ทุ่งกุลา...รออ้ายคนดี
มองข้างทางสองฝากข้างถนน
ทุ่งกุลายามฝนตระหง่านเหลือ
ผืนท้องนากว้างใหญ่ใบข้าวเจือ
เขียวระเรือหน้าฝนชะอุ่มใบ
ท้องทุ่งกว้างข้างทางไร้คนซึ่ง
ให้คะนึงถึงคนรำพึงใฝ่
ทุ่งและฟ้าตัดกันอยู่ในใจ
คือสายใยผูกพันทุ่งกุลา
นกน้อยน้อยเขียนกลอนวอนถึงฟ้า
อย่าจากลาเลยฝนสงสารบ้าง
ทุ่งทองเขียวด้วยสายฝนที่พร่างพราง
ปลุกใจบางข้าด้วยสายฝนพรำ
ทุ่งแห่งสายชีวิตลิขิตฝัน
ทุกทุกวันเฝ้าคอยฝนชื่นฉ่ำ
เต็มท้องทุ่งแดนทองนับอนันต์
บอกตะวันถึงใจคนเฝ้าคอย
ข้าวที่คอยสายฝนเฝ้ามองหา
ดังใจข้าเหม่อมองและชะม้อย
สองข้างทางถนนผ่านทุ่งทองคอย
ที่ดงดอยดอยอ้ายหวนกลับนา
ท้องทุ่งทองเขียวใบหญ้าแซมต้นข้าว
ไสวพราวท้องถิ่นที่ปรารถนา
ข้าวออกรวงและคอยพี่กลับนา
ตามประสาคนยากเฝ้าแต่แล
มองข้างทางสองฝากข้างถนน
ทุ่งกุลายามฝนเฝ้าชะแง้
คนท้องทุ่งรวงทองเฝ้าแต่แล
คอยก็แต่อ้ายกลับทุ่งกุลา
Bookmarks