..อ่านแล่วประทับใจ..และนับถือนําใจตาลอบหลายจ้า..อดบ่ได่ที่สิเอามาให้อ่านกันค่ะ..
:g
..ในโลกนี้สิมีอย่างตาลอบอยู่จักคนน้อน้องติ๋มเอ้ย..น่านน.. จ่มอิกแล่ว.. ::)
..อ่านแล่วประทับใจ..และนับถือนําใจตาลอบหลายจ้า..อดบ่ได่ที่สิเอามาให้อ่านกันค่ะ..
:g
..ในโลกนี้สิมีอย่างตาลอบอยู่จักคนน้อน้องติ๋มเอ้ย..น่านน.. จ่มอิกแล่ว.. ::)
มองต่าง..อย่างปลง
อ่านแล้วซึ้งเนาะครับความรักนี่คั่นเฮาฮักกันสิ่งใด่กะบ่ออาจควางกั้นใด่ถึงซิทุกข์ซิยากลำปานปานใด๋กะอดทนอยู่นำกันใด่คนเฮาต้องมีความหวังมีกำลังแรงใจจั่งซิต่อสู้ปัญหาต่างๆๆใด่แต่ถ้าเปรียบเทียบซุมื่อนี่คือซิคงหายากสังคมเฮาเปลี่ยนไปสถาบันครอบครีวแตกร้าวอยู่กันบ่อใด่แยกทางกันกะหลายอาจจะมีสาเหตุต่างๆๆที่ทำให้แยกกันเนาะครับ
เหมือนหนังเรื่อง แฮปปี้เบิร์ดเดย์ เลยครับ ซึ้งมาก
ขอสดุดีในความรักขอตาลอบครับ...และกะ่ขอให้คูณยายจงหายจากอากาีรป่วยเร็วๆครับผม
อ่านแล้วซึ้งจ้าพี่...น้ำตาสิไหล... ขอให้ตากับยายอยู่เป็นคู่ฮักโตอย่างนำกันไปโดนๆเด้อจ้า....
ยอมรับว่าคุณตาอดทนได้เพราะฮักอิหลี...เพราะการให้อาหารทางจมูกยากสุดๆ มีโอกาสผิดพลาดได้เยอะ....
ติ๋มเคยให้พลาดมาครั้งหนึ่งแต่หลายปีแล้วหละ...จบใหม่ๆฮ้อนวิชา อยากลองของ...::)
ให้ทางจมูกนี่หละ...แทนที่สิไหลงลงกระเพาะ...ไหลลงปอดแทนซะ...เป็นปอดบวมเพิ่มขึ้นมาอีกโรค...เฮ้อ...
โชคดีที่รักษาโรคปอดหาย...กะซั่นเสียใจไปตลอดชีวิต...
แล้วของเสีย..ของผู้ได้รับอาหารทางสายยาง เหม็นนนนนบ่มีบ่อนบอกพี่น้อง...คุณตาสุดยอด 8)
พี่มิกอย่างคุณตานะดีโพดจ้า...ติ๋มขอเจอแค่เศษ1/4 ของคุณตากะพอใจแล้วจ้า...:)
คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
Bookmarks