...รู้ไหมทำไม...

[ใบไม้สีชมพู]

รู้นะ....ว่ากลุ้มสุ้มเสียงบอก
อยากซับยอกลบช้ำด้วยคำหวาน
กี่คำวาทจึงปราศทุกข์จุกดวงมาน
อยากสื่อสารความนั้นกำนัลใจ

รู้นะ...เหนื่อยหน่ายความหมายสื่อ
อยากแย่งยื้อแบ่งปันความหวั่นไหว
ภาระผ่านลุล่วงด้วยห่วงใย
ขอคนไกลอย่าท้อต่อชะตา

รู้ไหม....ใครหนึ่งคำนึงเสมอ
ยามใดเธอโศกศัลย์พบปัญหา
อยากปลอบโยนยิ้มอ้อนคลายอ่อนล้า
จนแกร่งกล้าเริ่มใหม่ไปพร้อมกัน

รู้ไหม...เธอเหงาฉันศร้าด้วย
โลกหมดสวยเมื่อใจสิ้นไฟฝัน
ทุกข์สุขล้อมยอมรับซับแบ่งปัน
ด้วยผูกพันเกินตีห่างและหมางเมิน

รู้จัก...รักสวยด้วยรู้สึก
รู้ลึก...รู้ใจใช่ผิวเผิน
รู้เห็น...รู้จริงสิ่งเผชิญ
รู้อยากเดินเคียงข้างใครในชีวา

[โชติ]

รู้ไหมทำไม......

ฉันวนเวียนอยู่ใกล้เธอเสมอมา
เพียงเห็นหน้า ไม่ได้คุย ไม่เป็นไร
เพียงรับรู้ และเห็น ชีวิตเธอที่เป็นไป
เพียงเป็นคนไกลไกล ห่วงใยเธอ

คิดเสมอ ห่วงใยเธอเพราะอะไร
ตอบไม่ได้ คล้ายจิ๊กซอว์ที่ขาดหาย
มองดูเธอ คล้ายมองดาวที่พราวพราย
เธอนั้นคล้าย เป็นยา ชูกำลัง

ไม่เคยหวังคลุกคลีมากกว่านี้
เพราะรู้ดีว่า ตัวเป็นได้แค่ไหน
แค่แอบเห็นแอบคิดถึงบำรุงใจ
แค่เป็นใครสักคน ที่สนใจเธอ