[WMA]paulpan/%E0%BE%C5%A7%C5%D9%A1%B7%D8%E8%A7/%E4%C1%A4%EC%20%20%C0%D4%C3%C1%C2%EC%BE%C3%20-%20%A4%C3%D9%E3%B9%B4%C7%A7%E3%A8.wma[/WMA]โค้ด PHP:
***กลอนของยาย nuzing
เมื่อคราวอ่อนเดียงสาเป็นผ้าขาว
สองมือน้าวหัดเขียนเพียรฝึกฝน
จับมือหัดเขียนคำพร่ำอดทน
เหนื่อยไม่บ่นไม่พ้อต่องานงาม
จากไม่รู้..รู้อ่านรู้งานเขียน
คนไหนเซียนดื้อซนกลัวคนหยาม
ค่อยบ่มเพาะขัดเกลาเฝ้าติดตาม
ลูกศิษย์งามได้ดีเพราะมีครู
ปัญหามีมากมายมากรายกล้ำ
ศิษย์ระยำโป้ปดจนอดสู
ทั้งหนีเรียนเสพยาคราได้ดู
เป็นงานครูต้องช่วยด้วยเมตตา
ปัญหารักหนักอกเรียนตกบ่อย
มิเคยปล่อยให้เจ้าเศร้าหรอกหนา
เฝ้าดูแลห่วงใยคล้ายมารดา
ปรารถนาให้ศิษย์คิดถูกทาง
วิชาการเลขคณิตอังกฤษด้วย
ภาษาสวยทั้งเทศไทยให้สรรค์สร้าง
สรรพวิชาสอนให้ ไม่อำพราง
ชีพสว่างประสบผล...ชนชื่นชม
พานดอกไม้ธูปเทียนเพียรประดิษฐ์
จากใจศิษย์มาไหว้ครูผู้งามสม
เปรียบพ่อแม่เพื่อนคิดศิษย์นิยม
น้อมจิตก้มวันทาบูชาครู
--------------------
Bookmarks