กำลังแสดงผล 1 ถึง 2 จากทั้งหมด 2

หัวข้อ: แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)

  1. #1
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)

    แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)




    แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)




    แฮร์รี่มาไกลจากบ้านของพวกเดอร์สลีย์หลายช่วงถนนแล้ว
    ตอนที่เขาทรุดตัวนั่งลงบนกำแพงเตี้ยๆ ที่ถนนแมกโนเลียเครสเซนต์ พลางหอบหายใจด้วยความเหนื่อยที่ต้องออกแรงลากหีบใส่ของใบใหญ่เขานั่งนิ่งขึง ฟังเสียงหัวใจเต้นถี่รัว โทสะคงยังแล่นพล่านทั่วร่าง

    หลังจากต้องอยู่ตามลำพังเป็นเวลาสิบนาทีถนนอันมืดมิด
    อารมณ์อย่างใหม่ก็เข้ามาแทนที่ ความตื่นกลัวนั่นเอง ไม่ว่าจะมองในแง่มุมไหน เขาไม่เคยตกอยู่ในสภาพที่เลวร้ายอย่างที่สุดเช่นนี้มาก่อนเลย เขาหมดสิ้นหนทางไปเหลือเพียงลำพังตัวคนเดียว ท่ามกลางความมืดในโลกของพวกมักเกิ้ลและที่แย่ที่สุดก็คือเขาเพิ่งจะใช้เวทมนตร์ขั้นรุนแรงลงไปซึ่งทำให้แทบจะมั่นใจได้เลยว่าเขาจะถูกไล่ออกจากโรงเรียนฮอกวอตส์อย่างแน่นอน แฮร์รี่ละเมิดกฎข้อห้ามว่าด้วยการใช้เวทมนตร์ของพ่อมดที่อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะอย่างแรง เด็กชายรู้สึกประหลาดใจที่แทนกระทรวงเวทมนตร์ไม่ถลาร่อนลงมารวบตัวเขาไปเสียตรงที่เขากำลังนั่งอยู่นี้

    แฮร์รี่ตัวสั่น เขากวาดสายตามองขึ้นลงไปตามถนนแมกโนเลียเครสเซนต์ จะเกิดอะไรขึ้นกับเขาบ้าง

    เขาจะถูกจับกุมไปหรือว่าเพียงแค่ถูกขับออกจากโลกของพ่อมด เด็กชายคิดถึงรอนกับเฮอร์ไมโอนี่

    แล้วหัวใจของเขาก็ยิ่งห่อเหี่ยวลงไปอีก ไม่ว่าสิ่งที่เขาทำลงไปจะเป็นอาชญากรรมหรือไม่ก็ตาม

    เขาแน่ใจว่ารอนกับเฮอร์ไมโอนี่ต้องอยากช่วยเหลือเขา แต่ทั้งสองคนอยู่ต่างประเทศ แถมเฮ็ดวิกก็ไม่อยู่
    เขาจึงไม่มีวิธีที่จะติดต่อกับเพื่อนๆ ได้เลย มิหนำซ้ำเขายังไม่มีเงินของพวกมักเกิ้ล เขามีทองคำของพ่อมด

    เพียงนิดหน่อยอยู่ในกระเป๋าสตางค์ที่ก้นหีบใส่ของใหญ่แต่มรดกทั้งหมดที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้ก็ฝากอยู่ในห้องนิรภัย

    ของธนาคารกริงกอตส์ในลอนดอนเขาคงไม่มีทางลากหีบใส่ของใบใหญ่นี้ไปจนถึงลอนดอนได้หรอก เว้นแต่ว่าแฮร์รี่ก้มลงมองดู ไม้กายสิทธิ์ ซึ่งเขายังคงกำแน่นอยู่ในมือ
    หากเขาถูกขับไล่ออกมาแล้ว (พอถึงตอนนี้หัวใจของเขาเต้นถี่รัวอย่างปวดร้าว) การจะใช้เวทมนตร์อีกสักบทคงจะไม่ทำให้เสียหายอะไรอีก เขามีผ้าคลุมล่องหน ซึ่งได้รับตกทองมาจากพ่อ—จะเป็นอย่างไรนะถ้าเขาเสกให้ หีบใส่ของเบาเหมือนขนนก แล้วผูกมันเข้ากับไม่กวาด เอาผ้าคลุมล่องหนคลุมตัวแล้วเหาะไปลอนดอน จากนั้นก็เอาเงินที่เหลือออกมาจากธนาคารและ... เริ่มต้นชิวิตอย่าคนเร่ร่อน เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว แต่ เขาก็นั่งอยู่บนกำแพงนี้ตลอดไปไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเขาอาจต้องลงเอยด้วยการ พยายามอธิบายให้ตำรวจของพวกมักเกิ้ลฟังว่าเหตุใดเขาจึงออกมาเตร็ดเต่อยู่กลางดึก พร้อมกับหีบใส่ของที่เต็มไปด้วยสมุดคาถาและยังมีไม้กวาดอีกหนึ่งอัน

    แฮร์รี่เปิดหีบใส่ของอีกครั้ง แล้วกวาดข้าวของข้างใน
    ไปรวมกันไว้ข้างหนึ่ง เพื่อค้นหาผ้าคลุมล่องหน..
    แต่ก่อนที่เขาจะหามันพบ
    เขาก็ผุดลุกขึ้นยืนในทันที พลางกวาดสายตาไปรอบๆตัว
    อีกครั้ง ความรู้สึกเสียวแปลกๆ ที่ต้นคอทำให้แฮร์รี่รู้สึกว่า
    มีใครบางคนกำลังจ้องมองเขาอยู่ แต่ถนนก็ดูว่างเปล่าและ
    ไม่แสงไฟส่องลอด ออกมาจากบรรดาบ้านทรงสี่เหลี่ยม
    หลังใหญ่สักหลักเดียว เขาก้มลงไปที่หีบใส่ของอีกครั้ง
    แต่เหยียดตัวขึ้นอีกเกือบจะในทันทีเขากำไม้กายสิทธิ์ไว้แน่นแม้จะไม่
    ได้ยินเสียงแต่ก็รู้สึกได้ว่าใครคนหนึ่ง
    หรืออะไรอย่างหนึ่งกำลังยืนอยู่ตรงช่องแคบๆ
    ระหว่างโรงรถกับรั้วที่อยู่ด้านหลังเขา แฮร์รี่หรี่ตาดูตรอกมืดๆนั้น
    ขอให้มันขยับตัวหน่อยเถอะ แล้วเขาก็จะได้รู้ว่ามันเป็นแค่แมวจรจัด หรือ..อะไรอย่างอื่น


    “ลูมอส” แฮร์รี่พึมพำ แสงสว่างที่วาบขึ้นตรงสุดปลายไม้กายสิทธิ์เกือบทำให้เขาตาพร่า เขาชูมันขึ้นสูงเหนือศีรษะ และกำแพงประดับกรวดของบ้านเลขที่สองขึ้นในทันใด ปรูโรงรถสะท้อนแสงไฟ ระหว่างโรงรถกับกำแพงนั้น แฮร์รี่แลเห็นเงาทะมึนของอะไรอย่างหนึ่งค่อนข้างชัดเจน มันมีขนาดใหญ่มากและดวงตาโตทอประกายเจิดจ้า
    แฮร์รี่ผงะถอยหลัง เท้าเตะโดนหีบใส่ของทำให้เขาสะดุด ไม้กายสิทธิ์กระเด็นหลุดจากมือตอนที่เขาเหยียดแขนออกเพื่อเอามือยันพื้น เขาล้มลงไปในร่องระบายน้ำเต็มแรง
    มีเสียง โครม ดังลั่นแก้วหูแทบแตก แฮร์รี่ยกมือขึ้นป้องนัยน์ตาจากแสงสว่างจ้าที่เกิดขึ้นในฉับพลันทันทีนั้น..


    แฮร์รี่กลิ้งตัวกลับขึ้นไปบนทางเท้าได้เวลาพอดี ปากร้องลั่นวินาทีต่อมาล้อรถขนาดยักษ์คู่หนึ่งและไฟหน้ารถก็หยุดลงดังเอี๊ยดตรงตำแหน่งที่แฮร์รี่เพิ่งจะกลิ้งพ้นไปพอดิบดี เมื่อแฮร์รี่ผงกหัวขึ้นมองเขาเห็นว่าล้อและไฟหน้านั้นเป็นของรถโดยสารสามชั้นสีม่วงบาดตาซึ่งไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน ตัวหนังสือสีทองเหนือกระจกหน้าอ่านได้ว่ารถเมล์อัศวินราตรี
    ชั่วเส้ียววินาที แฮร์รี่นึกสงสัยว่าตัวเองเสียสติไปเพราะหกล้มหรือไม่ กระเป๋ารถในชุดเครื่องแบบสีม่วงกระโดดลงมาและเริ่มบรรยายในความมืดด้วยเสียงอันดังว่า
    “ขอต้อนรับสู่รถเมล์อัศวินราตรี พาหนะฉุกเฉินสำหรับแม่มดและพ่อมดพเนจร เพียงแค่นี้ยื่นไม้กายสิทธิ์ออกมา แล้วก้าวขึ้นรถ เราก็จะพาท่านไปทุกแห่งที่ปรารถนา ผมซื่อสแตน ชันไพก์ ผมเป็นกระเป๋ารถเที่ยวเย็นวันนี้..
    กระเป๋ารถหยุดกะทันหัน เขาเพิ่งมองเห็นแฮร์รี่ซึ่งยังคงนั่งอยู่กับพื้น แฮร์รี่คว้าไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาอีกครั้ง แล้วลุกขึ้นยืน เมื่ออยู่ในระยะใกล้ เขาจึงแลเห็นว่าสแตน ชันไพก์ แก่กว่าเขาเพียงไม่กี่ปี อย่างมากที่สุดก็คงอายุราวสิบแปดหรือสิบเก้าปี สแตนมีใบหูกางใหญ่และมีสิวประปราย
    “นายลงไปทำไรตรงนั้นนะ” สแตนทิ้งมาดกระเป๋ามืออาชีพ
    “หกล้มฮะ” แฮร์รี่ตอบ
    “หกล้มทำไมง่่ะ” สแตนถามล้อๆ




    แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)


    [radio]http://www.freewebs.com/mummy001/Mairukklanglok%20Noo[/radio]

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ อาเจา
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    155

    Re: แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)

    ขอบคุณนะครับสำหรับสิ่งดีๆที่มีให้พวกเราตลอดมา อยากจะเอ่ยว่าขอบคุณมากๆครับRe: แฮร์รี่ พอตเตอร์ (รถเมล์อัศวินราตรี)

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •