ว่าแม่นเห็นยุครับอยู่บ้าแต่หั้นเห็นกะล้อดอกครับซุมื้อนี่คืดซิบ่อมีแล้วเนาะครับ
ว่าแม่นเห็นยุครับอยู่บ้าแต่หั้นเห็นกะล้อดอกครับซุมื้อนี่คืดซิบ่อมีแล้วเนาะครับ
เขาหาซื้อไปแปรรูปเบิดแล้ว เป็นเก้าอี้ เป็นโซฟา แต่ก่อนอยู่วัดบ้านผมหลายอยู่ ใต้ตะล่างเฮือนกะเคยเห็น แต่เดียวนี้เบิดแล้ว
วัดที่บ้านมีไว้ให้ดูอยู่ค่ะ
เดี๋ยวนี้ชาวบ้านใช้ควายเหล็กต่อพ่วง แทนเกวียน
และต่อไปควายเหล็กก็จะเริ่มหายไปแล้วค่ะ
ตอนนี้ออกรถไถใหญ่ กันมากมาย เพราะ ธกส
ออกมาเอามาให้สมาชิกดาวน์ค่ะ
*********************************
อิสระ เสรี เสมอภาค
*********************************
แต่เป็นเด็กน้อยเคยขี่อยู่ครับ ลุงเผิ่นพาขี่ มีโอกาส ขี่เถื่อเดียวนั่นล่ะครับ ในชีวิต.....
และ กะประทับใจ กับ ตลกหลาย ๆ .....
ลุงเผิ่น เป็นขาเมา แล้วขับ (เกวียน ) ประจำหมู่บ้าน.....
มื่อที่เซียงฯ ได้ขี่เกวียนนำนั้น พอดีลุงเพิ่งขับผ่านงานบุญ เหล้ากะซึมเข้าเลือดเนาะครับ ฮ่า ๆ ...::)::)
ปรากฎว่า แทนที่จะบังคับงัวให้ไปตามทาง งัวกะพาเกวียนไปตามใจชอบ เพราะว่าคนขับ ขาดสมรรถภาพในการขับขี่แล้ว....
จังหวะหนึ่งล้อเกวียนไปปีนตอไม้ จนเกือบสิโหง่ย ตกใจกะตกใจ อยากหัวกะอยากหัว....
::)::)
นั่นล่ะครับ มีโอกาส ได้ขี่แค่เถื่อเดียว สมัยก่อนไผ๋มีเกวียนขี่ขี่ หรือได้ขี่เกวียน นี่โก้ขนาด ...::)::)
จำได้มาถึงทุกมื่อนี่ล่ะครับ ลุง เลาเสียไปหลายปีแล้ว แต่ว่าลูกหลานกะยังเก็บเกวียนไว้เป็นที่ระลึกถึงเผิ่นอยู่ครับ.....
เว้าเรื่องเกวียน (เกียน) เคยมีเรื่องเว่าอยู่ว่า
เกษตรอำเภอ มาสำรวจผลผลิตของชาวนาทางภาคอีสาน เพื่อสิให้เงินสนับสนุนถ้าผุได๋ยากจน โดยวัดจากว่าเฮ็ดนาปีนึง ๆ ได้ข้าวหลายปานได๋
เกษตรอำเภอ: (แนวเป็นคนกรุงเทพ เลยเว้าไทยใส่เพิ่น) ลุงครับ ปีที่แล้วลุงทำนาได้ข้าวกี่เกวียน
พ่อใหญ่สา: จักล่ะเด้อลุงบ่อเคยเอาใส่เกียนลองเพิ่งจักเถี่ย
เกษตรอำเภอ: กะ ๆ ดูก็ได้ลุง
พ่อใหญ่สา: ปีนี่มันแล้งบ่ค่อยได้ผล ถ้าใสเกียนขนขึ้นเล้านี่กะได้ปะมานจัก สองสามร้อยรอบอยู่จั่งสิเหมิดลาน แต่ปีก่อน ๆ นิ ได้หลายกั่วนี่
เกษตรอำเภอ: อู้หู!! แล้วปีที่ผ่านมาล่ะได้กี่เกวียน
พ่อใหญ่สา: สองสามสี่ร้อยเกียนพุ้นล่ะหำ
เกษตรอำเภอ:แล้วลุงทำนากี่ไร่
พ่อใหญ่สา:ยี่สิสี่ไฮ่หล่า
คำว่าเกวียนในความเข้าใจของพ่อไหญ่สา คือ เอา ข้าวไปกองไว้เทิงเกียน
ซึ่งถ้าเป็นการกะคร่าว ๆ กะประมาณ 5 ถังหรือ หก สิบกระครุ ประมาณ 200 โลเพราะเกียนบ้านเฮามันบ่ได้เฮ็ดเพื่อขนข้าว เลยบ่ได้เฮ็ดเป็นกระบะ
เกษตรอำเภอไปถามหลายหมู่บ้านกะได้คำตอบคล้าย ๆกัน เลยสรุปว่าทางภาคอีสานบ้านเฮาได้ข้าวหลาย ประมาณ ครอบครัวละ 300-600 ตันต่อไป (1 เกวียนในความหมายของนายเกษตรอำเภอคือ 1000 กิโลกรัมหรือ 1 ตัน) กะเลยรายงานเพื่อจัดสรรงบประมาณช่วยเหลือให้ทางภาคอิสานหน่อยกั่วซุภาค
น้องเขมฯเคยนั่งอยู่ค่ะแต่เป็นเด็กน้อย ฮ้อยมาเลามีอยู่ 2 คัน (คือสิเอิ้นคันอยู่ติเ๊น๊อะ) งัวเทียมเกวียนเลาโตใหญ่คักค่ะมันเคยถีบน้องเขมจนได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มพุ่นค่ะ::)::)::)เอาไปบริจาคให้โรงเรียนหนองผือ คันหนึ่งไว้ให้เด็กน้อยเบิ่งเดียวนี้จักเสียไปใสแล้วเว้าแล้วกะเสียดายค่ะ เจตนารมย์ว่าให้เป็นสมบัติของหมู่บ้าน
Bookmarks