ทำไมเวลาที่ฝนตกเราจึงเหงาเป็นพิเศษ
เรื่องก้อมีอยู่ว่า<<<<>>>>กาลครั้งหนึ่งตอนที่โลกถือกำเนิดขึ้นมาใหม่ๆ
>>>มีฟ้า มีดิน และน้ำ เป็นเพื่อนรักกันและอยู่ด้วยกัน
>>>วันเวลาผ่านไปทำให้โลกก่อเกิดสรรพสิ่งที่มีชีวิตขึ้นมา
>>>ดินมีต้นไม้เกิดขึ้นมา มีบรรดาสรรพสัตว์น้อยใหญ่
>>>น้ำก็ก่อเกิดมีกุ้งหอยปูมาขึ้นมา
>>>แต่ฟ้า ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นมาเลย
>>>ฟ้าก้อเลยคิดว่า ดินและน้ำมีสิ่งที่มีชีวิตเกิดขึ้นมาก้อเลยไม่สนใจฟ้า
<<<ดินและน้ำคอยแต่เอาอกเอาใจสิ่งที่เกิดขึ้นมาใหม่โดยที่ไม่สนใจฟ้า
<<<ฟ้าก้อเลยน้อยใจ เลยถอยตัวออกห่างจากดินแน้ออกไปเรื่อยๆออกไปเรื่อยๆ
>>>จนในที่สุดก้อไกลออกไปจากดินและน้ำมาก
<<<อยู่มาวันหนึ่งดินและน้ำเลยคิดขึ้นมาได้ว่าไม่ได้คุยกับฟ้ามานาน เลยพยายามมองหา
>>>สุดท้ายก้อรู้ว่า ฟ้าอยู่ไกลเกินไปเกินกว่าที่ดินและน้ำจะเรียกให้ฟ้าได้ยิน
>>>ดินและน้ำก้อเลยน้อยใจไม่รู้จะไปปรึกษาใครเพราะคิดถึงฟ้ามากๆ
>>>ก้อเลยมีนกตัวหนึ่งมาได้ยินดินกับน้ำพูดกันก้อเลยขันอาสาว่าจะนำความคิดถึงของดินและน้ำไปบอกให้ฟ้ารับรู้
>>>นกก้อเลยบินขึ้นไปบนฟ้านำเอาข่าวสารขึ้นไปบอกกับฟ้า
>>> นับแต่นั้นเป็นต้นมานกก้อจะบินขึ้นบนฟ้าทุกครั้ง
>>เพราะจะนำเอาข่าวสารความคิดถึงของน้ำและดินไปบอกฟ้า
>>>:ซึ่งฟ้าก้อบอกว่าเราขึ้นมาอยู่ไกลเกินกว่าที่จะลงไปอยู่ด้วยกันได้อีก
>>>น้ำก้อเลยบอกว่าถ้างั้นเราจะจัดการเอง
>>>น้ำก้อเลยกลั่นเอาความรู้สึกทั้งหมดระเหยออกมาเป็นไอน้ำส่งขึ้นไปหาฟ้า
>>>ซึ่งเวลาที่เรามองก้อนเมฆเป็นรูปต่างๆกันไป
>>>นั่นแหละคือความรู้สึกที่คิดถึงฟ้าของน้ำและดินที่กลั่นออกมาจากความรู้สึก
>>>ฟ้าเมื่อรับรู้ถึงความของดินและน้ำแล้วก้อรู้สึกเสียใจที่ตนเองผิด
<<<ที่คิดว่าดินและน้ำรักบรรดาสรรพสิ่งที่เกิดขึ้นมายังโลกมากกว่าตนเอง
>>>ฟ้าก้อเลยเสียใจร้องไห้ออกมาซึ่งเสียงร้องไห้ก้อคือเสียงฟ้าร้องนั่นเอง
>>>แล้วฟ้าก้อเลยกลั่นความคิดถึงของตัวเองออกมา
>>>ซึ่งก้อคือ ฝน นั่นเอง
>>>เพราะฉะนั้นแล้วเวลาที่ฝนตกเราจึงเหงาเป็นพิเศษ
>>>ซึ่งเราไม่ได้เหงาเพราะคิดถึงใครบางคนเพียงอย่างเดียว
>>>เรายังได้รับรู้ถึงความรู้สึกคิดถึงซึ่งฟ้าฝากลงกับมากับสายฝนอีกด้วย
แล้วเวลาที่ฝนตกคุณจะคิดถึงใครในเวลาที่เหงา
ถ้าชอบอย่าลืมโหวตนะครับ คริๆๆๆๆๆๆ
Bookmarks