นิมิตร หนุ่มน้อยนักคอมพิวเตอร์

[khonsurin]

เรื่องเล่าในห้องเรียน ตอน นิมิตร หนุ่มน้อยนักคอมพิวเตอร์



.....เรื่องเล่าในห้องเรียน จะเล่าถึง นิมิตร เป็นคนที่ 4

.....ในปีการศึกษา 2548 นิมิตหนุ่มน้อยรูปหล่อมาก ผิวขาว สูง เคยได้รักการคัดเลือกให้เป็นผาแดงระดับอำเภอ สติปัญญาดีมาก แต่ไม่ชอบเรียน ชอบหนีหายหน้าเพื่อนฝูง มาโรงเรียนสายมากสอบถามน้าสาวที่เป็นครูด้วยกันก็บอกว่ามาโรงเรียนแล้ว ทุกคนในบ้านระอาต่อความประพฤติที่ชอบหายตัวเป็นพักๆ มาก คุณพ่อกับคุณแม่แยกทางกัน และคุณพ่อแกก็ตายมาได้ปีหนึ่งแล้ว นิมิตอาศัยอยู่กับแม่เลี้ยง มีพี่สาวคอยส่งเงินให้เรียน

.....ในปีการศึกษานี้ข้าพเจ้าได้รับมอบหมายให้เป็นครูประจำชั้นนี้ ก็เลยต้องติดตามเด็กเป็นพิเศษ สอบถามเพื่อนสนิททีแรกไม่กล้าบอกเพราะโดนนิมิตขู่ไว้ ต้องใช้คำถามแบบว่าถ้าเพื่อนเป็นอะไรไปเพื่อนจะช่วยได้อย่างไรบ้าง ไม่มีคำตอบจากเพื่อนของนิมิตร ข้าพเจ้าก็เลยทราบความจริงว่านิมิตไปติดเกม เพราะไปช่วยเขาซ่อมคอมพิวเตอร์ ร้านเกมก็เลยให้เล่นฟรี ก็เลยเล่นอยู่แบบนั้น จนหลงลืมในการเข้าห้องเรียนไป

.....ข้าพเจ้าพาเพื่อนครูบุกไปร้านเกม พาตัวนิมิตกลับมาเรียน แต่ก็ทำได้ไม่นานก็หายตัวไปอีก ไม่ทราบจะทำอย่างไร เพราะสงสารกลัวไม่จบเหมือนเพื่อนเขา ก็เลยต้องใช้ปฏิบัติการทางจิตวิทยากับนิมิตร โดยการบุกไปร้านเกมเจ้าเก่าอีกครั้งหนึ่ง พาตัวมา บอกว่าจะให้มาแข่งขันคอมพิวเตอร์โปรแกรมเพาเวอร์พอยด์ ให้ครูหน่อย เตรียมไว้ก่อน และไม่มีใครเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์เท่านิมิตร อีกแล้ว หยอดคำชมลงไปเล็กน้อย นิมิตรจึงกลับเข้าสู่โรงเรียนอีกครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าสอนการใช้โปรแกรมนี้ให้แก่หนุ่มน้อยคนนี้ และเทคนิคเล็กน้อย ให้ฝึก ในตอนพักกลางวัน หลังจากฝึกไปได้ไม่นาน นิมิตมีพัฒนาการที่สูงขึ้นมาก สามารถทำงานด้านนี้ได้อย่างดีเยี่ยม ไม่เคยขาดโรงเรียนเลย การเรียนเริ่มดีขึ้นมาก ตอนกลางวันไปทานข้าวเสร็จแล้ว จะรีบมาสร้างงานใหม่ๆ ทันที ข้าพเจ้าก็ชมเชย ให้กำลังใจ เพื่อที่จะได้มีกำลังใจในการทำงานมากขึ้นและได้ผลดีเกินคาดไว้

.....วันหนึ่งข้าพเจ้า ได้โปรแกรม ยูลีค สตูดิโอ มาติดตั้ง เอาหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับโปรแกรมนี้ให้แก่นิมิตร และให้ฝึกทำในตอนพักกลางวันและหลังเลิกเรียน ต่อมาทราบว่านิมิตขอเงินพี่สาวซื้อคอมพิวเตอร์ตัวใหม่มา จึงสนับสนุนให้นิมิตได้ฝึกอย่างเต็มที โดยการมอบแผ่นโปรแกรมให้แต่นิมิตไปติดตั้งในเครื่องของตัวเอง หลังจากนั้นไม่นานนิมิตพกแฮนดี้ไดร์ฟมาหาครู บอกว่าคุณครูครับ ผมจะให้ดูอะไรนี่ พอเปิดดูครูต้องยกนิ้วให้เลยเพราะเป็นหนังเรื่องดังที่ตัดต่อเรียบร้อย มีการพากษ์เสียงนิมิตเอง และแต่งเรื่องขึ้นมาใหม่ กลายเป็นเรื่องของโรงเรียน ครู เพื่อนของนิมิตร ภายใต้ภาพตัดต่อของหนังเรื่องนั้น ซึ่งข้าพเจ้ายอมรับว่าไม่สามารถทำได้ นิมิตได้ค้นพบความอัจฉริยะของเจ้าของเอง ที่สำคัญไม่เคยหนีโรงเรียนไปเล่นเกมอีกเลย ขยันเรียนมากขึ้น

..... เมื่อจบ ม.6 นิมิตตัดสินใจไปเรียนวิทยาการคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง ในกรุงเทพมหานครโดยมีพี่สาวส่งให้เรียน และในวันเสาร์วันอาทิตย์ ไปรับงานซ่อมคอมพิวเตอร์แถวพันธ์ทิพย์ เป็นการหารายได้ไปด้วย นิมิตมาเยี่ยมครูตอนปีใหม่ของปี 2550 พร้อมรอยยิ้ม บอกว่าที่ผมมีวันนี้ได้เพราะคุณครู ผมกำลังหัดเขียนโปรแกรมแม้จะยากอย่างไรก็คิดเห็นคุณครูที่ไปดึงผมมาจากร้านเกม มาสร้างชีวิตให้ผมใหม่ ให้ผมมีความฝันของผมเอง ขอบพระคุณคุณครูมากครับ

...... นี่เป็นความภาคภูมิใจของครูที่ปั้นนักเรียนจากดินเป็นดาว แก้ไขปัญหาได้อย่างไม่ต้องใช้คำพูดที่รุนแรง ดึงศักยภาพและตัวตนเของเด็กคนนี้ออกมาก อนิสงฆ์ คือความสุขใจที่ได้รับ คือความภาคภูมิใจของคนที่เป็นครูอย่างแท้จริง

.....จบตอนนิมิตร หนุ่มน้อยนักคอมพิวเตอร์

[หนุ่มน้อยเมืองเพชร]

คุณครูมีจิตวิทยาดีเยี่ยม รู้จักจับจุดอ่อนของเด็กได้ถูกต้องว่าเด็กต้องการอะไรใน
วินาทีนั้น นีคือความอัจฉริยะ ของครูอย่างแท้จริง มีหัวใจครูเต็มร้อย ครับ:g8):g