สังข์ทอง
[B][SIZE="3"][COLOR="Black"] ณ เมืองยศวิมล ท้าวยศวิมล ครองเมือง มีมเหสี 2 องค์ ชื่อ นางจันทร์เทวี เป็น มเหสีเอก และนางจันทราเทวี เป็นมเหสีรองมีจิตใจอิจฉาริษยานางจันทร์เทวีอยู่ตลอดเวลา ครั้งหนึ่งเมื่อนางจันทร์เทวีตั้งครรภ์ โหรได้ทำนายว่า ลูกจะมีบุญญาธิการมาก ทำให้บ้านเมืองจะเจริญรุ่งเรือง แต่ครั้นเมื่อครบกำหนดคลอดแล้ว นางจันทร์เทวีก็ได้คลอดออกมาเป็นหอยสังข์ คนอีหยังกะ บ่ ฮู้ คลอดลูกออกมาเป็นหอยสังข์น้อ
นางจันทราเทวี ก็ได้จ้างโหรไปทำนายให้ท้าวยศวิมลฟังว่า บุตรนั้นเป็นกาลีบ้านกาลีเมือง ให้ขับไล่ออกจากวังไป
“เสด็จพี่เพคะ ไม่มีใครดอกค่ะที่จะออกลูกออกมาเป็นหอยได้ แม้จะเป็นหอยสังข์หายากก็เถอะ อย่างนี้ต้องกลีบ้านกลีเมืองแน่ๆ เสด็จพี่ไล่ออกไปนนะเพคะ ทั้งแม่ทั้งลูกเลย ถ้าขืนอยู่อีกวันเดียว บ้านเมืองจะพินาศนะเพคะ”
ท้าวยศวิมลทำตาม
“คงจริงของน้องนะ ได้เลยพี่จะจัดการให้ ทหารเอานางจันทร์เทวีมเหสีของข้า ไปปล่อยที่ท้ายป่านะ ห้ามนางมาหาข้านะ ห้ามเข้าใกล้ด้วย ถ้านางมาพวกเจ้าต้องกันไว้ดี ๆ นะ”
นางจันทร์เทวีได้ไปอาศัยอยู่กับตายายนอกวัง จู่ๆ พระสังข์ซึ่งเป็นบุตรของจันทร์เทวี และตั้งไว้ดูเล่นเฉยๆ มานานแล้ว ก็เกิดมีเด็กลอดออกมา พอมุดลอดจากหอยสังข์ได้ ก็มาดูแลบ้านตอนแม่ ตา ยาย ไม่อยู่บ้าน
“อ้าวนั่นฝืนผ่าก่อนเรา จะหุงข้าวนี่หว่า ยังไม่มีฟืนหุงข้าวเลย” ว่าแล้วพระสังข์ก็ผ่าฟืนยกใหญ่ ฝนก็ทำท่าจะตกลงมา ก็เลยรีบหอบฝืนไปเก็บไว้ใต้ถุนกระท่อม มองไปที่หน้ากระท่อมที่แม่นั่งเล่นนอนเล่น ก็เห็นฝุ่นตลบ เพราะแม่ไม่มีเวลากวาด ก็หาไม้กวาดมากวาดไว้ รู้สึกหิวข้าวหลังทำงานเหนื่อยแล้ว จะนอนก็ไม่ได้ ท้องร้องจ๊อกๆๆ ก็เลยรีบหุงข้าวทำกับข้าว หม่ำข้าวปลาอาหารจนเป็นที่พอใจ ก็หลบไปเลียแผลใจที่ถูกเสด็จพ่อไล่หนีในหอยสังข์ต่อไป
นางจันทร์เทวี กลับมาที่กระท่อมตอนเย็นเห็นบ้านสะอาดปราศจากฝุ่นละออง จึงนึกสงสัยมาก จากนั้งนางจึงแอบซุ่มดู เลยรู้ว่ามีเด็กมุดลอดออกมาจากหอยสังข์ได้ ก็ตกใจมาก ตรงเข้าไปทุบหอยสังข์แตก โป๊ก ๆ ๆ นี่แนะแตกแล้ว ไชโย ฮิ้ว เมื่อหอยสังข์แต่แล้วไม่มีหม่องหลบ พระสังข์ก็เลยต้องออกมาทำงานบ้านต่อไปตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย แล้วแม่กับลูกก็ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่นั้นมา
นางจันทราเทวี รู้ว่าลูกนางจันทร์เทวียังไม่ตาย จึงสั่งให้ทหารไปนำพระสังข์ไปถ่วงน้ำ พระสังข์จึงได้ไปอยู่กับเจ้าเมืองบาดาล อยู่ได้ไม่นาน เจ้าเมืองบาดาล ก็ส่งไปให้นางพันธุรัตน์ซึ่งเป็นยักษ์ ช่วยเลี้ยงดู จนเติบโตเป็นหนุ่ม พระสังข์ก็ได้แอบไปเที่ยวหลังวัง ได้พบโคลงกระดูกจึงรู้ว่านางพันธุรัตเป็นยักษ์ จึงคิดหนี และเมื่อเที่ยวไปเที่ยวมาด้วยความกลัวก็เลยไปเห็นรูปเงาะเข้า จึงรู้ว่าเมื่อสวมรูปเงาะประกอบด้วย เสื้อเงาะ ผ้าเงาะ รองเท้าเงาะ กระบองเงาะ แล้วเหาะได้ ก็เลยสวมรูปเงาะก่อน เหลือบดูเห็นบ่อเงิน บ่อทองเข้า ก็เลยตรงเข้าชุบตัวทั้งบ่อเงินและบ่อทอง ออมาเลยกลายเป็นสีทองบอนด์ปนตะกั่วนิดๆ เท่ห์ไปอีกแบบหนึ่ง เพราะไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร
เมื่อตัวเป็นเงินเป็นทองแล้ว ก็สวมชุดวิเศษรูปเงาะ เหาะหนีมา
นางพันธุรัตน์ ตามมาแต่ไม่ทันจึงอกแตกตาย ก่อนตายก็ได้เขียนมนต์เรียกเนื้อ เรียกปลา(มหาจินดามนต์) ให้พระสังข์ร่ำเรียนก่อน จากนั้นนางก็ตายเพราะเหนื่อยมากที่เที่ยวตามหาพระสังข์ลูกเลี้ยงของนาง ส่วนพระสังข์ก็เหาะต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมายปลายทางที่แน่นอน แบบค่ำไหนนอนนั่น
เมื่อเหาะมาถึงท้ายเมืองสามลมีป่า จึงลงมาและทำการหากิ่งไม้ เถาวัลย์ปลูกเป็นกระท่อมท้ายป่าอยู่อาศัยอย่างเงียบๆ ไม่รู้จะไปตามแม่ที่ไหนเพราะจากมานาน .... เจ็บเมื่อไหร่ก็โทรมา แต่แม่ก็ไม่โทรมาซักที แม่จ๋าแม่ ทำไมไม่คิดถึงลูกบ้างเลยน้อ
ณ เมืองสามน ท้าวสามนได้ครองเมือง มีมเหสีชื่อ มนฑา มีลูกสาวล้วน ถึง 7 คน อันมีชื่อดังนี้ 1.มะลิวรรณ 2.จันสุดา 3.การะเกด(บางตำราก็ว่า ชื่อ สารพี 4.ยี่สุนเทศ 5.เกศเมือง 6.เรืองยศ 7.รจนา ชึ่งรจนาสวยมที่สุด วันเลือกคู่ พี่ๆทั้ง 6 ของรจนา ได้เลือกคู่ครองกันหมด เว้นแต่นางรจนาเท่านั้น
ท้างสามนจึงประชดให้เจ้าเงาะที่ขี้เหร่มากที่สุดมาลองเสี่ยงทายว่ารจนาจะเลือกหรือเปล่า แต่สุดท้ายนางรจนาก็เลือกจนได้ ไม่เลือกไม่ได้เพราะเป็นคนท้ายสุดที่มี ถ้าไม่เลือกจะไม่มีใครมาให้เลือกอีกแล้ว
ท้าวสามนโกรธมากจึงขับไล่ทั้งสองนางรจนาและเจ้าเงาะ ให้ออกไปอยู่กระท่อมปลายนาก็ที่เจ้าเงาะปลูกไว้นั่นแหละ โอ้ยคนดีๆ มีให้เลือกตั้งมากมายทำไมไม่เลือก ดันลูกเรามาเลือกเจ้าเงาะมองไปทางไหนก็เงาะเงาะได้ ไปออกไปอยู่กระท่อ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks