ทุ่งกุลา...รออ้ายคนดี
มองข้างทางสองฝากข้างถนน
ทุ่งกุลายามฝนตระหง่านเหลือ
ผืนท้องนากว้างใหญ่ใบข้าวเจือ
เขียวระเรือหน้าฝนชะอุ่มใบ
ท้องทุ่งกว้างข้างทางไร้คนซึ่ง
ให้คะนึงถึงคนรำพึงใฝ่
ทุ่งและฟ้าตัดกันอยู่ในใจ
คือสายใยผูกพันทุ่งกุลา
นกน้อยน้อยเขียนกลอนวอนถึงฟ้า
อย่าจากลาเลยฝนสงสารบ้าง
ทุ่งทองเขียวด้วยสายฝนที่พร่างพราง
ปลุกใจบางข้าด้วยสายฝนพรำ
ทุ่งแห่งสายชีวิตลิขิตฝัน
ทุกทุกวันเฝ้าคอยฝนชื่นฉ่ำ
เต็มท้องทุ่งแดนทองนับอนันต์
บอกตะวันถึงใจคนเฝ้าคอย
ข้าวที่คอยสายฝนเฝ้ามองหา
ดังใจข้าเหม่อมองและชะม้อย
สองข้างทางถนนผ่านทุ่งทองคอย
ที่ดงดอยดอยอ้ายหวนกลับนา
ท้องทุ่งทองเขียวใบหญ้าแซมต้นข้าว
ไสวพราวท้องถิ่นที่ปรารถนา
ข้าวออกรวงและคอยพี่กลับนา
ตามประสาคนยากเฝ้าแต่แล
มองข้างทางสองฝากข้างถนน
ทุ่งกุลายามฝนเฝ้าชะแง้
คนท้องทุ่งรวงทองเฝ้าแต่แล
คอยก็แต่อ้ายกลับทุ่งกุลา
อ้างข้อความนี้
Bookmarks