ส่วนหนึ่งของจดหมายในเนื้อเรื่อง " ความรักของครูบ้านนอก "
วันที่ 10 ธันวาคม 2525
ถึงพี่กำธรที่ฝากความคิดถึงไว้กับฉัน และมันทำให้ฉันคิดถึงพี่เสมอ
ฉันรู้สึกดีใจมาก ๆ ที่พี่ฝากจดหมายมาให้ฉัน เมื่อ ฉันรู้ว่าพี่ยังอยู่สบายดี ฉันก็คลายกังวล เพราะตลอดเวลา
ฉันกังวล เพราะที่ผ่านมาฉันกังวลเกี่ยวกับตัวพี่มาก ด้วยกลัวว่าพี่จะลืมฉันเสีย แต่เมื่อพี่ยืนยันว่าไม่ลืม
และยังคงคิดถึงฉันเสมอ ฉันก็เชื่อใจพี่กำธร จะเชื่อมั่นว่า ด้วยเกียรติของครูอย่างพี่ คงไม่หลอกลวงให้ลูกสาวแม่ค้า
อย่างฉันนั้นคิดไปคนเดียว หากมีเวลาจะเข้ามาที่เขื่องในบ้าง ฉันจะยินดีเป็นอย่างยิ่ง และจะทำน้ำพริกปลาแห้ง และมันเผา
ที่พี่ชอบไว้รอ แม่ก็บ่นเสมอว่า เมื่อไหร่ครูกำธรจะมาเยี่ยมบ้าง ฉันอยากให้พี่มาเจอแม่บ้างนะ แม่เค้าชอบพี่ อีกอย่างปะป๊า
ก็อยากคุยกับพี่เช่นกัน หวังว่าพี่คงไม่ทิ้งจดหมายฉบับนี้ให้ต้องรอเก้อนะจ๊ะ
ด้วยรักและคิดถึงเสมอ
จากสายพิณ
ลงท้ายด้วยรูปหัวใจ ซึ่งนี่คือหัวใจอีกหนึ่งดวง ที่ครูกำธร ยังคงห่วงหาเสมอ จะต่างเพียงแค่ห่างไกลกันสักหน่อย
" กำลังเขียนเรื่องครับ ไม่รู้ว่าจะได้เริ่มต้น และ ลงจบได้อย่างสมบูรณ์เมื่อไหร่ คอยติดตามอ่าน เรื่องสั้นละกันครับ ด้วยความขอบคุณ "
Bookmarks