หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 18

หัวข้อ: ไดอารี่คนตัวดำ

  1. #1
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ บ่าวกระสัง
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    บุรีรัมย์
    กระทู้
    180

    ไดอารี่คนตัวดำ

    ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด เสียงนาฬิกาดัง เมื่อถึงเวลาที่เราตั้งขึ้นเมื่อคืนเช้าวันนี้ก็เหมือนทุกๆวันที่เอื้อมมือไปกดปิด แล้วก็นอนต่อสักพัก เฮ้อออ เมื่อคืนนอนดึกอีกแล้วทำให้ไม่อยากตื่นเลย แต่หน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบยังรออยู่

    ลุกขึ้นมามองไปนอกหน้าต่างของห้องเช่าเล็กๆกลางเมืองกรุงมองไปเห็นผู้คนมากมาย กำลังเร่งรีบที่จะไปให้ทันเวลา เอาแล้วซิจะสายเอา เลยต้องรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปทำงานให้ทัน ก่อนจะไปก็ต้องเอากับข้าวที่เหลือเมื่อคืนที่ทำไว้แล้วกินไม่หมดไปที่ทำงานด้วย ทอดไก่ดำๆคงจะยังไม่บูดนะ อิอิ คิดในใจ

    หลายคนอาจมองเด็กบ้านนอกคนนี้ด้วยสายตาแปลกๆ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ทั้งการกินอยู่และหลายๆอย่าง เมืองใหญ่เมืองนี้มีคนที่สมหวังก็มากมาย ผิดหวังแล้วต้องหอบกระเป๋าใบเก่ากลับบ้านนาก็มาก ไม่รู้ว่าใครจะดีใจหรือเสียใจมากกว่ากัน คนที่เลือกที่จะหอบกายและใจกลับไปซบตักบ้านเกิด ก็น่าอิจฉาไม่น้อยที่ได้กลับไปทำตามความฝันที่มีมาแต่สมัยเก่าก่อน

    กับชีวิตที่เป็นอิสานบ้านนอกบ้านนา กับคนที่อยู่เมืองใหญ่ก็ต้องดิ้นรนเพื่อหวังว่าสักวันมันจะมีวันของเราบ้าง เพราะเมื่อมองกลับไปที่บ้านนายังมีคนรอคอยความหวังจากพี่ชายของเขา รวมไปถึงคนที่เรารักมากที่สุด ที่ยังลำบากและคอยให้กำลังใจเสมอๆกับคำว่าให้อดทน

    สามเดือนแรกที่เข้ามาอยู่ในบางกอกกลับมาห้องทีไร ความเหงาและอ้างว้างมันช่างทำให้น้ำตาจะไหลออกมาทุกครั้ง แต่ความอดทนที่มีอยู่ก็มากพอที่จะอดทนสู้ต่อ กำลังใจหนึ่งเดียวที่มีอยู่ทุกครั้งที่ท้อคือพ่อและแม่เท่านั้น เสียน้ำตาให้ใครต่อใครมาก็มากมาย เจอคนหลอกหลวงมาก็เยอะสุดท้ายก็มีเพียงพ่อกับแม่ที่อยุ่ข้างเราเสมอ เลยพาให้เราคิดไปว่าจะไม่ยอมเสียน้ำตาให้ใครนอกจากพ่อและแม่เราอีกแล้ว อุ่ยย ความคิดเดิมๆที่อยู่ในใจก็คิดขึ้นมาอีกแล้ว

    บ่าวจันทร์นั่งคิดเรื่องเดิมแบบนี้ทุกครั้งที่นั่งรถเมล์ไปทำงาน ระหว่างที่ใครหลายๆคนเร่งรีบที่จะแย่งกันขึ้นรถเบียดเสียดกัน ไม่รู้ใครเป็นใครแต่ก็น่าจะเป็นคนไกลบ้านเหมือนกันแทบทั้งนั้น บนรถไม่มีใครพูดกันเลยต่างจากบ้านเราจัง ความคิดเดิมมาอีกและ ทั้งๆที่เอามาเปรียบกันไม่ได้เพราะที่นี่ใครต่อใครไม่รู้จะให้คุยกันได้ยังไง ไม่รู้จักกันต่างคนต่างหน้าบึ้ง บางคนก็คุยโทรศัพท์บางคนก็หลับบนรถ

    นั่งบนรถได้สักพัก รถติดอีกและ วันนี้คงสายอีกแน่ๆเลยมองไปข้างๆรถเมล์รถเก๋งคันหนึ่งขับมาจอดข้างๆรถเมล์ที่เรานั่ง แต่เอ๋คนขับใส่เสื้อเหมือนเราเลย อ๋อพนักงานสำนักงานใหญ่เสื้อสีนี้คงไม่มีืี่ที่อื่น เขาก็คงจะสายเหมือนกันวันนี้ ต่างกันที่เขานั่งรถเก๋งคันงาม เรานั่ง24หน้าต่าง มองไปริมทางเท้าที่เด็กนักเรียนพากันเร่งรีบเพื่อจะเข้าเรียน ก็เลยนึกถึงตัวเองโรงเรียนดอนบอสโก ก็อาชีวะนี่นาเราก็เรียนจบอาชีวะทำให้เข้าใจเขาเหล่านั้นเป็นอย่างดีทั้งการแต่งตัว คำพูดคำจา ไดอารี่คนตัวดำ

    นึกขึ้นได้อีกทีก็ใกล้จะถึงที่ทำงานแล้วซินะ นั่งคิดอะไรเพลินๆ ก็ถึงแยกที่เราจะลงแล้วหล่ะ ต้องเดินเข้าไปอีกตั้งสองป้ายรถเมล์แน่ะ ระหว่างเดินเข้าไปก็คิดเรื่องงานเบื้องหน้าที่ต้องเจอ เพื่อนร่วมงานที่เราไม่เข้าใจเขาซะที ทำใจอยู่นานแต่ก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าเราหรือเขาแต่ก็ต้องโทษตัวเองไว้ก่อนว่าเราทำยังไม่ดีพอแหล่ะ ถึงเป็นแบบนี้คงต้องพยายามทำให้ดียิ่งขึ้นๆ คงจะเป็นทุกที่เลยหล่ะมั้งที่เพื่อนร่วมงานไม่เข้าใจ แต่ไม่เป็นไรทำตามหน้าที่เราไปแล้วกัน

    ความสุขที่เกิดขึ้นเล็กๆน้อยๆบางวันก็มีความสุขมีรอยยิ้มที่ได้จากบ้านมหา รู้จักบ้านมหาก็สองปีกว่าจะสามปีเดือหน้าแล้วหล่ะ แต่ก็พึ่งได้เข้ามาเป็นสมาชิกแค่ไม่กี่เดือน ก็ได้รู็จักเพื่อนเพิ่มขึ้นมากมาย มีความสุขมากขึ้น พร้อมที่จะเจอกับปัญหา

    ขอบคุณทุกท่านในบ้านมหาที่มีสิ่งดีๆมอบให้กันมากมาย ขอบคุณคำแนะนำดีๆจากพี่อ้อย พี่หน่อย พี่พร พี่หญิง พี่เสี่ยวออสติน คุณหนุ่ย และทุกๆท่านที่แบ่งพื้นที่ให้บ่าวจันทร์ ถ้าขอบคุณทุกคนคงสามวัน อิอิ++
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พล พระยาแล; 29-05-2009 at 17:54. เหตุผล: แก้ให้ตัวใหญ่ขึ้น

  2. #2
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ บ่าวจัย
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    2,872
    อันบ่าวกระสังครับ ถ้าเขียนอีกเทือ ขอร้องอย่าเขียนตัวหนังสือตัวเล็กเด้อครับ อีกอย่างมันติดกันอ่านยากครับ โคลงเรื่องเขียนได้ดีครับ หลู่โตนผู้เฒ่าแนอิอิอิอิ
    หล่อคืออ้าย กินข้าวบายกบตั๋วะหล่า

  3. #3
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ เซียงเหมี่ยงเมืองสุรินทร์
    วันที่สมัคร
    Dec 2008
    ที่อยู่
    สุรินทร์, ร้อยเอ็ด, และ สปป.ลาว
    กระทู้
    829
    กำลังใจมีให้เสมอครับ น้องบ่าวจันทร์...
    เซียงเหมี่ยงฯ เองกะเจอมาบ่น้อยคือกันกับคำว่าชีวิตเด็กบ้านนอก ต้นทุนชีวิตต่ำ ๆ ...
    เข้ามาอยู่ในสังคมที่บ่คุ้นเคย ช่วงแรก ๆ กะลำบากในการปรับตัวและใช้ชีวิตหลาย ๆ ...
    พาลให้คิดว่า สิอยู่ได้บ่น้อ สังคมแบบนี้ที่มันแตกต่างจากบ้านเฮาเหลือเกิน...
    แต่ด้วยความเป็น "ลูกอีสาน" พบพ้อ ความลำบากมามากมายกว่านี้มาแล้ว ...
    และคิด คิดฮอดหน้า พ่อ แม่ ทางบ้าน กะเลยมีกำลังใจสู้ ผ่านทุกสิ่งทุกอย่างมาได้...
    และมีโอกาศได้มายืนจุดที่เป็นอยู่ทุกมื่อนี้ได้อย่างภาคภูมิบ่อายไผ๋ กะย่อนว่าความ อดทนสู้ คิดถึงผู้มีพระคุณแหละเนาะ จั่งส่งให้ลูกชาวนา ต้นทุนชีวิตต่ำ ๆ ได้มีทุกมื่อนี้ได้...
    ลูกอีสาน ได้เปรียบหลาย ๆ อย่างครับ บ่าวจันทร์ ใช้ความลำบากที่เคยผ่าน ประสบการณ์ต่อสู้ที่มี ให้เป็นประโยชน์ กับการก้าวต่อไปของชีวิตเฮาเด้อครับ...
    สู้ ๆ เด้อน้อง...

  4. #4
    ศิลปิน,ช่างภาพอิสระ สัญลักษณ์ของ เพ็นนี
    วันที่สมัคร
    May 2009
    ที่อยู่
    Bangkok
    กระทู้
    1,308
    บล็อก
    2
    อ่านเรื่องของบ่าวจันทร์แล้วนึกถึงตัวเอง
    เพ็นเข้ากรุงมาเป็นเด็กบ้านนอกตั้งแต่อายุย่างเข้า 16 ปี
    ต่อสู้ ดิ้นรนสร้างเกราะป้องกันตัวจากอสุรกายที่แปลงร่างมา
    ชีวิตในเมืองตลอดระยะเวลา 14-15 ปี มีไม่กี่ครั้งที่ดูสวยงาม
    ..
    สิ่งที่เพ็นได้จากบ้านมหา เหมือนได้กลับไปบ้านอีกครั้ง
    ไปรื้อฟื้นความทรงจำ ที่ตัวเองไม่เคยรู้ไม่เคยเห็น
    อันที่จริงเหมือนจะอยู่คู่สังคมนี้มานานแล้ว แต่ตัวเองทำหล่นหาย
    คำบางคำ..ภาษาบรรพชนแท้ๆกลับไม่เคยได้ยิน
    ต้องขอบคุณชุมชนแห่งนี้ด้วยค่ะ

    ยังไงก็ต่อสู้นะ เป็นอีกหนึ่งแรงใจสู้ต่อไป..

  5. #5
    สู้ๆจ้าหล่าจันทร์ เอื่อยเป็นกำลังใจให้จ้า

  6. #6
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ lukhin_inter
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    ที่อยู่
    อิสานใต้ ประเทศไทย
    กระทู้
    1,860
    อยู่เมืองใหญ่...หนาวแสงไฟ หนาวแอร์ หนาว...คน
    อยู่ บ้านนา หนาวฟ้าหนาวฝน....หนาวคิดถึงคนรัก ที่อยู่ไกล
    .
    .
    .
    พี่ลูกหิน เป็นกำลังใจให้เด้อ จ้า
    อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือ
    เป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน

  7. #7
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ หนุ่มเหงาคนไกลบ้าน
    วันที่สมัคร
    May 2008
    กระทู้
    2,307
    แม่นอยู่ใสกะต้องสู้อดทนเพื่อคนที่เฮาฮักเด้อน้องจันทร์อ้ายเป็นกำลังใจให้เด้อ ปัญหาอุปสรรคทำให้เฮาเข้มแข็งขึ้น

  8. #8
    กะขอเป็นกำลังใจให้ นะคะ สู้ๆ ค่ะ เพื่อ พ่อ และแม่ ของ เรา ออมอ่านไดอารี แล้ว คิดถึงบ้านจัง
    สู้สู้ ค่ะ

  9. #9
    มิสบ้านมหา 2010
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ เขมราฐ
    วันที่สมัคร
    Sep 2008
    ที่อยู่
    กลางท่งเมืองเขมฯ
    กระทู้
    1,946
    ขออภัยเด้อจ๊ะเสี่ยวจันทร์ เสี่ยวตาลายจ๊ะ อ่านได้ครึ่งหนึ่งแจ่มจ๊ะแจ่ม เฮ็ดโตใหญ่ ๆ กว่านี้อีกนิดนะจ๊ะ

  10. #10
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ถ้าอายุยังน้อย พยายามแสวงหาครับ เขาสมัครสอบหม่องใด๋ให้ไปโลดครับ

    และมีแนวคิดแบบผู้นำครับ อย่าคิดแบบผู้ตาม เพราะถึงแม้ว่าวันนี้เราเป็นลูกน้อง

    แต่รับรองหัวหน้าหรือผู้บังคับบัญชา จะต้องยอมรับในฝีมือของเราครับ

    เพราะโชควาสนาแข่งกันไม่ได้ แต่เราพัฒนาตัวเราให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ได้แน่นอนครับ

    ขอเอาใจช่วยครับผม :heart:

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •