กำลังแสดงผล 1 ถึง 5 จากทั้งหมด 5

หัวข้อ: แรงใจบ่ได้เห็นหน้า...กำลังใจของฉัน

  1. #1

    ความเยือกเย็น แรงใจบ่ได้เห็นหน้า...กำลังใจของฉัน

    แรงใจบ่ได้เห็นหน้า...กำลังใจของฉัน

    แรงใจบ่ได้เห็นหน้า...กำลังใจของฉัน


    "ไกลห่างไกลซำใด๋ อยู่แห่งไหนหัวใจไม่ไกล ซำบายดีบ่หรือจังใด๋ รู้บ้างไหมคิดถึงทุกวัน ส่งใจไปพ้อหน้า ให้ฮู้ว่าฮักยังผูกพันธ์ จะกี่เดือนอีกสักกี่หนึ่งคนนี้เฝ้าส่งแรงใจ..."

    มื้อนี้ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนตีห้า พอดังก็กดนอนต่อ อิอิอิ คร้านจ้า ฝนกะตกนึกในใจฉันสิตื่นเฮ็ดอีหยังแต่เช้าแท้น้อ รายการกะบ่ได้จัดนะวันนี้ นอนไปนอนมาพลิกซ้ายทีขวาที แล้วพลิกไปพลิกมา กะเลยลุกตอนตีห้าครึ่งจ้า เข้าห้องน้ำแล้วกะมาเปิดคอมคือเก่าที่ยังบ่คร้าน ถึงคร้านกะเปิดจ้า

    หลวงพ่อบอกว่า การที่เฮาคร้านทำความดี คร้านทำบุญ คร้านสวดมนต์ไหว้พระ แต่เฮายังทำทั้ง ๆๆ ที่คร้านมันสิเป็นบารมีอย่างสูง เข้าทำนองที่ว่า มารบ่มีบารมีบ่เกิดจ้า ...สาธุ...


    หลังจากฟังรายธรรมะดีเจบ่าวครูภูธรแล้ว กะเลยเปิดฟังเองเพลง "แรงใจบ่ได้เห็นหน้า - สิงหา" เป็นเพลงที่ฟังแล้วมีกำลังใจจ้า ... กำลังใจจากคนที่เฮารักมันมีพลังมหาศาลจ้าสามารถเพิ่มแรงใจให้เฮายิ้มได้ ให้เฮาสามารถต่อสู้กับปัญหาต่างได้อย่างไม่หวั่นไหว ไม่ท้อแท้ เพราะแรงใจส่งมาให้ถึงจะห่างกันไกลแต่ก็ส่งถึงกันได้ด้วยทางสื่อต่าง ๆ อาจด้วยตัวอักษร ด้วยเสียง บางครั้งแรงใจอาจสิหดหายไปบ้างถ่าเฮาเข้าใจไม่คิดมาก หรือยอมรับมันให้ได้ว่า มันเป็นเช่นแล เฮาก็จะยังคงมีกำลังใจอยู่ไปได้หดหายไปกับสิ่งเหล่านั้น

    และที่สำคัญที่สุดก็คือกำลังใจให้กับตัวเอง...เป็นแรงใจขาดบ่ได้จ้าเพราะถ่าวันใด๋บ่มีแรงใจจากคนอื่นเฮากะบ่สามารถที่อยู่ต่อไปได้ ดังนั่นต้องให้กำลังใจกับตัวเองหลายๆจ้า หลายทีสุดที่สามารถลบทุกข์ที่มีให้ลดลงได้จ้า สู้สู้ จ้า เด็กน้อยน่ารัก

    ฮู้บ่...ว่าคิดฮอด

    เด็กน้อยน่ารัก
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ; 19-05-2009 at 07:45. เหตุผล: เพิ่มรูปจ้า

  2. #2
    การเบิ่งรูปนี้มันกะเฮ็ดให้เฮามีกำลังใจอีกอย่าน้อจ้า...เบิ่งรูปตอนที่ป้านางและพี่น้องมายามจ้า ยังบ่ได้เอามาลงกระทู้ให้พี่น้องเบิ่งเลย กำนันบอกว่า ขอดีต้องรอหน่อย นะคะ อิอิอิ

  3. #3

  4. #4
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    คิดฮอดเด็กน้อยเด้อครับ ถึงแม้สิอยู่ใกล้กันแค่เอื้อม แต่กะเหมือนอยู่ไกลกันคนละโลกครับ

    เพราะหูกะเสียบซาวอะเบ้าท์ ตากะจ้องหน้าคอม มือกะพิมพ์ เลิกเล่นกะนอนพอดี

    ตื่นขึ้นมากะเห็นนั่งหน้าคอม ต่างคนต่างกิน ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างกะไปทำงาน

    เลิกงานมากะคือเก่า เป็นจั่งซี่มาปีกว่า ๆ แล้วน้อครับ

    กลายเป็นกิจวัตรประจำวันที่ต้องเฮ็ดไปแล้วน้อครับ ดีหลายอ้ายว่าอ่ะ

    อีกอย่างจั่งที่ว่าหล่ะมันเป็นความสุขของคนที่เฮาฮักนำ

    ถ้าเด็กน้อยเล่นแล้วมีความสุข อ้ายกะมีความสุขครับ

    ที่ผ่านมาขอโทษกะแล้วกันที่จ่มให้ เป็นห่วงซือ ๆ ครับ

    อยากให้พักผ่อน รักษาสุขภาพเด้อครับ
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พล พระยาแล; 22-05-2009 at 18:27.

  5. #5
    ขอบคุณแรงใจที่อยู่ใกล้
    รู้บ้างไหมน้อยใจเสมอ
    รู้ว่าไม่ใช่คนดีของเธอ
    เศร้านะเออเมื่อเธอด่าทอ


    บอกว่าเป็นคนไม่เอาไหน
    บอกให้ไปไกลไกลหนอ
    บอกว่าฉันไม่เคยง้อ
    ไม่ดีพอที่จะรักแล้วหรือไง


    ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้
    จะให้ดีกว่านี้คงยากไป
    เพราะฉันไม่เหมือนใคร
    คงไม่ถูกใจเธอสักที

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •