กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง

  1. #1
    Maximum learning
    ศิลปิน นักเขียน
    สัญลักษณ์ของ khonsurin
    วันที่สมัคร
    Apr 2008
    ที่อยู่
    ท่าตูม สุรินทร์
    กระทู้
    8,063
    บล็อก
    197

    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง

    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง
    พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.๒๔๘๖
    สด กูรมะโรหิต
    (พ.ศ. ๒๔๕๑ - ๒๕๒๑)




    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง


    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง


    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง


    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง




    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง เป็นนวนิยายที่ได้ใช้ฉากต่างประเทศ
    ซึ่งเป็นที่นิยมในสมัยหนึ่ง

    แก่นของเรื่อง ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง เป็นเรื่องของความรักที่เน้น
    ในเรื่องความเสียสละ โดยไม่เอาอารมณ์เป็นใหญ่ ความรักในเรื่อง ปักกิ่ง-นครแห่ง
    ความหลัง ได้ขยายกว้างคลุมออกไปถึงความรักระหว่างพ่อลูก โดยเน้นที่ความเสีย
    สละเช่นเดียวกัน

    โครงสร้างของการเขียนนวนิยาย ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง เป็นการ
    เล่าเรื่องจากมุมมองของระพินทร์ หนุ่มไทยที่ได้รับทุนการศึกษาไปเรียนที่กรุงปักกิ่ง
    หรือ เป๋ยิง ตามการออกเสียงของภาษาจีนกลาง

    ตัวละครเอกของเรื่อง คือ วารยา ราเนฟกายา ซึ่งเป็นหญิงในชนชั้น
    ศักดินาของรัสเซีย ผู้ลี้ภัยการปฏิวัติของบอลเชวิกมาอยู่ในประเทศจีน และระพินทร์
    หนุ่มไทยผู้ได้รู้จักวารยาจนกระทั่งภูมิหลัง และความผิดหวังต่างๆ นานาในชีวิตทั้ง
    ด้านความรัก ความสูญเสียแม่และพี่ๆ น้องๆ รวมทั้งทรัพย์สิน เหลือกันอยู่ ๒ คน
    พ่อลูก ที่ต้องอยู่กันอย่างกระเหม็ดกระแหม่

    เค้าโครงเรื่อง คือ ความใกล้ชิดของระพินทร์ และวารยา ได้เป็นตัวเดิน
    เรื่องไปสู่การเรียนรู้ภูมิหลังของกันและกัน โดยเฉพาะโศกนาฏกรรมในชีวิตของ
    ครอบครัวของวารยา ซึ่งมีเชื้อสายในตระกูลโรมานอฟ ผู้เป็นเจ้าปกครองรัสเซีย
    ในสมัยก่อนการปฏิวัติ วารยาต้องสูญเสียแม่ไปในการปฏิวัติ และเมื่ออพยพมาอยู่
    ที่เมืองฮาร์บินในแมนจูเรีย ก็ยังต้องสูญเสียพี่น้องไปอีก จนเหลือตัวเองอยู่และพ่อ
    ที่ชราภาพ ความใกล้ชิดของคนทั้งคู่ได้ก่อให้เกิดความเห็นใจและแปรเป็นความรัก
    ความเข้าใจที่บริสุทธิ์ใจต่อกัน และนำไปสู่ความพยายามที่จะช่วยเหลือแก้ปัญหาให้
    ซึ่งกันและกัน โดยตัดเอาอารมณ์ส่วนตัวออก เป็นความรักที่บริสุทธิ์ที่ถือเอาความ
    เสียสละให้กับคนที่ตนรักเป็นสรณะ

    วลาดิมีร์ ยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อให้วารยาหมดพ้นพันธะมาเป็นธุระเป็น
    ห่วงเป็นใยและต้องมุ่งหาเลี้ยงชีพเพื่อช่วยเหลือตนในการดำรงชีพ นับเป็นความ
    เสียสละ อันยิ่งใหญ่ของพ่อที่มีต่อลูก โดยต้องการให้ลูกมีทางออก และทางเลือก
    ในชีวิต ซึ่งเขาคิดว่าการที่เธอจะไปบวชชีเพื่ออุทิศตัวให้กับศาสนาโดยไม่ต้องมีห่วง
    เป็นหนทางที่ดีที่สุดในทัศนะของเขา ดังบทสนทนากับระพินทร์ ดังนี้

    "วารยาอาจลำบากเพราะเป็นห่วงตัวฉันมากไป ถ้าไม่มีฉันเสีย เขาก็คงจะ
    ไม่ต้องยุ่งยากเช่นนี้ ฉันเป็นคนทำให้วารยาต้องดิ้นรน ฉันควรจะตัดสินใจทำอะไร
    สักอย่างหนึ่ง ที่ช่วยให้วารยาเลิกคิดเลิกกังวลในตัวฉัน"

    และจดหมายลาตายที่เขาเขียนถึงวารยา

    "วารยา ลูกรัก

    พ่อจากไปเพื่อความสุขของลูก พ่อได้ตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว พ่อแก่ลงทุก
    วัน ไม่มีประโยชน์แก่ใครอีกต่อไป ถ้าพ่อขืนอยู่ ลูกจะต้องกังวลและจะทิ้งชีวิตอย่าง
    ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้ พ่อต้องการให้ลูกเปลี่ยนชีวิตใหม่ ต้องการให้มีชีวิตที่เงียบ
    สงบ ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับความยุ่งร้อยแปดในโลกนี้ จงเชื่อพ่อ อย่าเสียใจ จงยินดี
    และจงทำตามที่พ่อเคยสั่งไว้ ถึงเวลาที่พ่อจะไปแล้ว นาฬิกาตีสี่เดี่ยวนี้เอง ขอให้ลูก
    มีความสุขเสมอ
    พ่อที่รัก"

    วารยาตัดสินใจไปบวชตามความปรารถนาของพ่อทั้งที่มีใจรักระพินทร์
    แต่ก็ไม่เรียกร้องตามหัวใจปรารถนา แต่กลับตัดสินใจไปบวชแทนเมื่อได้รับรู้คำโกหก
    ของระพินทร์ ว่าตนมีคู่รักและคู่หมั่นอยู่แล้วในเมืองไทย และนี่คือคำพูดของวารยา อัน
    แสดงถึงความรักที่บริสุทธิ์ และความเสียสละเพื่อความรักอันบริสุทธิ์นั้น

    "ขอให้เชื่อเถิด ระพินทร์ ว่าฉันไม่ได้รักเธอ ฉันต้องการเธอเป็นเพื่อน
    และเธอก็ได้อุปการะฉันมาก ข้อนี้ฉันไม่ขอลืม ขอให้ฉันได้ตอบแทนความ
    รักของเธอด้วยความกตัญญูจะดีกว่า เธอต้องเป็นผู้ชายตัวอย่างที่เคยเป็น
    มาแล้ว เธอมีคนคอยอยู่ในเมืองไทยไม่ใช่หรือ ระพินทร์ เธอต้องไม่ทำให้เขา
    ผิดหวัง

    นี่เป็นแหวนที่แม่ให้ไว้แก่ฉัน เป็นของมีค่าสิ่งเดียวที่ฉันมีอยู่ เธอจง
    เอาไปสวมให้แก่ประนุทของเธอเถิด บอกว่าเธอซื้อมาจากปักกิ่งก็แล้วกัน"

    ระพินทร์เองทั้งที่ใจรักวารยา และก็ปั้นเรื่องขึ้นมาโกหกว่า ตนมีคู่รักแล้ว
    เพื่อปิดหาทางความสัมพันธ์และเปิดโอกาสให้วารยาได้บวชตามความปรารถนาของ
    พ่ออย่างไม่ต้องมีกังวล

    คุณค่าโดยรวมของ นวนิยายเรื่อง ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง นอกจาก
    แก่นเรื่อง หรือ "สาร" ที่ผู้เขียนต้องการสื่อ คือ ความรักเป็นเรื่องของความเสียสละ
    และการให้ ฉากที่นำมาใช้ประกอบซึ่งเป็นเหตุการณ์จริงของประวัติศาสตร์ช่วงหนึ่ง
    ที่ผู้เขียนได้สัมผัส คือ ภาวะสงครามกลางเมือง ที่ประเทศกำลังถูกรุกรานจากศัตรู
    ภายนอก และการต่อสู้ภายในระหว่างขบวนการประชาชนที่ต้องการปลดปล่อยประเทศ
    จากแอกของต่างชาติ และแอกของชนชั้นปกครองที่เป็นนายหน้าของต่างชาติ รวม
    ทั้งการกล่าวโยงถึงสถานการณ์ปฏิวัติในประเทศรัสเซีย ซึ่งส่งผลให้ตัวละครเอกใน
    เรื่อง ต้องลี้ภัยการเมืองมาอยู่ในประเทศจีนด้วย ซึ่งโดยรวมแล้ว นวนิยายเรื่อง
    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง เป็นหนังสือโศกนาฏกรรมที่น่าอ่านเล่มหนึ่งในประเทศไทย



    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง


    ปักกิ่ง-นครแห่งความหลัง


    [fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2208127_fkefr/SudkobfphaPbtuK.swf[/fm]
    *********************************


    อิสระ เสรี เสมอภาค




    *********************************

  2. #2
    Membership renewed สัญลักษณ์ของ siranee
    วันที่สมัคร
    Jul 2008
    ที่อยู่
    ลาดกระบัง54(วัดศรีวารีน้อย)
    กระทู้
    909
    รักแท้ยังมีในโลก...? หรือ มีแค่ในนิยาย...?
    ซึ้งงงงงจังเลยจ้า......

  3. #3
    ละไมฝน
    Guest
    เรื่องราวคล้ายๆ เรื่องราวของหมอซิวาโก้ วรรณกรรม อันโด่งดังของรัสเซีย นะ

    เพลงเพราะครับ

    อยากไปเที่ยวจีนแผ่นดินใหญ่สักครั้งในชีวิต

    ละไมฝน
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ละไมฝน; 08-06-2009 at 11:22.

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •