........ถึงครา..ลมหนาวพัดผ่าน (ภาค1)
สายลมหนาวพัดผ่านมาจากทิศตะวันออก
พัดพาหมอกพริ้วผ่านยอดหญ้าไหว
ผ่านภูผาธารธารามาแสนไกล
หนาวจับใจลมหนาวคราวมาเยือน..
สายลมหวีดเซ็งแซ่แผ่ความหนาว
คล้ายหญิงสาวครวญคร่ำใจร่ำหา
ชายในฝันคงสักวันต้องกลับมา
ดุจ"ธารา"รอการกลับซับไอ"ดิน"
ด้วยจิตคารวะต่อความรักของชายหนุ่ม หญิงสาว
***************************************
..........ถึงครา..ลมหนาวพัดผ่าน..(ภาค2)
ด้วยดวงจิต คงมั่น ดั่งภูผา
กาลเวลา ไม่เคยเปลี่ยน ความใฝ่ฝัน
รักยืนยง คงมั่น ดุจแสงตะวัน
ความผูกพัน "น้ำ"และ"ดิน" ตราบสิ้นลม
ยอดหญ้าไหว หนาวลม พรมน้ำค้าง
สุดอ้างว้าง ยามเธอไกล ไฉนนี่
คิดถึงเธอ ทุกเวลา ทุกวินาที
ตราบชีวี ใจคงมั่น ฉันรักเธอ
ด้วยจิตคารวะ...ต่อนิยามคำว่า"รัก"
************************************
อ้างข้อความนี้
Bookmarks