หัวหน้าที่รัก...ของเด็กน้อย

[ผู้ก่อการรัก]

ที่บริษัทแม็กกี้ก็ใกล้ถึงวันเกษียณอายุเหมือนกันค่ะ
พวกพี่ๆ ที่เคยร่วมงานกันปีนี้ปลดเกษียณกันไปหลายคนเลย
บางคนเข้ามาทำงานตั้งแต่หนุ่มๆ สาวๆ ทำตั้งแต่อายุ 20 จนเกษียณรับโล่ห์ 35 ปีกันไป

ใจหายเหมือนกันค่ะ

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

มื้อนี้หัวหน้าเก่าแวะมาที่ทำงาน พอเห็นหน้าดีใจจังเลย ตอนแรกว่าทำงานเสร็จว่าจะกลับบ้านแต่พอหัวหน้ามา ก็รอเว้ากับหัวหน้า ทุ่มกว่าก็ส่งหัวหน้าที่รถพร้อมกับขอบคุณที่พาไปเที่ยวทะเล แล้วบอกหัวหน้าว่า ถ้าทำใจให้เข้มแข็งได้เมื่อไหร่ จะโทรไปคุยด้วยเด้อ ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึงหัวหน้าจัง

[กำลังใจ]

เหมือนกำลังใจเลยจ้า ผอ.ที่ทำงานก็ย้ายเข้ากรมจ้า
ใจหายแวปเลยจ้า คนใหม่มาก็ต้องทำใจนิดหน่อย
เพราะอะไรหลายอย่างที่ไม่เหมือนกันจ้า

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

มื้อนี้ตอนแลง ...คิดถึงหัวหน้าจังเลยจ้า ทำไมนะ น้ำตามันไหลตลอดเวลาคิดถึงหัว คิดถึงเวลามีปัญหา เพราะหัวหน้าแก้ไขให้ แต่ตอนนี้ หัวหน้าไม่อยู่ ลูกน้องเศร้าจังจ้า จะโทรก็อ่อนแอเหลือเกินต้องร้องให้แน่เลย เมื่อไหร่นะจะหยุดแอสักที น้ำใส ๆ จะไม่ไหลออกตา เมื่อยามนึกถึงหัวหน้าที่รักจ้า ฮือ ๆๆๆ

ปล. หัวหน้าใหญ่ มาถามว่า หัวหน้าโทรมาไหม ก็ตอบท่านไปว่าไม่ค่ะ และลูกน้องก็ไม่โทรกลับด้วย ท่านว่างานมีปัญหาอะไรไหม ถ้ามีก็บอกว่านะ เท่านั้นและน้ำตามันจะไหลให้ได้ ต้องกลั้นไว้พอท่านไปน้ำตาไหล ทันที่ ฮือ ๆๆๆ

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ในที่สุดก็สามารถโทรหาหัวหน้าสองมื้อแล้วจ้า โทรหาวันก่อนกับมื้อวาน มื้อแรกที่โทรไปหัวเว้าคำแรกว่า "ว่าไงหนูโน่ ทำใจได้แล้วเหรอถึงโทรมา" (เคยบอกหัวหน้าไว้ว่า ทำใจไม่อ่อนแอ ไม่ร้องไห้ได้จะโทรไปหาจ้า) ตอบหัวหน้าไปว่า "หัวหน้าที่คิดถึง อย่าพูดอย่างนั้น" แล้วน้ำตาก็ไหล พูดอะไรกับหัวหน้าไปบ้างจำไม่ได้ แต่พูดไม่นานเพราะตอนสุดท้ายน้ำตามันไหลมากเลยบอกหัวหน้าว่า "หัวหน้าเอาไว้แค่นี้ก่อนแล้วจะโทรมาใหม่" หัวหน้าหัวเราะ

เมื่อวานโทรไปอีก จะโทรบ่อย ๆ จะได้ไม่ต้องร้องอีก "วันนี้พูดกันนาน ระยะก็เดินจากบ้านถึงที่ทำงานจ้า" เป็นช่วงที่เว้าโทรศัพท์ที่มีความสุขที่สุด แล้วหัวก็เล่าเรื่องไปไหว้พระให้ฟัง ไปร่วมงาน วันที่ 5 ธ.ค. 52 ที่ผ่านมาให้ฟัง และ ไปสวดมนต์เย็นที่วัดภูเขาทอง นำจ้า ขออนุโมทนาบุญกับหัวหน้าด้วยนะ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ แล้วมีคำหนึ่งหัวหน้า บอกว่า "งานมีปัญหาอะไรถามได้นะ ยังไม่ลืมงาน" รู้ไหมน้ำตาเริ่มไหลแล้ว แล้วหัวหน้าก็ว่าแค่นี้นะ ถึงหัวหน้าไม่บอกลูกน้องกะสิบอกว่าแค่นี้นะ เพราะน้ำตาไหลอีกแล้ว ...

ในที่สุดสองวันที่โทรไปยังร้องไห้อยู่ วันนี้ ไม่โทรละเพราะตัง เหลือน้อย เอาโทรหากิ๊กก่อนนะคะ เดี๋ยวเติมตังแล้วจะโทรไปหาใหม่จ้า "หัวหน้าที่รัก" คิดถึงหัวหน้าจังเลย

วันที่ 28 ธ.ค. 52 จะได้เจอกันแล้ว ...ดีใจจังเลย วันที่รอคอยจ้า อาบน้ำ กินข้าวไปทำงานดีกว่า หัวหน้าใหม่บอกว่า อย่ามาทำงานสายเด้อ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (ลูกน้องไม่ตอบได้แต่ยิ้ม) ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

สุขสันต์วันอังคารจ้า บุญรักษาบารมีคุ้มครอง หัวหน้าที่รักจ้า สาธุ

หัวหน้าที่รัก...คิดถึงจังเลยเจ้าค่ะ

หัวหน้ารู้ไหมอยากย้อนเวลากลับมาได้ อยากเป็นช่วงที่ทำงานกับหัวหน้า เพราะรู้สึกอบอุนเหลือเกิน แต่ตอนนี้ รู้สึกโดดเดี่ยวผุ้น่ารัก หรือน่าซัง่จังเลยจ้า บ่นคิดถึงหัวหน้าทุกวันเลย...โดยเฉพาะเวลามีปัญหา และเวลายามงานบุญ งานหลวง งานราษฎร์ เพราะหัวหน้า จัดการได้ไม่บกพร่อง

สุขสันต์วันอังคารจ้า บุญรักษาบารมีคุ้มครอง หัวหน้าที่รักจ้า สาธุ

ปล. น้ำตาก็ไหลริน ทุกครั้งเลยนะ เมื่อไหร่เจ้าน้ำนี้จะหมดไป ทำไมลูกน้อง คนนี้ถึงอ่อนแอเหลือเกิน แบบนี้

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

มื้อนี้หัวหน้าที่รักมาที่ทำงาน หัวหน้าสดใส มาชั่งน้ำ 54 ก.ก. แต่ลูกน้อง 57 ก.ก. ไม่ยอม ๆๆ ฮ่า ๆๆๆ และก็ซื้อลูกชิ้นมาเลี้ยงด้วยนะ (ยังไม่ได้ขอบคุณเลย) ขอบคุณค่ะ พรุ่งได้เจอกันจ้า ฝันดีจ้าหัวหน้าที่รัก จุ๊บ ๆๆๆ