อยากจะเขียน กลอนกล่าว ถึงเรื่องราวในดวงจิต
อยากจะเขียน ถึงคนที่คิด ที่คิดที่คิดถึง
อยากจะเขียน ถึงเอื้อยคนฟังเพลง เป็นกันเองก็ตรงที่
เป็นพี่สาวที่แสนดี คอยเยี่ยมยาม ถามทุกข์ตลอด
อยากจะเขียน ถึงเอื้อยลูกหินคนไกล พอได้คุยแล้วอบอุ่น
ยามมีปัญหาว้าวุ่น คอยหนุน ให้กำลังใจ
อยากจะเขียน ถึงอ้ายหนุ่มเหงาคนไกลบ้าน คุยกันแล้วสนุกสนาน
ยิ่งคบยิ่งคบไปนานนาน เป็นหนุ่มไกลบ้าน ไกลบ้านนิสัยดี
อยากจะเขียน ถึงอ้ายพล พยาแล ดูสิแน่หาว่าเราเป็นหญิง
พอโทรไปหาเข้าจริงจริง อืมไม่ใช่หญิง ความจริงเริ่มปรากฏ
อยากจะเขียน ถึงเอื้อยเด็กน้อย ที่คอยในห้องแชทเรดิโอ
พอเราโสไปหนึ่งบรรทัด อืมเอื้อยเด็กน้อย อัดมาแปดแถว
อยากจะเขียน ถึงอ้ายทิดเพิ่ม ที่เริ่มจากคนจังหวัดเดียวกัน
ถึงเราจะยังไม่ทัน จะได้ทัก พี่ชายจักทักมาตลอด
ปล.ยังมีอีก...ยังนึกกลอนไม่ออกไว้นึกออกจะมาเขียนต่อ...
วาจาล่วงเกิน สิบนิ้วน้อยน้อยขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
Bookmarks