***วัน-นะ- กำ อันนี้ไม่ได้สนับสนุน การหาทางออกชีวิตด้วยการทำร้ายตัวเอง โปรดใช้พิจารณญาณในการอ่าน ขอบคุณ***
Demons : story
ในวันที่สายไป
นี่คือจดหมายฉบับสุดท้ายที่ฉันอยากให้คนที่พบมันส่งต่อรายนามผู้รับตามข้างล่างนี้...ได้โปรด
ถึง........
ฤดี คนที่ฉันรักหมดหัวใจ
อรทัย คนที่เราฝากชีวิตไว้ด้วยกัน
อรพรรณ แม่ของอรทัย ขอให้เธอสบายใจ จะไม่มีใครแย่งอรทัยไปจากเธอ
สุดท้ายคือพ่อ กับแม่ของฉัน ฝากขอโทษท่าน....ที่ท่านไม่สามารถเลี้ยงลูกคนนี้ให้รักดีได้
ฝากบอกพวกเขา ฉันลาก่อน....จากใจ ในวันที่สายไป
ถึงนักข่าวหนังสือพิมพ์ทั้งหลาย กรุณาถ่ายใบหน้าฉันให้ชัด เพื่อคนที่ฉันรู้จักเขาจะได้จำหน้าฉันได้
สุดท้าย ได้โปรด อย่าบอกใคร ว่าฉันฆ่าตัวตายเพราะความรัก ฉันไม่อยากให้วงค์ตระกูลต้องอับอาย
บอกว่าอะไรก็ได้ ถ้าคิดไม่ออก ก็บอกว่า ฉันลื่นเปลือกกล้วยบนสะพานพุทธ ตกน้ำตาย ก็แล้วกัน
ขอบคุณ จากใจ
ขอบคุณ แม้วันนี้มันจะเป็นวันที่สายไป
พออ่านข้อความข้างล่างนี้ฉันหวังว่าคุณคงเข้าใจ
ฉันกับฤดี คนที่ฉันรักหมดหัวใจ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ฉันชอบเขาตั้งแต่อนุบาล เขาน่ารัก จริงใจ
ฉันไม่เคยปิดบังเขาเลยว่าฉันชอบ และความชอบของฉันก็มากพอจนกลายเป็นความรัก
แต่เธอก็ให้ฉันได้แค่คำว่าเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น
จนถึงวันจบมัธยม คำว่าเพื่อนของเราแน่นแฟ้นกว่าสิ่งใด
แต่หัวใจฉันคิดเกินไปกว่านั้นเรียบร้อยแล้ว
..........................
ต่อมาพอเข้ามหาลัย ฉันก็รู้จักกับอรทัย เธอคือคนที่ใช่สำหรับฉัน
เรามีใจให้กัน ดูแลกันและกัน และเราก็สัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งกัน
สำหรับคนเราเกิดมาชาติหนึ่ง เราจะยังต้องการอะไรจากคนรักมากกว่านี้อีก
วันนี้ฉันลืม ถดี ชั่วคราว แต่เขายังอยู่ในใจเสมอ
น้ำตาลเอย....ต่อให้หวานแค่ไหน ก็ไม่สามารถไปสลายความขมดั้งเดิมของกาแฟได้หรอก
เราฝากชีวิตไว้ในกันและกัน แต่นั่นไม่หมายความว่า คุณแม่ อรพรรณ ของ อรทัย
เธอจะเห็นดีด้วย เธอขีดเส้นให้ อรทัย เดินตั้งแต่วันแรกที่เธอลืมตาดูโลกแล้ว
ฉันเป็นใคร แค่นักศึกษาจนๆ คนหนึ่ง
พอเรียนจบไปไม่แน่ว่าจะหางานทำได้หรือเปล่า
ความรักของเรา เหมือนคนนอนดึกที่เมากาแฟ
เรายืนหยัดสู้ความง่วงได้ เพราะฤทธิ์ของกาแฟ ไม่ใช่ตัวเราเอง
แค่คนเมากาแฟที่ รอเวลาสร่างเมาขึ้นมารับรู้ ความเป็นจริง รอบๆ ตัวเท่านั้น
นี่คือเทอมสุดท้ายก่อนจบไป ตอนนี้อรทัย ไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด
ทำให้เราสองคนห่างกัน แต่นั่นไม่ได้ทำให้ใจเราไกลกันเลย
ในวันนี้ ฤดี กลับเข้าในชีวิตฉัน เธอบอกว่าเธอเสียใจ ที่เธอไม่รู้ใจตัวเองเอาเสียเลย
วันเวลาที่ห่างกัน มันทำให้เธอรู้ว่าเธอรักฉันแค่ไหน ตัวฉันเองเล่าก็ยังคงรักเธอหมดใจ
ไม่เปลี่ยน ถึงแม้วันนี้มีอรทัย แต่ลึกๆแล้วหัวใจของฉันเป็นของฤดี ตั้งแต่่อนุบาล
แต่ฉันจะทำร้ายอรทัยได้อย่างไร ?
แต่ไม่มี ฤดี ชีวิตนี้ ฉันจะมีความหมายอะไร ?
สุดท้ายฉันต้องเลือกใครสักคน
..............................
.............................
.................................
...........................
ฉันเลือก อรทัย ถึงแม้หัวใจฉันแตกสลาย
ฉันทำร้ายอรทัยไม่ลง เธอทำให้ในแต่ละวันในชีวิตฉันมีความหมาย
ฤดี เธอคือความฝัน แต่อรทัย คือเป้าหมายที่มีชีวิต
ฉันกับ ฤดี เราจากกันด้วยดี เธอเดินจากไป พร้อมหัวใจของฉันที่มันแตกสลาย
เธอเองก็คงไม่ต่างกัน
ไม่นานเท่าไหร่เลย ฉันก็ได้รับข่าวร้าย จาก อรทัย
แม่เธอได้รับหมั้นเธอไว้ ให้กับ คหบดี เศรษฐีประจำจังหวัด
ถึงตอนนี้เธอจะปฎิเสธ ความหวังดีของแม่ได้อย่างไร
แม้ตอนนี้เธอยินดีให้ฉันพาเธอหนีไป แต่ลึกๆ ในใจคนเป็นลูกคงไม่สบายใจ
แต่ฉันจะทำร้ายเธออย่างนั้นได้อย่างไร เธอดีเกินกว่าที่ฉันจะพาไปอดตาย
เพียงเธอหันหลังกลับไป ประตูสวรรค์ เปิดรอรับเธอตลอดเวลา
ในวันนี้ วันที่คนจบปริญญาตรี ไม่ได้มีความหมายเท่าไหร่
มีทางเดียวคือฉันต้องเดินออกจากชีวิตเธอไป
แต่ฉันไม่อาจทำลายพันธะสัญญาของเรา
หัวใจก็สลายแล้ว มีคนรักก็ไม่อาจใช้ชีวิตร่วมกัน
เรียนจบก็ไม่แน่ใจว่าจะหางานได้
คุณคิดว่าฉันควรทำอย่างไร
ฉันได้ตัดสินใจแล้วในวันนี้
...................
ในวันที่สายไป.........
Demons
Bookmarks