หญิงคนชั่ว
พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.๒๔๘๐
ผู้ประพันธ์ ก.สุรางคนางค์




หญิงคนชั่ว



หญิงคนชั่ว เป็นนวนิยายในแนว เส้นทางชีวิตของหญิงสาว ชาวบ้านนอกผู้ถูกหลอกมาขายเมืองกรุงในยุคเก่าก่อน ประมาณว่าในราวปี พ.ศ.๒๔๘๐ ในสมัยเช่นนั้น การที่หญิงถูกล่อลวงจากหมู่บ้านมาขายตัวเป็นเรื่องใหญ่ เป็นเรื่องขายหน้าของพ่อแม่ พี่น้อง ญาติมิตร จนไม่อาจย้อนคืนการหายไปจากบ้านเป็นปัญหาร้ายแรงๆ พอๆ กับปัญหาที่รื่น (ตัวละคร) เธอถูกหลอกไปขาย รื่นเองก็รู้สึกว่า เธอไม่อาจกลับบ้านไปเป็นหญิงชาวนาเช่นเดิมได้อีก เพราะตราหน้าที่ว่าเธอถูกหลอกเข้ากรุง แสดงให้เห็นว่าเส้นศีลธรรมเวลานั้น เป็นเส้นที่เด็ดขาดรุนแรง หวนคิดว่าถ้าเป็นในปัจจุบันนี้ ความร้ายแรงของเรื่องก็อาจจะลดลง เพราะเด็กสาวๆ มีกฎเกณฑ์ทางเพศควบคุมน้อยลง รวมทั้งการไปมาระหว่างต่างจังหวัดกับกรุงเทพฯ ก็ดูเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว แม้ว่าหญิงอาจพลาดพลั้ง เพราะถูกลวงก็ดี หรือเพราะใจสมัครก็ดี เพียงระยะเวลาหนึ่ง เธออาจจะกลับทางชีวิตอื่นๆ อีกทางก็ได้ และโดยที่อาจไม่ได้ถูกประณามรุนแรง และไม่จำเป็นต้องหลุดเข้าไปเป็น 'หญิงคนชั่ว' เต็มตัวอย่างกรณีของรื่น

เนื้อหาของนวนิยาย เป็นเรื่องราวของรื่น "หญิงคนชั่ว" ซึ่งทั้งยากจนและต่ำต้อย รื่นเป็นหญิงสาวลูกชาวนาฉะเชิงเทรา แม้รื่นจะเป็นเด็กสาวสะสวยบริสุทธิ์ แต่เธอก็เป็นเพียงชาวนา เป็นชนชั้นล่างตามที่สังคมมักเข้าใจ ต่อมาเธอหลงคารมของชายหนุ่มผู้มาจากกรุงเทพฯ ตามเขาเข้าเมืองกรุง จนกระทั่งเธอถูกนำไปขายเป็นหญิงโสเภณี ถึงตอนนี้เธอจะเลื่อนฐานะลงไปต่ำยิ่งกว่าชนชั้นชาวนา

ไม่มีเหตุการณ์มหัศจรรย์ใดได้เกิดขึ้น รื่นได้กลายเป็นหญิงสาวที่ถูกบังคับให้ "ขายตัว" และเมื่อรื่นได้มีโอกาสพบกับชายหนุ่มน้ำใจดีนามว่า วิทย์ เขาทำท่าเข้าใจรื่น เขาดูจริงใจ และเขาบอกว่าจะเตรียมจะพารื่น "ออกไป" จากที่ๆ รื่นเคยอยู่ เพื่อไปเป็น "ภรรยา" ของเขา แต่สุดท้าย ความโหดร้ายของสังคมต่างหากที่ยึดครองพื้นที่ได้มากกว่าตามความเป็นจริงของโลก วิทย์ได้ตัดสินใจไปเรียนต่อเมืองนอกเพราะเหตุว่า ครอบครัว "ผู้ดีผู้มั่งคั่ง" ไม่มีวันยอมรับสะใภ้ "คนชั่ว"

แต่ทว่ารื่นตั้งครรภ์เสียแล้ว และเธอกำลังจะให้กำเนิดบุตรกับวิทย์คนหนึ่ง ณ ใจกลาง "สำนักโสเภณี" ที่เธอ "ทำงาน" อยู่นั้นเองรื่นต้องหอบลูกสาวของเธอไปฝากคนอื่นเลี้ยง และตนเองก็แสวงหาหนทางเลี้ยงชีพด้วยหนทางแห่งอาชีพบริสุทธิ์ เพื่อหาทางเลี้ยงดูลูกน้อย แต่ผู้เขียนต้องการตัดไปสู่ 'พล็อต' ของตนเอง ที่ว่า โชคชะตาทำให้รื่นกลายเป็นผู้ต้องสาป กลายเป็นหญิงโสเภณีที่ร่อนเร่ขายตัว ตั้งแต่เหนือจรดใต้ ซึ่งมีผลให้ผู้อ่านรู้สึกสลดใจอยู่พอสมควร และอาจตั้งคำถามด้วยความไม่พอใจที่ชีวิตรื่นลำเค็ญเกินไป

รื่นมี สมร หญิงโสเภณีอีกคนหนึ่งเป็นเพื่อนคู่ใจ สมรช่วยให้รื่นได้พักฟื้น อยู่ในระยะสั้นๆ หลังจากที่ชีวิตรื่นทำท่าจะเลวร้าย สมรช่วยให้รื่นได้ 'ออกจาก' สำนักโสเภณี ไปเป็นคนใช้เขาอยู่สักพัก สมรยังคงมีสถานะเป็นหญิงคนชั่ว เพื่อเลี้ยงคนและเลี้ยงดูรื่น และปลุกปลอบใจรื่นอยู่ตลอดมาระหว่างที่รื่นตั้งครรภ์ จนรื่นคลอดลูกหญิงของเธอ แต่สุดท้ายรื่นต่างหากต้องออกไปขายตัวอีกครั้ง เพราะสมรล้มเจ็บและเพื่อเลี้ยงดูตัวเธอเองและลูกน้อย น้ำใจของสมรและรื่นที่มีต่อกันและกันในยามนี้สะท้อนให้เห็นถึงมิตรแท้ในหมู่คนยาก

วันหนึ่งอีกไม่นานเลย รื่นก็หมดสภาพแห่งการเป็นหญิงสาวสวยเสียแล้ว รื่นทรุดโทรมลงจนจำไม่ได้ เธอกำลังตัดสินใจจะเลิกอาชีพหญิงขายตัวอีกครั้งหนึ่ง และในเวลาเช่นนี้เอง เธอกลับได้พบวิทย์โดยบังเอิญซึ่งบัดนี้จบการศึกษาจากต่างประเทศแล้ว รื่นไม่อาจหวังสิ่งใดได้อีกแล้ว แม้ว่าวิทย์จะเข้าใจรื่นได้ในที่สุด และเชื่อว่าลูกของเธอเกิดมาจากเขา แต่เธอไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่อีกเลย ที่ตนเองหรือวิทย์จะนับถืออยู่ร่วมกัน

บัดนี้เธอไม่ใช่รื่นที่เพียงแต่ถูกหลอกมาจากบ้านนอก แต่เธอกลายเป็นโสเภณีอาชีพโดยแท้ เธอไม่มีสิ่งใดอีก นอกเสียจากลูกน้อยวัย ๗ ขวบ ซึ่งฝากให้ผู้อื่นเลี้ยงไว้ รื่นเพียงแต่ขอให้วิทย์รับภาระเลี้ยงดูลูกของเขา ส่วนรื่นคิดว่าเธอไม่ควรเข้าใกล้ให้เกิดความเสื่อมเสียแก่ลูกน้อยผู้เป็นหญิง ผู้อ่านคงจะนึกชมเชยที่แม้วิทย์ 'ของรื่น' จะแต่งงานไปแล้วกับหญิงอื่น แต่เขาก็ยังแสดงเจตนารับผิดชอบต่อรื่นและลูก ผู้แต่งได้พยายามจะเปิดช่องให้ความเป็นธรรมแก่ผู้ยืนอยู่ในชนชั้นที่สูงกว่ารื่นอยู่มากทีเดียว เพื่อหาทางออกให้ผู้อ่านเชื่อมั่นในความดีว่า มีอยู่ในที่ที่เราอยากให้มีเหมือนกัน แม้หญิงคนชั่วเช่น รื่นจะมีน้ำใจดี แต่บรรดาพวกคนร่ำรวยมั่งคั่งก็ใช่ว่าจะต้องเป็น "คนชั่ว" อย่างน้อยในกรณีของวิทย์ เขาก็ไม่ใช่คนเลว แต่ก็มีความดีบางอย่าง มีความรับผิดชอบแบบที่มนุษย์พีงมี อย่างน้อยก็ต่อลูกของเขาเอง นอกจากนี้ จิตรา ภรรยาของเขาก็ยังมีน้ำใจดียอมรับเลี้ยงลูกของรื่นไว้โดยเต็มใจ



หญิงคนชั่ว



[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2113724_jro0x/0001NangbungnguowPomphoung.swf[/fm]