-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
สาวน้อยสุภาพร เรือ่งเล่าจากห้องเรียน
เรื่องเล่าจากห้องเรียน ตอนสาวน้อยสุภาพร
.....สาวน้อยๆ ที่น่ารัก น่าตาจุ๋มจิ๋ม อายุ 17 ปี สุภาพร สาวน้อยนักเรียนคนที่สองที่จะเล่า
.....สุภาพรสาวน้อยเธอเริ่มเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในปีการศึกษา 2550 ข้าเพเจ้าสอนชั้นนี้แต่ไม่ได้เป็นครูที่ปรึกษาด้วย แต่ห้องพักครูอยู่ติดกับนักเรียนห้องนี้มากที่สุด กลางวันจะสามารถมองกระจกผ่านออกไปยังห้องนักเรียนได้ ขณะที่สอนไปข้าพเจ้าก็จะกวาดสายตามองไปและแอบดูพฤติกรรมห่างๆ พบว่าสาวน้อยสุภาพรของเรา มักจะสบเนตรวาวๆ ของหนุ่มน้อยระดับชั้นเดียวกันแต่คนละห้อง พอเปลี่ยนชั่วโมงสอน หนุ่มน้อยก็จะมานั่งหน้าห้องแล้วมองสบเนตรน้องน้อยของเราอยู่เป็นประจำ มาเริ่มเปลี่ยนตรงที่สาวน้อยของเราเริ่มปลีกตัวออกจากเพื่อนและเริ่มเดินเคียงหนุ่มน้อยตาใสไปโรงอาหารประจำ ข้าพเจ้าเฝ้ามองอยู่ห่างๆ คิดว่าจะแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้อย่างไดเวลาที่เกิดเหตุการณ์ในลักษณะเช่นนี้
.....ข้าพเจ้าตัดสินใจในวันหนึ่งหลังจากเหตุการณ์สบเนตรแล้วเดินควงผ่านไปได้ 15 วัน ปฏิบัติการได้เริ่มขึ้นคือ ข้าพเจ้าให้นักเรียนไปซื้อข้าวกล่องมา 6 กล่อง ในเวลาใกล้พักเที่ยง เรียกนักเรียนแถวนั้นมา โดยเฉพาะสุภาพร บอกว่าครูมีงานที่จะต้องส่งรายงาน เธอมาช่วยครูเขียนรายงานก่อน ครูซื้อข้าวมาแล้ว มาทานด้วยกัน และเขียนงานให้ครูด้วย สุภาพรไม่กล้าขัด หลังจากทานข้าวเสร็จแล้วก็นั่งเขียนรายงานพร้อมกับเพื่อนๆ จนเสร็จ ส่วนหนุ่มน้อยตาใสนั่งเฝ้าอยู่ไปทานข้าวกลับมาก็มานั่งเฝ้าสาวน้อยของเรา ก็ให้ลงไปซื้อน้ำมา 7 แก้ว ให้สาวๆ และหนุ่มหล่อด้วย ภารกิจปฏิบัติการก็ผ่านไปด้วยดี วันที่สองก็หาเรื่องใช้งานอยู่อย่างนั้น ระหว่างที่ทำงานไปครูก็เล่าเรื่องราวในสถานการณ์ของปัจจุบันจากพาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ เรื่องนั้นบ้างเรื่องนี้บ้างไปตามเรื่อง ให้นักเรียนช่วยกันวิจารณ์ และก็สนุกสนานไปได้ความรู้ไป ได้ความสนิทสนมแบบเพื่อนไป รวมทั้งก็คงให้ความรู้สึกที่ดีต่อครูไปด้วยเพราะมีเรื่องราวอะไรก็เล่าให้ฟังหมด
.....สายตาสาวเจ้าเริ่มมีรอยยิ้มมากขึ้น แต่ไม่วาวเหมือนเก่า ส่วนหนุ่มน้อยของเราก็ยังวนเวียนอย่างนั้น แต่ทุกอย่างก็อยู่ในสายตาครูตลอด ไม่มีโอกาสกุ๊กกิ๊กกันเช่นเดิม เวลาไปไหนทีคราวนี้หนุ่มน้อยของเราก็ได้เดินควงสาวทีละห้าคน สดชื่นรื่นรมย์กันทุกคน
.....แม้วันนี้ สายตาของสาวน้อยและหนุ่มน้อยยังคงหวานอยู่ แต่มิตรภาพก็อยู่ในสายตาครูและสายตาเพื่อน รอวันต่อไปในอนาคตซึ่งก็ไม่แน่นอน แต่อย่างน้อยก็ช่วยให้ความรักในวัยเรียนแม้จะยังครุกรุ่นอยู่ ก็ยังอยู่ในสายตาครูและสายตาของเพื่อน ซึ่งก็คงไม่มีใครไปก่อไฟให้โหมแรงกว่านี้ได้อีกแล้ว
.....จบเรื่องของสาวน้อยสุภาพร
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
คุณครูสอนวิชาอะไรเหรอคับ
ดีเนาะมีครูแบบนี้ หากทุกโรงเรียนมีครูแบบนี้คงจะดี ชมจากใจ
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks