อืมม์...ฟังบ่ได้เด้อจ้า
หือจั่งได๋...ไผฟังได้แหน่น๊อ
อืมม์...ฟังบ่ได้เด้อจ้า
หือจั่งได๋...ไผฟังได้แหน่น๊อ
สะดิ้งคือน้องได้ยินเสียงฆ้องกะแล่นตำ
ขอ กัณฑ์ ลีลาวดี เรวัตตะ นำแหน่จ้าพอสิหาได้บ่อน้อ
google.co.th - online file sharing and storage - download อ.มนตรี6.mp3
ลองฟังตอนที่ลีลาวดีสั่งเสียเรวัตตะเด้อ
แต่ว่ามันสิมีเสียงดนตรีนำเพราะเทศฯ์ยามกลางคืน เขามีโต๊ะจีนพร้อม ประมาณว่าประชันกันเลย 55555++
google.co.th - online file sharing and storage - download มัทรี.mp3
มัทรีคำกลอน คราวนงค์นางแก้วแววมณีสีปราชฌ์ ผู้ฉลาดโลกนี้มัทรีอ้างห่างนามพอมาเสนมาตรข้ามถึงเขต ๗ เดือนทำเพียรถือศีลถิ่นวงศ์
กตกว้าง ดวงมโนโสได้มรรคาไล่ปราสาทบ่ขยาดยอนย้านมารกล้าสิผ่าฟัน ปกติทุกมื้อนั้นเดินลั่นเนินผาแสวงหากอยมันเผือกผลผลาไม้ มื้อหนึ่งตะวันได้แสงลายลับมอดพระจันทร์ทอดส่องพื้นแหนใต้หมอกบัง มองเบิ่งเมฆกายกั้งดุจดังอาสาวะผู้บ่มีความกิเลสแหงาใจเฮ้า มัทรีอุ้มบุตรน้อยทั้งสองนอนกอดมือต่างหูปประนมกร วอนถึงศีลที่สร้างไว้หทัยอ้างเพิงพาเสียงลมพัดซู่ซ่าสะบัดป่าสังหรณ์ ล้มหัวนอนลงไปสะเดิดตื่นทั้งเผอว่าโตเผอหรือร่างร้ายอัดลายบ่ฮู้ฮ่อง ครองสติลุกขึ้นยืนง้วงอ่อนโหย คันพระนางสิฮ้องโอ้ยกระเสียป่าวบ่มีทอง จุดกระบองดูบุตรเงียบดีนอนนิ่ง พูดตามจริงลางเข้ามัทรีเนาว์บ่ฮู้ส่อง นั่งสำรวมสติครองกัมมัฏฐานอ่านได้กระบองไต่มอดแสง มองไปไสกระบ่แจ้งพระพายแก่งลมตี คือจั่งมีคนเคาะปองหลายตั้งหลายครั้ง ดวงจิตตั้งพะวังหล่าจนเวลาดึกดื่น ตาบ่มืนหลับคับได้คราวน้อยบัดเกิดลาง ฟันว่านางถูกช้างวิ่งไล่ใจหาย แลนหมีตายผัดมีชายร่างกายหมินหม่อ มาจับคอพระนางไว้ตกกะใจได้ฮ้องโฮ่ เบิ่งกายาตนโตหูตาฟันและแขวคือด้ามยักมาร มัทรีนางแฮ่งย้านวอนอ่านขอชีวิต มันบ่ไขความผิดต่อมัทรีทั้งนั้น จับพระขันดวงกล้ามาเจาะตาสองลูก ผูกขามือแล้วงัดไง้หัวใจน้อยแล่นหนี ฝันแต่เพียงทอ่นี้
สะดุ้งตื่นตนลุก คันสิปุกกุมารย้านบ่มีทางแก้ รุกไปแก้กองไฟหาจับโด้นมากมเป่า จับกระบองพองขี้เทากว่าไฟสิลุกได้ใจเต้นเสม่นคีง ถ้าหากนางอยู่นิ่ง
บ่เผยบอกคนใด กลัวจักมีเวรภัยไล่นำจำจ้อ โงคอทางทวารเอี้ยมเจียมตัวทั้งสั่น ขณะนั้นดวงจันทร์ผัดแฮ่งคือจั่งเศร้าปบอบเป้าจอบหรณ์ ใจมัทรีแฮ่งฮ้อน
ลมอ่อนหยุดเสียง ตาสำเรียงดูบุตรลูกลุนสองน้อย คันสิกอยใจเอิ้นเอาไปพอเป็นหมู่พองย้านลูกทั้งคู่ตื่นตะหนกโอดฮ้องพระนางย้องพองยอง แต่นางพลัดพรากห้องทรงแทนมาเนาว์ไพร ไผสิทายให้เบาใจเรื่องความฝันฮ้าย เป็นหรือตายไปหาพี่พระสามีสิดีกว่า จักฝันดีหรือฝันชั่วมัทรีนางบ่ฮู้อดสู้ย้ายยางดง ถึงอาศรมบทแล้วศาลาแก้วกู่เคาะประตูสามทีกราบพี่สงัดนิ่ง เสียงพี่ตึงตัวซ้งมัทรีนางฟังอยู่ มัทรีนางฟังดูพองย้านพระพี่ฮ้ายประนมไหว้นั่งครองนอโยม...............นอ
เอาไปเรียนเอาเด้อ
google.co.th - online file sharing and storage - download 2368.mp3
เอามาฝาก(ธรรมะบรรณาการ)
ป๊าด....ม่วนแฮงคั่กเด้อผุข้าเอ้ย...สะออนเสียง
สาธุ....บุญนำเด้อค่า สิพยายามเรียนเอาให่ได้จ้า
ขอบคุณอีกครั้ง
สะดิ้งคือน้องได้ยินเสียงฆ้องกะแล่นตำ
ขอบคุณหลายๆ เด้อค่าสำหรับสิ่งดีๆ ที่หยิบยื่นมาฝาก
จั่งได๋กะอย่าถือสาเด้อค่าคั่นนางสิถือโอกาสนี้ใช้งานท่านซะเลย555+++
คือตอนนี้กำลังนั่งฟังนั่งแกะเนื้อที่เพิ่นฮ้องไว่ออกมาเป็นโตหนังสือสั่นดอก
บางคำกะฟังออกบางวรรคบางตอนกะบ่ฮู้เรื่องเพราะเสียงแอ๊กโค่ก้องหลาย
อันๆ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว คั่นได้ซ่อยกันแล้วกะซ่อยนางไปตลอดแหน่จ้า
บึ๊ย...มีการเรียกร้อง แฮ่ะๆ อีหลีตั่วค่าคั่นมีหลายหูหลายตาพากันฟังพากันเบิ่ง
ความถูกต้องในเนื้อหาและสาระมันอาจจะมีหลายกั่วเก่าสั่นตั่วค่าคนเดียวหัวหาย
หลายคนดีแท้ๆ จั่งได๋คั่นบ่รบกวนเกินไปกะซ่อยนางแกะเนื้อออกมาแหน่จ้า
ได้ฮ่วมทานมาสาธุบุญนำกันเนาะเจ้าค่ะ สาธุบุญ....
ปล. คั่นภาษาวาจาที่ใช้บ่สำรวม กะอย่าถือสาหาควมเด้อค่า
ในคืนนั้นพราหมณ์นอนเหนือที่ท้องขอบเขตพระอาวาส นุชทนาถมิ่งมัทรีมิพาฝัน
ก่อนจะหลับกระสับกระส่ายอัศจรรย์สุบินนั้นมีดั่งนี้กวีกลอน ฮือ...ฮือ.....โอ๊ยกล่าวถึงนางมัทรีแก้วแววมณีศรีปราชญ์
ผู้ฉลาดโลกนี้มัทรีอ้างดอกวางาม พอมาเสนมาตรข้ามถึงเขต ๗ เดือนมาทำเพียรถือศีลกะถิ่นวงกตกว้าง
ดวงมโนคั่นโสได้แก้วมรรคาไล่ปราสาทบ่ขยาดยอนย้านมารกล้าสิผ่าฟัน ปกติทุกทุกมื้อนั้นต้องเดินป่าหาหัวมัน ส่วนกัญหาชาลีฝากกับสามีไว้
(มื่อวานนั่งแกะออกมาได้ส่ำนี้จ้า จั่กถืกบ่ถืกนิมนต์พิจารณาให่แหน่เด้อค่า)
google.co.th - online file sharing and storage - download มัทรี.mp3
ลั่นเนินผาแสวงหากอยมันเผือกผลผลาไม้ มื้อหนึ่งตะวันได้แสงลายลับมอดพระจันทร์ทอดส่องพื้นแหนใต้หมอกบัง
มองเบิ่งเมฆกายกั้งดุจดังอาสาวะผู้บ่มีความกิเลสแหงาใจเฮ้า มัทรีอุ้มบุตรน้อยทั้งสองนอนกอดมือต่างหูปประนมกร
วอนถึงศีลที่สร้างไว้หทัยอ้างเพิงพาเสียงลมพัดซู่ซ่าสะบัดป่าสังหรณ์ ล้มหัวนอนลงไปสะเดิดตื่นทั้งเผอว่าโตเผอหรือร่างร้ายอัดลายบ่ฮู้ฮ่อง
ครองสติลุกขึ้นยืนง้วงอ่อนโหย คันพระนางสิฮ้องโอ้ยกระเสียป่าวบ่มีทอง จุดกระบองดูบุตรเงียบดีนอนนิ่ง พูดตามจริงลางเข้ามัทรีเนาว์บ่ฮู้ส่อง
นั่งสำรวมสติครองกัมมัฏฐานอ่านได้กระบองไต่มอดแสง มองไปไสกระบ่แจ้งพระพายแก่งลมตี คือจั่งมีคนเคาะปองหลายตั้งหลายครั้ง
ดวงจิตตั้งพะวังหล่าจนเวลาดึกดื่น ตาบ่มืนหลับคับได้คราวน้อยบัดเกิดลาง ฟันว่านางถูกช้างวิ่งไล่ใจหาย
แลนหมีตายผัดมีชายร่างกายหมินหม่อ มาจับคอพระนางไว้ตกกะใจได้ฮ้องโฮ่ เบิ่งกายาตนโตหูตาฟันและแขวคือด้ามยักมาร
มัทรีนางแฮ่งย้านวอนอ่านขอชีวิต มันบ่ไขความผิดต่อมัทรีทั้งนั้น จับพระขันดวงกล้ามาเจาะตาสองลูก ผูกขามือแล้วงัดไง้หัวใจน้อยแล่นหนีฝันแต่เพียงทอ่นี้
สะดุ้งตื่นตนลุก คันสิปุกกุมารย้านบ่มีทางแก้ รุกไปแก้กองไฟหาจับโด้นมากมเป่า จับกระบองพองขี้เทากว่าไฟสิลุกได้ใจเต้นเสม่นคีง
ถ้าหากนางอยู่นิ่งบ่เผยบอกคนใด กลัวจักมีเวรภัยไล่นำจำจ้อ โงคอทางทวารเอี้ยมเจียมตัวทั้งสั่น
ขณะนั้นดวงจันทร์ผัดแฮ่งคือจั่งเศร้าปบอบเป้าจอบหรณ์ใจมัทรีแฮ่งฮ้อนลมอ่อนหยุดเสียง ตาสำเรียงดูบุตรลูกลุนสองน้อย
คันสิกอยใจเอิ้นเอาไปพอเป็นหมู่พองย้านลูกทั้งคู่ตื่นตะหนกโอดฮ้องพระนางย้องพองยอง แต่นางพลัดพรากห้องทรงแทนมาเนาว์ไพร
ไผสิทายให้เบาใจเรื่องความฝันฮ้าย เป็นหรือตายไปหาพี่พระสามีสิดีกว่า จักฝันดีหรือฝันชั่วมัทรีนางบ่ฮู้อดสู้ย้ายยางดง
ถึงอาศรมบทแล้วศาลาแก้วกู่เคาะประตูสามทีกราบพี่สงัดนิ่ง เสียงพี่ตึงตัวซ้งมัทรีนางฟังอยู่ มัทรีนางฟังดูพองย้านพระพี่ฮ้ายประนมไหว้นั่งครองนอโยม...............นอ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เเมงสะดิ้ง; 19-06-2009 at 13:51.
สะดิ้งคือน้องได้ยินเสียงฆ้องกะแล่นตำ
บางคำอ่านแล่วบ่ฮู้ควมหมาย มันกะเลยไปบ่เป็นแหม่ะค่า
เช่นประโยคนี้ "พอมาเสนมาตรข้ามถึงเขต ๗ เดือน"
คำนี้"เสนมาตร" แปลวาหยังจ้า
คั่นสิท่องสิฮ้องไปตามเพิ่นมันกะพอได้อยู่ค่า
แต่ฮ้องไปแล้วบ่ฮู้ควมหมาย ร้องไปกะพอหนหวย
เพราะมันกะบ่แจบใจเจ่าของนั่นน๊าค่า กะเลยเรื่องมากแหน่จั่กหน่อย
อันๆ นางเว่าแว่ะๆ ถามดู๋ๆแบบนี้กะอย่าฟ่าวหน่ายเด้อค่า
อันได๋มันสำคัญกะบ่อยากข่วมอยากกายไปซื่อๆ เนาะค่า แฮ่ะๆ
สะดิ้งคือน้องได้ยินเสียงฆ้องกะแล่นตำ
Bookmarks