พี่น้องป้องปายที่เว้า/ฮู้ภาษาอีสาน หลายคน และส่วนมากคงสิคุ้นกับคำต่อท้ายประโยคที่ว่า...พะนะ และ ว่าซั้น...นอครับ แต่มีหลายท่านที่อาจสิยังบ่เข้าใจความหมายคำหรือสำนวนนี้แปลหรือเทียบเคียงในภาษาไทยกลางว่าจั่งใด
...(ขออนุญาตอรรถาธิบายเป็นภาษาง่ายๆเนาะ) พะนะ เป็นคำต่อท้ายประโยคเพื่อเน้นย้ำข้อความที่กล่าวไปให้มีน้ำหนักหลายขึ้น โดยเจาะจงมุ่งไปยังสรรพนามบุรุษที่๓คือบุคคลที่เฮาเว้าพื้น โอ๊ะกล่าวเถิง อิ อิ เพื่อยืนยันว่าเขา/เธอ/ท่าน/มัน ได้กล่าวจั่งซั้นจริง คำว่า พะนะ กะแปลหรือเทียบเคียงตรงกับภาษาไทยกลางว่า "ว่า,ว่ะ,นะ,อะ" เช่น มื้ออื่นอ้ายสีเลาว่าสิพาไปเก็บเห็ด พะนะ / พรุ่งนี้พี่สีแกจะพาไปเก็บเห็ดว่า/ว่ะ/นะ/อะ แต่คำนี้มักสิเน้นความหมายเน้นย้ำกระเดียดแบบประชดประชันนิดๆ
...ส่วนคำว่า..ว่าซั้น หรือ ว่าสั่น เป็นคำต่อท้ายประโยค เพื่อมุ่งเน้นว่าโดยเป็นการอ้างอิงเจาะจงมุ่งไปยังสรรพนามบุรุษที่๓เป็นผู้กล่าวเว้า แปลหรือเทียบเคียงตรงกับภาษาไทยกลางว่า "ว่าอย่างนั้น,ว่างั้น" เช่น อ้ายสีเลาบอกว่ามื้ออื่นบ่ได้พาไปเก็บเห็ดดอก เลามีนัดกับผู้สาว ว่าซั้น / พี่สีแกบอกว่าพรุ่งนี้ไม่ได้พาไปเก็บเห็ดหรอก แกมีนัดกับสาว ว่างั้น
หมายเหตุ ท่านผู้ฮู้ นักปราชญ์อาจารย์ กรุณา พิจารณาเติมแต่ง ชี้แจงต่อเติมได้เด้อผู้ข้า
Bookmarks