ข้าเก่า เต่าเลี้ยง

[พ่อบักจินาย]

ความรัก..ของข้า
ตะวันโพล้เพล้ ท้องฟ้าครึ้มฝน ตอนเย็นวันนั้น ท่านเศรษฐฐีนั่งอยู่ที่ระเบียงบ้านเกิดอาการเปรี้ยวปากขึ้นมาหยิกๆ จึงเรียกไอ้แสงข้าเก่าเต่าเลี้ยงให้มาแล้วตระโกนสั่งดังลั่น
ไอ้แสงโว้ยยยยยยยยยย อยากกินหงษ์ทองว่ะ ไปซื้อมาให้ข้าหน่อยสิ
ไอ้แสงข้าเก่าไม่รอช้า กระวีกระวาดออกจากบ้านไปตลาด ระหว่างทางก็คิดคำนึง “อืม สงสัยนายเราจะติดเหล้าซะแล้ว ทำอย่างไรถึงจะทำให้ท่านเลิกเหล้าได้นะ เพราะถ้าขืนนายคนนี้ตายแล้วเราจะอยู่กับใครล่ะ ....”
ไอ้แสงไปตลาดซื้อเหล้าได้แล้ว ก็เดินเลยไปซื้อไก่ย่าง เพราะรู้ว่าคนกินเหล้ายังไงก็ต้องมีกับแกล้ม จากนั้นไอ้แสง ก็เดินทางไปสำนักนางโลม เรียกหญิงงามเมืองคนหนึ่งมาด้วย เพราะก็รู้ว่าคนกินเหล้าแล้วต้องชอบเคล้านารี จากนั้นเดินไปที่ร้านยาซื้อยารักษาโรคผู้หญิงอีก 1 ชุด เพราะรู้ว่ามั่วหญิงงามเมืองนั้นต้องติดโรคแน่ๆ ( สมัยกระโน้นไม่มีถุงยางพะยะค่ะ ) จากนั้นก็เดินเลยไปซื้อโลงศพอีก 1 ใบ เผื่อว่ารักษาไม่หายจะได้เอาไว้ใส่ศพนาย ครั้งได้ครบทุกอย่างแล้ว ไอ้แสงก็นำไปให้ท่านเศรษฐี
ท่านเศรษฐีงงตึ๊บ...ของที่ไม่ได้สั่ง ไอ้แสงมันซื้อมาทำมัย ไอ้แสงก็เลยต้องอธิบายอย่างละเอียดยิบ ตามความคิดตนเอง แถมคำพูดทิ้งท้าย “ นี่กระผมก็ยังนึกเสียดาย พาดไปอย่างเดียว ลืมซื้อโอ่งที่จะเอามาใส่สมบัติท่าน เพราะไม่รู้ว่าสมบัติท่านมีมากน้อยขนาดไหนเท่านั้นครับท่านเศรษฐี”
ท่านเศรษฐีเริ่มคิดได้ ถ้าแม่งเรากินเหล้า เนารี เป็นโรคสตรีขึ้นมา แล้วเผื่อว่ารักษาไม่หาย เราก็ต้องตายเท่านั้นเอง แล้วสมบัติกูจะไม่สูญสิ้นเรอะ คิดได้ดังนั้น จึงตระโกนสั่งไอ้แสง
“ไอ้แสงโว้ยยยย ข้าขอบใจเอ็งที่ช่วยเตือนสติข้า จงเอาเหล้าไปเทิ้ง เอากับแกล้มไปกิน เอาสตรีนางนี้ไปส่งคืน ส่วนยารักษาโรคกับโรงศพ เอ็งจงเอาไปไว้ห้องนอนของข้า จะได้เอาไว้เตือนสติ “
ไอ้แสงดีใจ ที่ท่านเศรษฐีคิดได้ รับดำเนินการทันที
....นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ............อิอิ
***แล้วท่านคิดว่ามันสอนอะไรเราล่ะ

[ฟากฟ้า]

ดีๆๆจ้า สุดยอด :g นิทานเรื่องนี้สอนได้ดีทีเดียว
อันพุได๋มักกินเหล้า ต้องมาอ่านนิทานเรื่องนี้เบิ่งเด้อจ้า
เผื่อสิคิดได้คือท่านเศรษฐฐี

[เขมราฐ]

อยากให้เฒ่าพ่อได้อ่านเด๊.........::)::)

[คนไกลบ้าน2009]

อั่นท่านเศรษฐีเผิ่นมีลูกสาวบ่หน่อ.....(บ่อยากได้ลูกเขยจนๆเเหน่บ้อ..อิๆๆๆ)