ใบไม้พริ้วไหว...ใจหวั่น
ทุกข์เพราะรักนั้น...มิถ่ายถอน
รักมิวางวาย...อาลัยอาวรณ์
โอ้อุทรณ์...ช่างร้อนดั่งไฟ
เจ็บระทม...อมทุกข์
โอ้สุข...มิดั่งหมาย
ทำฉันใด...ให้ทุกข์คลาย
โอ้จะตาย...เพราะให้รอ
ความคิดถึง...มันกลุ้มรุม
ความทุกข์สุม...ดั่งไฟหนอ
นึกถึงหน้า...น้ำตาคลอ
เฝ้าแต่รอ...วันพบเจอ
โอ้ว่ารัก...ช่างลึกซึ้ง
ยังคิดถึง...อยู่เสมอ
มองดาวเด่น...เปนหน้าเธอ
นอนยังเพ้อ...ละเมอระทม
โอ้หนอรัก...เมื่อยามห่าง
น้ำตาพร่าง...บ่มิสม
พิษรัก...นั้นฝังจม
อกระบม...ตรมฝังตรึง
วอนลมจ๋า...พัดพาไป
ความห่วงใย...ความคิดถึง
และความรัก...ความคำนึง
ไปให้ถึง...ซึ่งคนไกล
Bookmarks