- - - สักคนเข้าใจก็พอ - - -

[น้องแพรจ้า]

มาหนุนตักพักเด้ออ้าย มื้อแฮงกายเจ้าหล้าหล่อย

พ้อทุกข์ได๋ใหญ่น้อย คอยให้พี่นี่พักใจ

ก่อนหลับไหลพอได้ฮ้อง เพลงประคอง ปลอบคือเก่า

มีแนวได๋ให้ค่อยเว้า ก่อนส่งเจ้าเข้าสู่ฝัน

ฮักเสมอกะยังมั่น เติมใจกันด้วยยิ้มส่ง

หลับตาลงซะเด้อพี่ พ้นคืนนี้พร้อมฮักเฮา

มีคนหนึ่งกะคือเจ้า แทนแสงเงายามโดดเดี่ยว

หนทางเทียวได้มีอ้าย มื้อดีฮ้ายได้นั่งนำ

เป็นแสงดาวยามมืดค่ำ เป็นฝนฮำมื้อฮ้อนฮ่น

มื้อเจ็บจนหรือป่วยไข้ กะยังได้ถ้าเบิ่งแยง

ร้อยฮักแพงบ่คืออ้าย ล้านคนกายบ่คือพี่

ขอคนเดียวเพียงท่อนี้ พี่เข้าใจกะแม่นพอ

[บ่าวกาหลง]

หนึ่งคนล้านความคิด
หนึ่งชีวิตล้านความฝัน
หนึ่งคนล้านความผูกพันธ์
แต่ที่หนึ่งคือเธอนั้นสำคัญกว่าล้านคน

[หนุ่มเหงาคนไกลบ้าน]

มีบ่อน้อนางน้องซักคนที่เคียงข้าง
ค่อยเบิ่งแงงกันบ้างยามที่บ่อมีไผ
อ้ายทนเหงาโดดเดี่ยวอยู่เดี่ยวดาย
หาคนเห็นใจยากแท้แม่นบอมี


:g:g:g:gน้องแพรวามาแล้วเงียบหายไปนานเนาะครับ

[น้องแพรจ้า]

อย่าเผลอปากคารมณ์เว้า อย่าหลงเอาแต่สิว่า

สิเก็บถั่วแลกผักขา สิหาบปลาแลกใบไม้ แนวสิได้ค่าบ่มีเด๊อ้าย

อย่าหวนขายคารมณ์ออ้น อย่าหวนป่อนให้ความหวัง

มาคิดซังบาดยามเห็น สิบ่เป็นคือความเว้า เด้ออ้ายเอ๊ย

::)

[Lerm ubon]

อันว่า ลมปากผูหญิง นี้เย็นหูฮอดกระดูก
วาจาหวานจ้อยๆ ตาลอ้อย กะ บ่ ปาน
ย่านแต่ ในใจเลี้ยว หลายคมเล่ห์เหลี่ยม
ตั๋วให้อ้าย ตายถิ่มจิ่มวัง นั่นแหล่ว

[บักหล่าลูกกก]

บู้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยอุ่ยยยยยย
จุ๊ ๆๆๆๆ
คัก ๆๆๆๆๆๆๆๆ

ย่านตะโตของเจ้า หน้าซื่นใจเลี้ยวลด ชายผุอดแล้งฮักสุดสิหักห้ามยั่ว
กินพิษนัวหวานซุ่มปานเอาสุ่มมาสุมหัว หลงเมามัวยากสิถอน แล้วสิจรจากอ้าย ติน้อ
ย่านตะโตของเจ้า ปากหวานหากก้นส่ม เพียงคารมเว่าไปใส่หูชายผุเหงากลุ้ม
หวานชื่นชุ่มน้ำเผิ่ง ปนพิษไผสิเห็น เอาเหงาเป็นจุดด้อย คอยหลอกฆ่า น้อหมู่ซาย เบาะน้อ