รักเริ่มแรก แตกหน่อ เป็นกอใหญ่ รักแตกกอเป็นหน่อรัก
ลมพัดไซร้ ไกวแกว่ง แรงต้านไหว
ให้ยืนอยู่ ชูกิ่งก้าน บานดอกใบ
ยิ่งนานไป ไซร้แข็งแกร่ง แรงต้านทาน
ดั่งรักเรา เก่าก่อน ตอนเริ่มใหม่
ค่อยก้าวไป ใจร่างต่อ ก่อสืบสาน
จากวันเดือน เลื่อนเป็นปี ที่ยาวนาน
เป็นรักหวาน สราญสุข ทุกราตรี
สุขอื่นใด ไหนเล่า เท่าเราสอง
ช่วยประคอง สองดวงใจ ให้สุขศรี
มีแต่เติม เพิ่มพูน จำรูญดี
จะไม่มี ที่สิ้นสุด หยุดรักเอย.