พ่อ : รู้มั้ยลูก...ทำไมน้ำตกถึงสวย...
ลูก : ก็เพราะมันเป็นน้ำตกไงคะพ่อ...
พ่อ : ไม่ใช่หรอกลูก...
… ที่น้ำตกสวยน่ะ... … เพราะน้ำตกไม่ยอมเก็บน้ำไว้ในชั้นของตัวเองต่างหาก...
ลูก : หมายความว่าไงคะพ่อ...
พ่อ : ลูกสังเกตไหมล่ะว่า...
… เวลาน้ำตกตกลงมาจากชั้นหนึ่งแล้ว...
… น้ำนั้นก็จะถูกส่งต่อลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที..
… เพราะวิธีนี้ที่น้ำตก...ไม่เห็นแก่ตัว...
… แต่ยอมส่งน้ำที่ตกมาจากชั้นอื่น..แล้วส่งต่อกันไปเรื่อย ๆ อย่างนี้..
… น้ำตก..ถึงสวย...
… และน้ำตก..จึงยังคงเป็นน้ำตก...ที่มีเสน่ห์..ไงละ
ข้อคิดจากเรื่องนี้...
อย่าลืมน่ะลูก...
ถ้าลูกอยากให้ตัวเองเป็นคนที่น่ารัก...
ลูกควรจะเป็นอย่างน้ำตก..
หากมีสิ่งดี ๆ ตกมาถึงตัวลูก...
อย่าเก็บสิ่งดี ๆ นั้นไว้..คนเดียว..
ลูกต้องเรียนรู้ที่จะ...แบ่งปัน...ออกไปให้มากที่สุด
มีก็แต่คนที่ " ให้ " ออกไปเท่านั้นแหละ...ลูก..
จึงจะเป็นคนที่ " ได้รับ " อย่างแท้จริง...
อ้างข้อความนี้
Bookmarks