-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
ใครคนหนึ่ง...ที่ก้าวเข้ามา
ใครคนหนึ่ง...ที่ก้าวเข้ามา
ใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาไม่เคยรู้
เปิดประตูหัวใจโบยโบกหา
อยู่อยู่ก็เข้ามาหยุดคำลา
หันหลังลาจากลับให้กลับคืน
เพราะเจ็บช้ำคนทำให้สะท้าน
จิตนางนั้นไหวหวั่นจนหวั่นไหว
จะหันหลังลาจากพรากลับไกล
ในนาทีสุดท้ายเธอก้าวมา
มาทำให้หวนทวนกับความช้ำ
กลับมาย่ำที่เคยช้ำหนักหนา
ที่ครวญคร่ำพร่ำร้องแทบเอ่ยลา
หลั่งน้ำตามานานต้องย้อนทวน
ความเหงาใจเหงาจิตที่ผ่านพบ
คงกำหนดให้พบให้ได้หวน
กับบทกลอนที่ทำให้ใจรัญจวน
คะนึงครวญให้ได้รับความสำคัญ
คนเหงาเหงาต่อนี้คงไม่เหงา
รักบางเบาก็คงสว่างขวัญ
รักบทกลอนเพิ่มขึ้นชั่วนิรันดร์
ขอสานขวัญต่อเติมห้องหัวใจ
[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/1426078_een6u/hobjaiklubban.swf]hobjaiklubban.swf[/fm]
-
ดูแลตรวจสอบเนื้อหา
ใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาโดยไม่รู้
แอบมองดูก้อเท่านั้นในใจฉัน
เผลอแอบปลื้มแอบมองอยู่ทุกวัน
โอ้เรานั่นคิดอะไรในตัวเรา
เมื่อใด้มารู้จักในตัวเธอ
ยิ้มเสมอเมื่อเจอหน้ากัน
คือแรงใจมีให้อยู่ทุกวัน
คนเหงานั้นพอหายเศร้าไนอุรา
-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
Re: ใครคนหนึ่ง...ที่ก้าวเข้ามา
มองใบหน้ารอยยิ้มกรุ้มกริ่มนัก
ส่งความรักในแววตามาแจ้งสาว
คำว่าไม่คือไม่จริงใจพราว
ไม่ต้องหนาวต่อไปแล้ว ณ ที่นี้
ขอบคุณความอารีมีแต่ให้
ขอบคุณใจที่หนักด้วยศักดิ์ศรี
กับความรักความผูกพันธ์มิตรไมตรี
ฉุดสิ่งที่เลวร้ายผ่านพ้นไป
ดวงตาที่มั่นคงลงที่น้อง
ร่วมประคองความรักไม่ผลักใส
ก้าวเข้ามายามทุกข์ระทมใจ
คำว่าไม่คือไม่สำคัญจริง
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
Re: ใครคนหนึ่ง...ที่ก้าวเข้ามา
เมื่อใครคนหนึ่งก้าวเดินเข้ามา
คงถึงเวลาที่ใครอีกคนควรออกไป
ความรักความผูกพันธ์มันมาเร็วไปไว
หากใครไม่เผื่อใจสุดท้ายร้องให้เอง
.................
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks