“ผิงไฟอุ่นบ่พ่อใหญ่”
นั่งลงข้างกองไฟเอาไออุ่น
พ่อใหญ่ยิ้มทักทายอย่างคุ้นคุ้น
อ้าว มาคุณมาผิงไฟไล่หนาวเย็น
“ปีนี้พ่อใหญ่ยังเข้มแข็ง”
โอ้ย เรี่ยวแรงถดถอยอย่างที่เห็น
ผ่านแต่ความทุกข์ขลุกกับลำเค็ญ
เหงื่อกระเซ็นจั่งได้กินพอกันตาย
“ปั้นข้าวจี่หอมดีเนาะพ่อใหญ่”
ชิมดูไหมข้าวนี้แซบดีหลาย
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินจนตาลาย
ไม่พอขายแต่พอกิน พอกุ้มปี
“หมกปลาแดกยั่วน้ำลายเนาะพ่อใหญ่”
ก็กินไปง่ายง่ายตามวิถี
ค่อยคุยกันมากินให้อิ่มพี
ปลาแดกนี้ยอดเสบียงแต่บุราณ
“ราคาข้าวพอใจบ่พ่อใหญ่”
โอ้ย นี่เจ็บ ปวดใจสิไอ้หลาน
น้ำลายไผแตกฟองท่องตำนาน
ออกข่าวขาน “ตันสามหมื่น” มันยืนยัน
หลอกให้ลุยกับปุ๋ยโหดที่แพงแสน
แมงเม่าแล่นเล่นปุ๋ยตะลุยฝัน
ยามขายข้าวได้ตันบ่จักพัน
เสียรู้มัน!กี่พอศอหนอชาวนา
บักนายอีนางต่างจากบ้าน
ไปเฮ็ดงานโรงงานย่านเมืองฟ้า
โทรทัศน์บอกสถานการณ์แรงงานมา
แม่นหรือหวาเป็นอย่างไรไหนว่าที
.....................................................
สายลมหนาวกระหน่ำหนาวมาเช้าสาย
หมอกพรมน้ำค้างพรายทุกถิ่นที่
ความไม่รู้เท่าทันยังคงมี
อีกกี่ปีจะพ้นร้าว หนาวน้ำตา....
//////////////////////////////////////////////
พ่อใหญ่...จะก่อไฟไล่หนาวกี่เช้า จี่ข้าวอีกกี่ปั้น
บุรุษที่ชวนพ่อใหญ่ฝันถึงข้าวตันละสามหมื่น
จะมายืนให้พ่อใหญ่และพี่น้องชาวนาเขกกระบาลสักคนละโป๊ก เนาะพ่อใหญ่?