จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
ลอยกระทง..เมื่อปีกลาย..ให้นึกถึง
เฝ้ารำพึง.....ถึงพี่ชาย.....ให้ห่วงหา
พี่เคยทัก.....กระต่ายน้อย..ทุกเพ ลา
ตอนเข้ามา..เป็นน้องใหม่...ไม่กี่วัน
ครบรอบปี...มิแหนงหน่าย..ต่ายยังจำ
พี่ชายย้ำ....ชวนลอยกระทง...ลงฝั่งฝัน
แต่งกลอนให้...ต่ายได้ปลื้ม....มิลืมวัน
เคยฝากฝัน.....บรรเลงกลอน...อ้อนพี่ชาย
มาปีนี้....พี่ทักทาย...ต่ายเหมือนเคย
อยากเอื้อนเอ่ย....เผยวจี....มิเคยหน่าย
ยังห่วงใย......พี่ชายคนดี.....มิเว้นวาย
ถึงห่างหาย....ก็เพียงแต่กาย....แต่ใจยังเหมือนเดิม..
อิ อิ...พี่โป๊ยจ๋า..มาอ้อนคือเก่าแล้วจ้า..::)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ป้าด/ท่านมหาการคือมาแฮงแท้ เห็นนิ่งๆบ่อธรรมดาตั้วนี้..ฮ่าๆๆๆ ว่าไปท่านว่าไป สิลุ้นช่วย
:welcome3"...ศรีเมืองใหม่แดนธรรมประเสริฐ ถิ่นกำเนิดหลวงปู่มั่น ลือลั่นสวรรค์ภูหล่น ยลสวยหินผานางคอย ลอยล่องแก่งจุการ งามตระหง่านเสาธงวงกลมใหญ่...">>>>> www.muangmai.ob.tc
ก็เพราะคำออดอ้อนยังหลอนจิต
คอยสะกิคให้เพ้อฝันจิตหวั่นไหว
แม้จะห่างร้างลากันไกลแสนไกล
เส้นสายใยยังผูกพันธ์มิโรยลา
ยังจดจำคำอักษรวอนแว่วผ่าน
จะเนิ่นนานยังแนบแน่นให้ห่วงหา
เธอยังเป็นยอดขัวญใจทุกทิวา
สุดขอบฟ้ายังส่งใจไปถึงเธอ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
เพราะโดดเดี่ยว...ไร้พี่น้อง..ท้องเดียวกัน
จึงหมายมั่น.......อ้อนพี่ชาย...ให้เป็นพี่
แรกรับน้อง.......จนบรรจบ......ครบหนึ่งปี
ความเป็นพี่.......ยังมิเลือนหาย...จากใจนาง
ยามเหงาเหงา....ได้แต่เฝ้า....มองจันทรา
ยังห่วงหา..........กลัวพี่ยา.....จะอ้างว้าง
อีกเมื่อไหร่........พี่ชายคนดี....จะมีพี่นาง
คอยอยู่ข้างๆ......เพื่อดูแลพี่....ให้มีสุขใจ
พี่ชายจ๋า......อย่าปล่อยเวลา....ให้สูญเปล่า
คนที่เคยเฝ้า...รีบไปง้อเขา.......เอาใจใกล้ๆ
ชีวิตคนเรา.....มันช่างสั้นนัก.......อย่ามัว..พักใจ
ผู้สาวคนไหน....ที่ครองหัวใจ......รีบไปขอมา..
อิ อิ...พี่โป้ยจ๋า..ยามใด๋สิได้การ์ดเชิญน้อ..อย่าสิฟอร์มหลายเถาะพี่ชาย..อิ อิ
::)::)
โอ้น้องจ๋าไฉนเลยเอ่ยเช่นนี้
ก็ใจพี่มีเพียงเธอรู้บ้างไหม
ยังไม่เคยได้เจอะเจอใครต่อใคร
จะผลักใสให้พี่ชายไปจากเธอ
มีเพียงน้องคนรู้ใจไม่เปลี่ยวจิต
เธอคือมิตที่แสนดีพี่เสมอ
จะหาใคในโลกามาเทียบเธอ
แม้จะเพ้อแม้เพียงฝันไม่หวั่นเลย
พี่มีน้องสาวคนเดียวก็มีความสุขแล้ว
ไม่อยากรักใครกลัวจะอกหักรักน้องสาวดีกว่า
เพราะไม่อยากปันใจให้คนอื่น อิอิ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
ให้ตามหา...หัวใจ......ใยจึงเป็นน้อง
แอบหมายปอง....แล้วเมื่อไหร่....จะไปถึงฝัน
แค่เพียงน้องสาว....มิอาจมาเอาใจ....ให้เพ้อรำพัน
อย่ามัวแต่ฝัน.........แอบมาปันใจ........ให้ต่ายเพ้อครวญ
คงได้อ้อน....อีกไม่กี่เดือน....ก็เปลี่ยนใจแล้ว
คงไม่แคล้ว....ทำให้พี่ชาย.....หัวใจปั่นป่วน
มาเฝ้าแลน้อง....ไม่รู้หรือไง.....ใจมันเรรวน
ไม่อยากรบกวน.....กลัวใจยาพี่.....ต้องมีแผลเป็น
อิ อิ.....มาซ้อยกันต่อกลอนแน้พี่น้องกะดาย....พี่โป๊ยจะแม่นดื้อคักแหมะ..::)
อ้าวเหมิดหม่องไปแล้วบ่คือเอิ้นคนมาซ่อย
ถึงจะตื้อแต่ก็ไม่ตามติดหรอกน้องเอ้ย
ไม่ได้หวังชิดเชยแต่หากคิดเคียงใกล้
ถึงจะไกลแต่ก็ไม้ขอห่าง
อยากจะอยู่ข้างข้างคอยเป็นที่ปรึกษา (หัวใจ)
นานนานจะได้มาต่อกลอนน้องสักครั้งหนึ่ง
ไม่ได้แต่งกลอนนานแล้ว อารมณ์กำลังต่อเนื่องนะน้อง อิอิ
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
ตาร้อนผ่าว เข้าไป ในดวงจิต
เพราะความคิด ริษยา พาให้กรุ่น
เสียงกระเซ้า เย้าหยอก บอกมีลุ้น
โถแม่คุณ ช่างมาล่อ ง้อเอาใจ
เป็นคนดู อยู่มิห่าง ต่างร่วมเชียร์
อย่าให้เสีย เชิงเช่น เป็นโป๊ยก่าย
อยากให้จบ แบบแฮปปี้ มีสุขใจ
คงไม่ตาย ตอนจบ พบความเหงา
เอิ๊กส์ๆๆ...รักดอกจึงหยอกเล่น...รักทุกโคน...จุ๊บๆๆ
ไม่เข้าถ้ำมอง เหตุไฉนจะได้มอง...
Bookmarks