ว่าโอน้อ...
บ่มีเงินพอใซ้ บ่มีเงินพอจ่าย
เว่าง่ายๆคันผุได๋ขี่ค้าน บ่มีได้จ่ายเงิน
คนขี่ค้านเพิ่นเอิ้น ว่าคนซั่วดวงตก
อุปมาเหมือนนก โตห่างคอนขนด้วน
อุปมาเหมือนเสียมเหี่ยน ขุดดินถืกหินแท่ง
ถืกหินแข็งก่นบ่เข้า ย้อนเสียมเจ้าตู้บ่คม...ท่านเอย
ว่าโอน้อ...
บ่มีเงินพอใซ้ บ่มีเงินพอจ่าย
เว่าง่ายๆคันผุได๋ขี่ค้าน บ่มีได้จ่ายเงิน
คนขี่ค้านเพิ่นเอิ้น ว่าคนซั่วดวงตก
อุปมาเหมือนนก โตห่างคอนขนด้วน
อุปมาเหมือนเสียมเหี่ยน ขุดดินถืกหินแท่ง
ถืกหินแข็งก่นบ่เข้า ย้อนเสียมเจ้าตู้บ่คม...ท่านเอย
...ว่าโอนอ....
อันว่าความขี้คร้านน้องบ่มีพอน่อย..
หลอยลักนอนอยู่ซู่มื้อยามคะเจ้าเฮ็ดงาน
อันเว่าเถิงเวียกบ้าน...ให้อีแม่เลาสร้าง
ส่วนน้องนางแย่งคิงอยู่เทิงบ้าน
บ่าวบ้านได๋ต้องการ...สาวส่าคนขยัน
นี่ล่ะเด้อตัวฉัน...หากต่างนี้บ่มีแล้ว.......;d
:heart:~?*??*?~*... คื อ วั น ห นึ่ ง ที่ หั ว ใ จ....
................จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ซ บ อุ่ น ไ อ ดิ น... .....* ~?*??*?~:heart:
สิ โอ...บ่ น๊อ......
แนว วา โต ของ ข่อย กะ ขี่ ค่าน อยุ่ คือ กัน
คั่น วา ค่าน แหล่ว คน ซั๊ง ฮอด ตังค์ กะ บ่ มี ใซ่
สรุป วา นาง กลับใจ เซา ขี่ค่าน แหล่ว เด้อ คุณพี่
ป่อน มา พี้ เด้อ แบงค์ ร้อย เพราะนางน้อย นี่ กลับใจ
นั่น ล่ะ นา.......อัน นี่ กะ อยาก กรี๊ดดดดดดดด
(สาวขี่ ค่าน กลับ ใจ ด้วยค่า จ้าง หนึ่งร้อย บาท)
สะดิ้งคือน้องได้ยินเสียงฆ้องกะแล่นตำ
เพิ่นว่า...
หมาขี้ค้าน บ่ฮู้เห่าหรือหอน
มีแต่นอนกับกิน กะบ่เป็นไปได้
เจ้าของอาจบ่เอาไว้ แนวหมาบ่ฮู้เห่า
แลกคุถังโลดเจ้า ยังสิได้โต่งน้ำฝน...ลั่นน่า
เพิ่นว่า...
มีสลึงถึงมีหน่อย กะมีค่าเต็มสลึง
มีในมือสตางค์เดียว แต่บ่นานอาจถึงร้อย
มีสลึงถึงมีหน่อย กะควรหามาเพิ่มไส่
สี่สลึงเพิ่นว่าไว้ เลยเป็นร้อยบาทสลึง
ขาดสลึงกะเล่าว่าง เก้าร้อยกว่าบ่พอพัน
สิ่งสำคัญเฮาควรมี หนึ่งสลึงกะมีค่า
อันเงินตราถึงมีหน่อย คนเฮาอย่าประมาท
หาเทื่อนั้นเทื่อนี้ ยังสิได้แม่นตื่มกัน...ท่านเอย
Bookmarks