กำลังแสดงผล 1 ถึง 7 จากทั้งหมด 7

หัวข้อ: ในวันที่สายไป

Hybrid View

คำตอบที่แล้วมา คำตอบที่แล้วมา   คำตอบถัดไป คำตอบถัดไป
  1. #1
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ โชติ
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    ที่อยู่
    bbk
    กระทู้
    700

    ในวันที่สายไป

    ***วัน-นะ- กำ อันนี้ไม่ได้สนับสนุน การหาทางออกชีวิตด้วยการทำร้ายตัวเอง โปรดใช้พิจารณญาณในการอ่าน ขอบคุณ***

    Demons : story
    ในวันที่สายไป

    นี่คือจดหมายฉบับสุดท้ายที่ฉันอยากให้คนที่พบมันส่งต่อรายนามผู้รับตามข้างล่างนี้...ได้โปรด

    ถึง........
    ฤดี คนที่ฉันรักหมดหัวใจ
    อรทัย คนที่เราฝากชีวิตไว้ด้วยกัน
    อรพรรณ แม่ของอรทัย ขอให้เธอสบายใจ จะไม่มีใครแย่งอรทัยไปจากเธอ
    สุดท้ายคือพ่อ กับแม่ของฉัน ฝากขอโทษท่าน....ที่ท่านไม่สามารถเลี้ยงลูกคนนี้ให้รักดีได้


    ฝากบอกพวกเขา ฉันลาก่อน....จากใจ ในวันที่สายไป

    ถึงนักข่าวหนังสือพิมพ์ทั้งหลาย กรุณาถ่ายใบหน้าฉันให้ชัด เพื่อคนที่ฉันรู้จักเขาจะได้จำหน้าฉันได้
    สุดท้าย ได้โปรด อย่าบอกใคร ว่าฉันฆ่าตัวตายเพราะความรัก ฉันไม่อยากให้วงค์ตระกูลต้องอับอาย
    บอกว่าอะไรก็ได้ ถ้าคิดไม่ออก ก็บอกว่า ฉันลื่นเปลือกกล้วยบนสะพานพุทธ ตกน้ำตาย ก็แล้วกัน

    ขอบคุณ จากใจ

    ขอบคุณ แม้วันนี้มันจะเป็นวันที่สายไป
    พออ่านข้อความข้างล่างนี้ฉันหวังว่าคุณคงเข้าใจ


    ฉันกับฤดี คนที่ฉันรักหมดหัวใจ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ฉันชอบเขาตั้งแต่อนุบาล เขาน่ารัก จริงใจ
    ฉันไม่เคยปิดบังเขาเลยว่าฉันชอบ และความชอบของฉันก็มากพอจนกลายเป็นความรัก
    แต่เธอก็ให้ฉันได้แค่คำว่าเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น
    จนถึงวันจบมัธยม คำว่าเพื่อนของเราแน่นแฟ้นกว่าสิ่งใด
    แต่หัวใจฉันคิดเกินไปกว่านั้นเรียบร้อยแล้ว
    ..........................
    ต่อมาพอเข้ามหาลัย ฉันก็รู้จักกับอรทัย เธอคือคนที่ใช่สำหรับฉัน
    เรามีใจให้กัน ดูแลกันและกัน และเราก็สัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งกัน
    สำหรับคนเราเกิดมาชาติหนึ่ง เราจะยังต้องการอะไรจากคนรักมากกว่านี้อีก
    วันนี้ฉันลืม ถดี ชั่วคราว แต่เขายังอยู่ในใจเสมอ

    น้ำตาลเอย....ต่อให้หวานแค่ไหน ก็ไม่สามารถไปสลายความขมดั้งเดิมของกาแฟได้หรอก

    เราฝากชีวิตไว้ในกันและกัน แต่นั่นไม่หมายความว่า คุณแม่ อรพรรณ ของ อรทัย
    เธอจะเห็นดีด้วย เธอขีดเส้นให้ อรทัย เดินตั้งแต่วันแรกที่เธอลืมตาดูโลกแล้ว

    ฉันเป็นใคร แค่นักศึกษาจนๆ คนหนึ่ง
    พอเรียนจบไปไม่แน่ว่าจะหางานทำได้หรือเปล่า

    ความรักของเรา เหมือนคนนอนดึกที่เมากาแฟ
    เรายืนหยัดสู้ความง่วงได้ เพราะฤทธิ์ของกาแฟ ไม่ใช่ตัวเราเอง
    แค่คนเมากาแฟที่ รอเวลาสร่างเมาขึ้นมารับรู้ ความเป็นจริง รอบๆ ตัวเท่านั้น

    นี่คือเทอมสุดท้ายก่อนจบไป ตอนนี้อรทัย ไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด
    ทำให้เราสองคนห่างกัน แต่นั่นไม่ได้ทำให้ใจเราไกลกันเลย

    ในวันนี้ ฤดี กลับเข้าในชีวิตฉัน เธอบอกว่าเธอเสียใจ ที่เธอไม่รู้ใจตัวเองเอาเสียเลย
    วันเวลาที่ห่างกัน มันทำให้เธอรู้ว่าเธอรักฉันแค่ไหน ตัวฉันเองเล่าก็ยังคงรักเธอหมดใจ
    ไม่เปลี่ยน ถึงแม้วันนี้มีอรทัย แต่ลึกๆแล้วหัวใจของฉันเป็นของฤดี ตั้งแต่่อนุบาล

    แต่ฉันจะทำร้ายอรทัยได้อย่างไร ?

    แต่ไม่มี ฤดี ชีวิตนี้ ฉันจะมีความหมายอะไร ?

    สุดท้ายฉันต้องเลือกใครสักคน
    ..............................
    .............................
    .................................
    ...........................

    ฉันเลือก อรทัย ถึงแม้หัวใจฉันแตกสลาย

    ฉันทำร้ายอรทัยไม่ลง เธอทำให้ในแต่ละวันในชีวิตฉันมีความหมาย

    ฤดี เธอคือความฝัน แต่อรทัย คือเป้าหมายที่มีชีวิต

    ฉันกับ ฤดี เราจากกันด้วยดี เธอเดินจากไป พร้อมหัวใจของฉันที่มันแตกสลาย
    เธอเองก็คงไม่ต่างกัน

    ไม่นานเท่าไหร่เลย ฉันก็ได้รับข่าวร้าย จาก อรทัย

    แม่เธอได้รับหมั้นเธอไว้ ให้กับ คหบดี เศรษฐีประจำจังหวัด

    ถึงตอนนี้เธอจะปฎิเสธ ความหวังดีของแม่ได้อย่างไร

    แม้ตอนนี้เธอยินดีให้ฉันพาเธอหนีไป แต่ลึกๆ ในใจคนเป็นลูกคงไม่สบายใจ

    แต่ฉันจะทำร้ายเธออย่างนั้นได้อย่างไร เธอดีเกินกว่าที่ฉันจะพาไปอดตาย

    เพียงเธอหันหลังกลับไป ประตูสวรรค์ เปิดรอรับเธอตลอดเวลา

    ในวันนี้ วันที่คนจบปริญญาตรี ไม่ได้มีความหมายเท่าไหร่
    มีทางเดียวคือฉันต้องเดินออกจากชีวิตเธอไป

    แต่ฉันไม่อาจทำลายพันธะสัญญาของเรา

    หัวใจก็สลายแล้ว มีคนรักก็ไม่อาจใช้ชีวิตร่วมกัน
    เรียนจบก็ไม่แน่ใจว่าจะหางานได้
    คุณคิดว่าฉันควรทำอย่างไร

    ฉันได้ตัดสินใจแล้วในวันนี้
    ...................


    ในวันที่สายไป.......
    ..

    Demons

  2. #2
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ใบไม้สีชมพู
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    2,112

    Re: ในวันที่สายไป

    คือคิดแนวนั้นน้อ .....บ่มีอีหยังสายไปดอกค่ะ

  3. #3
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ โชติ
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    ที่อยู่
    bbk
    กระทู้
    700

    Re: ในวันที่สายไป

    Demons : story
    ในวันที่สายไป 2

    ค่ำคืนนี้มืดมิดจัง ฉันบรรจงพับจดหมายใส่ในซองพลาสติก ปิดทับอีกทีด้วยเทปใส เผื่อน้ำจะได้ไม่เข้าไปทำลายกระดาษจดหมายให้เสียหายได้ จากนั้นบรรจงใส่จดหมายลงบนกระเป๋าเสื้อเชิ้ตสีดำ
    เสื้อตัวนี้คือของขวัญวันเกิดที่ อรทัย มอบให้ฉัน ในวันวาน
    ป่านนี้เธอคงกำลังหลับใหล หลับฝันดีนะที่รัก


    02.00 น.

    ฉันยืนเดียวดาย บนสะพานพุทธ กำลังเหม่อมองภาพโรงแรม เพนเนนซูล่า ยามค่ำคืน อย่างไร้จุดหมาย
    ผู้คนในเมืองใหญ่ไม่เคยหลับใหล รถยนต์ รถเมล์ ยังวิ่งผ่านไปมา ถึง แม้ว่าไม่คึกคักเหมือนกลางวัน
    ภาพผู้คนเหล่านั้นไม่มีผลอะไรต่อการรับรู้ของฉัน

    ฉันพยายามไม่รับรู้อะไร ฉันไม่ต้องการให้อะไรมาเปลี่ยนความตั้งใจของฉัน ที่ฉันคิดเอาเองคนเดียวว่ามันยิ่งใหญ่
    การตายเพื่อใครสักคน หรืออะไรสักอย่าง อย่างมีเหตุผล

    ฉันเลยไม่ได้สังเกตว่ามีใครคนหนึ่งมายืนอยู่ข้างๆ ฉัน เขาเองก็มองออกไปในแม่น้ำอย่างไร้จุดหมายเหมือนกัน
    เรายืนใกล้กันจนฉันรู้สึกอึดอัด แต่เขาทำเหมือนไม่มีฉันยืนอยู่ตรงนั้น เขาทำเหมือนว่าเขามองไม่เห็นใคร

    ฉันตัดสินใจผละเดินหนีไปเองดีกว่า

    “มาฆ่าตัวตายเหรอ ?” ฉันรู้สึกเย็นวาบจนถึงหัวใจ จนอดหันไปมองหน้าคนถามไม่ได้
    “ค่ำคืนนี้เหมาะแก่การฆ่าตัวตายนะ...คุณว่าไหม” เขาพูดต่ออย่างกับว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดา

    ฉันเดินกลับไปยืนข้างๆเขาเหมือนเดิม และมองออกไปกลางแม่น้ำอีกครั้ง
    แต่ไม่ได้พูดอะไร หรือตอบคำถามใดๆ ของเขา

    “แฟนคุณเขารู้ไหม ว่าคุณตัดสินใจอย่างนี้ คุณเคยถามเขาสักคำไหม เขาอยากให้มันจบอย่างนี้หรือเปล่า”
    “เปล่า.........ฉันไม่เคยถามใคร”
    เขากำลังมองเรือลากจูง ที่กำลังแล่นลอดใต้สะพานออกไป เหมือนไม่ได้สนใจคำตอบของฉัน

    แต่ฉันกำลังคิด ......
    อรทัยเขาจะรู้สึกอย่างไร ที่ฉันเลือกจากเขาไปอย่างนี้ อย่างคนขี้ขลาดอ่อนแอ เธอคงเสียใจ
    ภาพพ่อแม่ของฉันก็ลอยผุดเข้ามาในความคิด
    คนที่ท่านฝากความฝันเอาไว้ ท่านทำไร่ทำนา ด้วยความยากลำบากเพื่ออะไร
    แล้วลูกชายอย่างฉันกำลังทำอะไรอยู่........

    “คุณรู้ไหม เมื่อหลายปีก่อน มีชายคนหนึ่งเขามาทำเหมือนคุณวันนี้ ตลกมากรู้เปล่า เขาฆ่าตัวตายเพราะ......
    รู้สึกว่าคนรักของตนเองกำลังปันใจให้คนอื่น”
    “...........................................................”
    “เขาแค่อยากให้แฟนเขารู้สึกผิดที่ตีตัวออกห่างเขา และโศกเศร้าที่เป็นสาเหตุทำให้เขาตาย”
    “............................................................”
    “เขากระโดดลงไปจากตรงนี้.....หัวกระแทกแผ่นน้ำหมดสติ ก่อนจะหมดลมหายใจไปอย่างช้าๆ…”
    “สองวัน....กว่าพ่อแม่จะรู้ว่าเขาหายไป และร่างเขาจะลอยขึ้นมาจากใต้น้ำ...คุณคงรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นคนเสียใจ”
    “..........................................................”
    “ส่วนคนรักของเขาเธอแค่มาร่วมพิธีเผาพร้อมกับเพื่อนของเขา เธอรู้สึกเศร้านิดหน่อย ก่อนจะเดินลับหายไปพร้อมกับผู้ชายอีกคน..”
    “.............................................................”
    เขาหันหน้ามาจ้องตาฉัน อย่างจริงจัง แต่แววตาของเขาว่างเปล่า
    “คุณคิดว่ามันคุ้มค่า...ไหม...กับสิ่งที่เขาทำลงไป....ก่อนที่เขาจะรู้ว่าชีวิตมีค่าแค่ไหน....ต้องรอจนถึงวันที่สายไป..”
    “...............................................................”
    “ฉันไม่รู้หรอกว่าเรื่องของคุณหนักหนาแค่ไหน คุณคงมีเหตุผลที่เพียงพอจึงมาฆ่าตัวตาย....”
    “ทำไปเถอะหากคุณคิดว่าทำไปแล้วสบายใจ หากคุณไม่ได้คิดหรือว่าแคร์อะไร คนที่อยู่ข้างหลัง”
    “ตอนนี้ทุกอย่างอยู่ที่คุณคนที่ยืนอยู่บนสะพาน
    แต่เมื่อไหร่ร่างของคุณจมลงไปอยู่ข้างล่างนั่น
    ทุกอย่างคงเป็นแค่วันที่สายไป”
    “......................................................”
    พูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไปพร้อมสายหมอกยามเช้าที่พร่างพราย


    ฉันไม่ได้ตอบคำถามเขาสักคำ เขาเองก็ไม่ได้สนใจฟังคำตอบ
    เขาเดินหายไปแล้ว
    พร้อมกับฉันที่มุ่งหน้าเดินลงตีนสะพานอย่างเดียวดาย

    ฉันไม่รู้หรอกว่าจะแก้ปัญหาชีวิตฉันอย่างไร ฉันแค่ไม่ต้องการพบเจอกับวันที่สายไป

    พอกันทีกับการคิดฆ่าตัวตาย เพราะมันไร้สาระสิ้นดี
    ……………………………
    ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยอมมีวันที่สายเกินไป

    แล้วคุณหล่ะคิดอย่างไร กับวันที่สายเกินไป

  4. #4
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23

    Re: ในวันที่สายไป

    ..เขียนได้ดีค่ะ ร้อยเนื้อเรื่องให้อ่านเข้าใจง่าย และรัดกุมดี.. :g

    (..ถึงแม้สิคึดว่ามันสายเกินไป..แต่กะบ่แม่นว่ามันสิสายเกินไปดอก..ทุกอย่างมันขึ่นอยู่กับเฮานิล่ะว่าสิเฮ็ดให้มันสายหือบ่สายเนาะ..ตั้งแต่คุณเปลี่ยนใจบ่โดดลงน้ามไป คือชายลึกลับคนนั่นว่าอ่ะล่ะ..หรือคุณว่างัย??)
    Re: ในวันที่สายไป
    มองต่าง..อย่างปลง

  5. #5
    Super Moderator
    Guide & Photographer
    สัญลักษณ์ของ เจ้าซายน้อย
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    ที่อยู่
    อยู่ในใจเสมอ
    กระทู้
    1,412

    Re: ในวันที่สายไป

    อยากบอกว่าบ่มีหยังสายไปดอกจ้า นอกจาก อารมณ์เจ้าความคิดของจะของเองที่ทำให้มัสายไป...
    ทุกอย่างมีทางแก้ไข เมื่อเรามีสติ....อะน๊า


    :g

  6. #6
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ บ่าวนิติกร
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    กระทู้
    149

    Re: ในวันที่สายไป

    ตราบใดที่ยังมีพรุ่งนี้เช้า วันนี้ก็ยังไม่สาย ครับ

    งานชิ้นนี้ เขียนดีครับ เขียนต่อไป..

  7. #7
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ฝนหลวง
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,235

    Re: ในวันที่สายไป

    โอ้ ขอบคุณมากคับ Demons ซึ้งอิหลีคับ:g:g:g

    เอาอีกคับเอาอีกผมมักนำยุคับเรื่องสั้นซึ้งๆแบบนี้Re: ในวันที่สายไปRe: ในวันที่สายไป

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •