กรวดน้ำให้คนลวง
เริ่มแรก..รักทุกอย่าง..ช่างแสนหวาน
เคลือบน้ำตาล..สมานลิ้น..สิ้นสงสัย
เชื่อเขาพูด ..ทุกสิ่ง ..ช่างถูกใจ
มันยิ่งใหญ่..เกินใคร..จะห้ามฟัง
หลงระเริง..ไปกับเขา..หมดทุกอย่าง
ตาฝ้าฟาง..ทุกสิ่งอย่าง..มิแลเห็น
ทางนรก..ขวากหนาม..มิรำเค็ญ
มองไม่เห็น..โคลนเลน..ลุยข้ามไป
ตาสว่าง..จึงรู้..เดินทางผิด
ความมืดมิด..ปิดดวงตา..ที่สวยใส
เริ่มรู้สึก..ว่าเราเดิน..ได้อย่างไร
แล้วทำไม..ไยมิเชื่อ..คนห้ามฟัง
ลุกขึ้นได้..จะมิเป็น..เช่นเหมือนเก่า
สลัดเศร้า..ล้างใจ..ให้ผ่องใส
ขจัดสิ่ง..โสมม...จากหัวใจ
กรวดน้ำให้..สิ้นกรรม..จากคนลวง
Bookmarks