สายลมพริ้วพัด..ใบไม้กวัดแกว่ง
ลมไม่แรง..ก็ทำให้ใบไม้ไหว
ที่เคลื่อนไหว..ไม่ใช่เปนไม้ใบ
แต่เปนใจ..คนไม่มั่นจึงสั่นคลอน
ใจของคน..สั่นไหวรัวกว่าทุกสิ่ง
ใจไม่นิ่ง..โดนลมพัดโดนกัดกร่อน
ใบไม้ต้องลมแรงซัด..ก็ขาดรอน
ยั้งดูก่อน..ใจเราไหวหรือไม่สั่น
แม้ลมแรง..แค่ไหนใจต้านสู้
ใบไม้ยังลู่..ลมได้ไม่ไหวหวั่น
เพียงลมปาก..พัดมาอย่าคร้ามครัน
ขอจงมั่นคงไว้..อย่าไหวเอน
ที่ไหนไหนก็หาพบ..สงบได้
ถ้าหากใจเปนดั่งน้ำ..ที่ฉ่ำเย็น
ใจจงนิ่งสงบไว้..คงได้เห็น
ใจก็เปนเช่นดั่งนึก..เราฝึกเอง
ใบไม้ผลัดใบ..ใจคนเปลี่ยน
ใบหมุนเวียนผลิกลีบใบ..อย่างรีบเร่ง
ใจคนก็ร้อนแรง..แข่งกันเอง
ทั้งอวดเบ่งเก่งวุ่นวาย..เข้าใส่กัน
ใบไม้..ยังคงพริ้วไหว
ลม..ยังโชยไปอย่างผกผัน
ใบไม้กับใจ..ใครแน่กว่ากัน
แล้วใจท่าน..หวั่นไหวหรือใจนิ่ง
จ้ำ#คนรักของดอกไม้
เวอร์ชั่น เพราะใจฉันมันช่างรู้สึก Vol.6
๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๒
Bookmarks