เฉือนแค้น


เฉือนแค้น




อยากเชือดเชือน..ดับแค้น..ให้สาสม
อยากเป็นลม..พายุร้าย..พัดสาบสูญ
อยากเหมือนคลื่น..ปั่นป่วนให้..อาดูลย์
อยากเป็นไฟ..กองกูณฑ์..เผาวอดวาย

ให้กับความ..โลเล..เชื่อคนง่าย
ไยไม่ตาย..จากโลก..แห่งความฝัน
เหตุไฉน..ไยหลอน..ได้ทุกวัน
อุราฉัน..รานแหลก..เพราะคนรวน

นับแต่นี้..จะกล้าแข็ง..ดั่งหินผา
จะยืนท้า..พายุ..มิหวั่นไหว
จะทระนง..องอาจ..แกร่งหัวใจ
จะขอซ่อน..น้ำตาใจ..ไว้ใต้ทรวง