บุญกิริยาวัตถุ ๑๐

[ศรีสะท้าน]

จิตนอบน้อม มหาปราชญ์จอมมุนี
คุณพระศรีตรัยรัตน์ ผู้ส่องญาณเห็นแจ้ง
อภิธรรมอุดมแม้ง ยอแสดงคุณล้ำค่า
เกิดปัญญาส่องฮู้ ฮูหม่องปล่องอบาย
ตัดโมหะต่อนฮ้าย โกธะโกรธโทสา
อะเวราปาปัง ที่หลั่งโฮมโถมพื้น
คุณพระสงฆ์ผู้ยอขึ่น โสดาพาม้มฝั่ง
อะระหังผู้ไต่เต้า ตามต้ายฝ่ายพระองค์
ข้าจักยอยกโผ่ง องค์ธรรมขึ่นมากล่าว
มนตรีซาวไพร่น้อย ขุนข่อยจ่งนั่งฟัง
อันอะหังตนข่า ขอสมมาขึ้นไว้ก่อน
บัดเทื่อตัดบ่ถืกตอน บัดเทื่อฮอนบ่ถืกต้น ตนเจ้าให้เล่าซู
ศรีฯข่าท่อแต่ฮู้ เฮียนฮ่ำนำหนังสือ
บ่ได้ถือครองวัตร ปฏิบัติจนเห็นแจ้ง
คันแถลงผิดเบื้อง เคืองขวางจ้วงจาบ
ผู้ข่าขาบนบก้ม ประนมน้อมฮ่อมบ่ดี
กายวะจีวาจาล้ำ มะโนกรรมคาระวาท
อันที่ขาดล่วงเข่า พระคุณเจ้าจงโผดผาย
ขอจงหายเวรกล้า โทสาอันได้ล่วง
ขอพระคุณทั้งปวง จงมาปกกระหม่อมเกล้า ยามเมื่อเว้าว่ากลอน พระเฮยฯ

........ยังมีต่อตอนหน้า.......

โสดา(พระโสดาบัน) / ต้าย(กำแพง,รั้วรอบ ขอบเขต) / โผ่ง(โพรง) / มนตรี(ขุนนาง,ข้าราชการ)/ ขุนข่อย(ข้าราชการผู้น้อย,ผู้มียศฐาบรรดาศักดิ์ต่ำ) / อะหัง(ตัวผู้กล่าว) ฮอน(ตัด,รอน) / ซู(อุ้มชู,ยกไว้) / จ้วงจาบ(จาบจ้วง,สบประมาท เสียดสี) / ขาบ(กราบ:ภาษอีสานเดิม) / ฮ่อม(แนว,ทาง)

[เเมงสะดิ้ง]

สาธุ.... ขอลอกเก็บไว้นะคะ
เผื่อมีโอกาสได้บอกเล่ากล่าวขาน
เป็นตำนานของดีที่ควรเผยแผ่
ในกาลครั้งต่อไปภายภาคหน้า

ปล. ยังรออ่านอีก ด้วยใจจดจ่อ
งานบุญวันศุกร์ที่๒๒ พย. นี้แล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะ

[ศรีสะท้าน]

ข้อที่หนึ่งบุญสำเร็จด้วยการให่ ทานะมัยมีใจส่ง
จิตประสงค์ซ่อยท่าน ทานเข่าสิ่งของ
เฮ็ดดวงจิตให่ถืกต้อง ตามปล่องครรลองศีล
อย่าให้มีมลทิล บาปปาปังฮ้าย
ตัดอบายทั้งสามพร้อม ออมใจให้สูงส่ง
อานิสงค์ส่งยู้ ซูขึ่นให้ซื่นบาน

ข้อที่สองกล่าวต้าน พ้นผ่านคอบมีศีล
อาสะวะมลทิล อย่าหม่นหมองคองเค้า
ปุถุชนก็ถือเข่า เอาปัญจาศีลห่าใส่
ผู้ที่ถือแปดได้ โดยด้ามหากแม่นควร
บรรพชิตเหล่าล้วน มวลมากสามศีล
จอมมุนินทร์วางหลัก ฮักสาเสมอตั้ง
สามะณังเณรน้อย คอยฟังยั้งประมาท
ศีลสิบขาดบ่ได้ พระองค์ให่กล่าวมา
องค์สังฆาภิกขุข่อง สองฮ้อยสองซาวเจ็ดใส่
ภิกขุณีเพิ่นส่งให้ สามฮ้อยสิบหนึ่งปลาย
พุทธบัญญัติต่อท้าย ในเมื่อตถาคต
เถิงเมื่อยามเฮาหมด ส่วนนิพพานภายพ้น
กลัวจักกลายหายส่น สับสนออกแตกฝ่าย
จงขยายเปลี่ยนบ้าง บางข่อที่บ่ควร
เถรวาทบ่ม้วน ซ้วนต่อคำสัตถา
ตั้งแต่เดิมเป็นมา กะเฮ็ดไปตามนั้น
เลยแปลไปตามขั่น สำคัญคนหละป่อง
มหายานแห่งห่อง หากเห็นต้องเปลี่ยนแปลง
ยอแถลงให้พอฮู้ ปูให้เห็นพอเป็นป่อง
เป็นครรลองสืบสร่าง แปวท้างบ่อนสิเทียว พระเฮยฯ

[sompoi]

คืออิหยังอ้าย.อธิบายแน่ะ..ข้อธรรมติจ้า.. สิว่าส่ออิกละเนาะ..

[ศรีสะท้าน]

บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ เป็นการกล่าวถึงวิธีการทำบุญว่ามีอยู่ ๑๐ อย่าง หรือเป็นการสอนให้เห็นว่าเฮ็ดหยัง จั่งใดจั่งสิได้บุญ ตามแนวทางพุทธศาสนา บ่แม่นว่า ไปตักบาตรตอนเช้าหรือไปถวายสังฆทาน ๗ วัด ๙ วัดซื่อๆ แล้วสิเอิ้นว่าไปทำบุญ เหมือนอย่างหลายๆคนเข้าใจผิด เข้าใจบ่ถืกต้อง และเข้าใจบ่เหมิด

[sompoi]

โอ่ จ้าๆ..คั่นซั้นเถ่าแม่ส้มเพิ่นตักบาตรตอนเซ่าสุมื้อเด๋อ้าย.สิได่บุญบ่อน้อซั่นน่ะจ้า..

[เเมงสะดิ้ง]

"การทำบุญในพระพุทธศาสนา มี ๑๐ อย่างนี้เท่านั้น ไม่ได้มากไปกว่านี้
ถ้านอกไปจากนี้ก็ไม่ใช่บุญในพระพุทธศาสนา"

คั่นมากไปกั่วนี้เพิ่นสิเอิ้นวาเนื้องอกในทางพุทธศาสนาบ่จ้าท่านโป้ยก่าย
อันๆ หย่างนำหาไหย่ศรีจ้า...จั่งได๋มาค้างเท่อเล่อไว่อยู่ส่ำข้อที่3 บาดเนี่ย
บ่ทันสุดเด้อจ้าไหย่ศรี ยกแก้วแล้วมาต่ออีกแหน่ะเด้อ

[ข้าวต้มมัด]

ขออนุโมทานาสาธุการ ท่านอาจารย์ได้สอนสั่ง
ถาปะนังตั้งกะทู้ ธรรมะได้แมนดี
ได้ชี้แจงแถลงต้าน การทำทานให้ฮู้ป่อง
บุญสนองคลองคุ้ม ตุ้มไว้ไผ๋เฮ็ดนำ
คำพระพุทธะเลิศล้ำ ให้จำจื่อจนขึ้นจิต
แต่หนทางอาจมืดมิด หากบ่พิชิตกิเลสบ้าง
ทางอบายถ่ายให้ฮู้ ขอเสริมครูอีกจักหน่อย
อย่าสุฟ่าวว่าผุน้อย บังอาจแท้เก่งแต่ไส
ขออภัยหากเขียนไป กระทบใจของคุณพี่
เพียงอยากมีบุญคือเจ้า เลยเข้าต่อผญ๋า
เจรจามาถึงนี้ ขอวจีสิเผยต่อ
ผู้ได๋ยอศิลห้าได้ สุขใจแท้แมนแน่นอน
กราบขอพรอาจารย์ท่าน ให้เบิกบานทุกทุกสิ่ง
สิ่งที่ทำดีแล้ว อันศิษย์แก้วสิย่างตาม เด้บาดนิท่านเอ้ย

[เเมงสะดิ้ง]

สาธุนำข้าวต้มมัดเด้อจ้า ออนซอนนำผุเพิ่นแต่งได้เนาะจ้า
ทางนี้ดีแต่ปากจ้า มักเว่าซื่อๆ แต่แต่งเองบ่เป็น
และแล้วก็นั่งรอคอยพ่อไหย่อีกต่อไป อิอิ

[ข้าวต้มมัด]

ขอคุณแมงสะดิ้งค่ะ แมนเพิ่นชมเนาะ เขาแอบไปอ่านกลอนจะของยุเด้อ บ่ธรรมดาคือกันจ้า
ข้าวต้มมัดมักอ่านผญ๋า อ.ศรี อันก่อนๆ อ่ายจนวิน เหมิดบ่เป็น เซ่าสื่อๆ อิอิ

/ / ท่าติดตามอ่านผลงานเพิ่นคือกันจ้า ตำราเลาคือสิหลาย อ่านแล้วได้หลายอารมณ์ หลายสาระจ้า
แต่ส่วนมากเพิ่นสิเข้าถึงธรรมยามอ่านกะอยากแน่หละค่ะ อ่านบ่เข้าใจปานได๋ ไคยุเพิ่นแปลคำไปนำให้เข้าใจจ้า

ซวดๆค่ะ อาจารย์ท่าอ่านอยู่ค่ะ