เห็นแต่ความอ้างว้าง ทางเส้นเหงาเงาเป็นหมู่ คนที่อยู่ในใจนี้มีเพียงอ้ายนั่นผู้เดียว
ฮอดมื้อเกรียวสัมพันธ์ฮ้าง ความจืดจางวางแทนที่ ความหวังดีส่งน้องยิ้ม คือวางทิ่มซ่างบ่แล
มีเพียงแคร์ฝากนำอ้าย ถึงสิหน่ายจำนรรจา ความห่วงหาทาคิดถึง ยังจ่องดึงยุเด้ออ้าย
ถึงสิกลายเป็นอื่นแล้ว บ่เห็นแนวมาเชื่อมต่อ น้องยังห่อความรักใคร่ กับใจช้ำไว้อยู่เด้อ
ยิ้มเสมอฟังข่าวอ้าย ยามเผิ่นกลายเป็นดาวเด่น บ่ได้เห็นบ่ได้เว้า เอาใจช่วยด้วยหนึ่งคน
กัดแข่วทนฟังความเศร้า ว่าอ้ายเหงาบ่มีหมู่ คนที่อยู่ไกลจากอ้าย บ่เคยย้ายจากห่วงหา
บ่เป็นหยังดอกเด้อจ้า ไผสิว่าข้อความได๋ บ่หวั่นไหวในคำลา กะย่อนว่า "ใจดวงนี้ลืมอ้ายบ่เป็น"
Bookmarks