วันที่ 28/05/2552
วันนี้ เหมือนเดิมๆๆของทุกวันค๊า เข้ามาห้องทักเพี้ยนผีบ้ากล่องขอเพลง บ่ทันเลย มาแอบ
เบิ่งเพิ่น คุย บ่าวดอกว่าจังเว้าหยังจ่มๆๆๆ ยุ งับๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สมสาวส่าเมียงอุดรคัก
เพื่อนๆไปไสเมิด เงียบเหงาในห้องกล่องเพลง เพราะว่า บ่รู้จักไผ น้องๆๆมาหลาย กะดีใจ
นำ บ้านมหา เติบใหญ่มีคนมากหน้าหลายตาเข้าให้ความสนใจหลายๆๆ บางวันกะเข้า
มาทัก เพื่อนๆๆๆ น้องๆๆที่น่าฮัก รู้จักแน่ บ่รู้จักแน่ บางรายกะแปลงร่างมา โอ้ย เอื้อยกะ
จำบ่ได้ จักไผเป็นเป็นไผ ถ้ารู้จักเอื้อย กะเอิ้นเอาเด้อ พะนะ น้องๆๆสมาชิกใหม่กะหลาย
บางวันเข้าไปบ่มีหมู่เว้ากะมี เลยต้องออกมานั่งเฮ็ดเซเว นั่งเบิ่งน้องๆๆ คุยกัน พอเห็นคนที่
รู้จักแน กะโดน เข้าไปทักหอมแก้มแนจักน่อย พอมีแฮง มี กำลังทำงานต่อพอมีเวลากะ
เข้าไปตั้งกระทู้ กับข้าวกับปลา ให้พี่น้องได้กินได้ชิมไปตาม กะเยิม สาวผู้ฮ้ายบางวัน
อารมณ์ดี นั่งยิ้ม ยุผุเดียว ยุหน้าคอม ฮ่าๆๆๆ ว่าแม่นบ้า นอ ผุฮ้ายยังบ่พอ บ้าพร้อม คือซิ
คัก บ้าๆๆ ก็บ้า รักพี่น้อง บ้านมหานี้ล่ะค๊า บุย พะนะ พักนี้ๆๆๆ พี่น้องเอื้อยๆๆอ้ายๆๆ คุ้มกะ
คือเงียบๆๆๆ มีเวลา พัก ตับ พักปอด ไป ระยะหนึ่ง แต่กะคือเก่าล่ะจ้า สาวผุฮ้าย ฉายาเมรี
ขี้เมาคือเก่าออกงานบ่เซาจักเซาหม่องหนึ่งกะไปอีกหม่อง(แบบว่าแขกประจำงานเลี้ยง)
แต่ขนาดฝันยังฝันว่าเจ้าของได้ถูกเชิญ ขึ้นฮ้องเพลงน้อ พี่น้อง คิดเบิ่ง ซิส่ำใด๋ ร้องยังบ่
ทันจบเพลงสะเดิด ขึ้นมา เกือบไปส่ง หลานไปเรียนบ่ทัน แม่นหลานยุบ่ เด็กน้อยยุเฮือน
นำนิล่ะพะนะ เว้าหลายๆๆๆ หาหม่องลงกะบ่พ้อ ยาวออกยาวออก ความรู้สึกมันหลายน้อจ้า
ความรู้สึกต่อพี่น้องต่อเวบบ้านมหาดอทคอม ของเฮานี้ล่ะ ตั้งแต่เข้ามานี้หลายคักแน่เต็มอยู่
ในหัวใจดวงนี้ เต็มไปด้วย ความรู้สึกดีๆๆๆ ยังคิดยุว่า ซิแบ่งเอาค่าขนมโรงเรียนจินหลงนี้บ่
ไปซ่อยค่าน้ำค่าไฟ ซะบ่พะนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ซิพอบ่ล่ะ ค่าขนม จินหลง กะ 20 บาทหนึ่ง
ดอกว่า จินหลงว่าแบ่งเอาค่า เบียร์นั้นพะนะฮ่าๆๆ 5 บาทต่อวัน ตกเดือนหนึ่ง 150 พุ้น
เด้ 150 คูณ 100...ค... ตก 15,000 พุ้นเด้น้อ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่นคิดหยังยุนี้น้อ สาว
ผู้ฮ้ายใหญ่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดเบิ่งซื่อๆๆนี้ล่ะจ้า หาทางอยากซ่อยเอื้อยๆๆ อ้ายๆๆ เพิ่นนั้น
หนา คิดเบิ่งซื่อๆ เด้อจ้า อย่าว่า กันเด้อ เพราะว่าคนเฮานี้ มีความรู้สึก มีความนึกคิด มี
ความต้องการ หลายสิ่งหลายอย่าง ตามประสามนุษย์ คำว่ามนุษย์นี้ บ่มีความเพียงพอ มี
แต่ความอยากได้อยากมี อ้าวๆๆๆ ออกนอเรื่องแล้ว เด้อเธอ เข้ามาแมะ ออกไปเปียกฝน
เด้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ช่วงที่นั่งพิมพ์นั่งเขียนอยู่นี้ บ่าวจัยเพิ่นเปิดเทศน์กัณฑ์แหล่ คนลืมตัวให้
ฟัง พี่น้องเลย ฝนกะตกซะแล้ว ซิไหลไปนำเพิ่น เข้าไปทางวัดพุ้นแล้ว ฟังแล้วกะคิดฮอด
บุญพระเวศบ้านเฮาน้อจ้า ช่วงเช้าๆๆ เพิ่นซิเปิดใส่มักกระจ่ายเสียง ดังไปทั่วหมู่บ้าน หรือ
ว่าคิดฮอดคุณตาเมรี เพิ่นนักแหล่นักพญา ตกแลงมา เสียงๆๆๆลอยมาแต่ข้างหน้าต่าง
น้อยๆๆๆ เข้าหน้าต่างบ้านโน่นเข้าไปบ้านนี้ ชวนให้ย้านผี พะนะ เพราะว่ามันเงียบน้อ สมัย
เมรีเป็นเด็กน้อย การใช้ชีวิตมันแตกต่างกับยุคนี้เหลือเกิน ตกแลงทุกคนเข้านอนเงียบสงบ
ทีวีบ่มีให้เบิ่ง นอนแต่หัวค่ำ ตื่นแต่เช้าๆๆ ไผมีหน้าที่หยังกะไปทำ ส่วนเมรีมีหน้าที่ก่อนไป
โรงเรียนน้อ ดังไฟนึ่งข้าวไว้กะไป ตักน้ำมาใส่โอ่งให้เต็มบางวัน ต้องไปจอบตั้งเอาน้ำ ช่วง
ดึงๆๆ น้ำขึ้นบ่อ ฝ้าวไปตักก่อนหมู่ ซิได้น้ำใสๆๆ มาไว้ใช้ ไผไปช้า น้ำเมิดบ่อพุ้นเด้ เพราะ
ว่า แต่ล่ะคุ้มมีบ่อน้ำแค่แห่งเดียว
เซาซะดอก เว้าไปหลายยาวไปเรื่อย ให้เว้าแต่ชีวิตน้อยๆๆจนใหญ่ เป็นเดือนปีกะบ่จบฮ่าๆๆๆ
บันทึกตามใจ
จิตใต้สำนึกนึกได้หยังกะพิมพ์ไปตามกะเยิมค๊า:em01)
Bookmarks