017048_tc34a/0001Numtaesan.swf[/fm]