ตู้ สี มีควายแม่โตง้ามงาม ไถนายามได๋สิออนซอนก้นควายแม่งามเพิ่น ไถนาแล้วเพิ่นสิเอาควายไปผูกกินหญ้าอยู่หัวนา แล้วมากินข้าวงายกับยายมีอยู่เถียงนา

มื้อหนึ่งตู้สีไถนาแล้วเลยเอาควายไปผูกหัวนา เพิ่นกะเลยกินข้าวต้มกับควายอยู่หัวนา ยายมีมาส่งข้าวผัวเห็นผัวนานมาหลายกะเลยไปตามอยู่หัวนา เห็นตู้สีกำลังเฮ็ดควายแม่งามเพิ่นอยู่ กะเลยบ่กล้าเอิ้น กลับมารออยู่เถียง จนตู้สีมากินข้าว

มื้อต่อมา ตู้สีกะหย่ามเก่า ไถนาแล้วกะจูงควายไปหัวนา เฮ็ดควายแม่สาวจนเมื่อยแอ้แล่ แล้วกลับมาเถียงนา ปรากฎว่าบ่เห็นยายมีมาส่งข้าว สูนหลายเมื่อยกะเมือย หิวกะหิว นั่งถ่ากะแล่ว.. นอนถ่ากะแล่ว กะบ่เห็นเมียมาส่งข้าว ตัดสินใจเมื่อบ้านไปด่าเมีย

ตู้สี: เฒ่านี่ ..มึงเป็นหยังบ่ไปส่งข้าวกู .. มึงกะฮู้อยู่ตั๊วว่ากูไถนาเมื่อย สำได๋ นี่เบิ่งดู้..เบิ่งดู..จนสิเที่ยง กูนั่งถ่ากะแล้ว..นอนถ่ากะแล่ว มึงยังบ่ทันไปส่งกูยู๊...มึงเฮ็ดอีหยังยู๊...มึงบอกกูมาดู๊...

ยายมีเฮ็ดตาละห้อย พูดเสียงอ่อยๆ
ยายมี: ข่อย..บ่กล้าไปส่งข้าวเจ้า... ข่อยย้านเมียน้อยเจ้าซาดข่อย....