-
ศิลปิน นักเขียน
เก็บกลอนเก่าๆมาเล่าสู่กันฟัน
ลูกอิสาน...คือกัน
โดยหมาน้อย28/04/50
ถึงหน้าร้อนดินแล้งแห้งระเหิด
เป็นรอยเกิดแตกร้าวคราวอิสาน
น้ำแห้งหดแสนรันทรแลกันดาร
ทรมานมองเห็นแสนเข็นใจ
แหนงมองฟ้าเทวดาไหนกลั่นแกล้ง
อิสานแห้งเหือดน้ำท่านรู้ไหม
หลั่งรินบ้างฝนหยดบ้างเป็นไรไป
พอให้ใจใจไม่เหี่ยวแห้งแล้งตามกาล
ปาดเหงือหยดรดพรมถมใบหน้า
แล้งนำพาหนุ่มสาวหนีลาบ้าน
ทิ้งนาไร่ไปเมืองใหญ่หาทำงาน
ลูกอิสานหวนคำนึงถึงบ้างซิ
หอบเสื้อผ้าลาบ้าน..ถิ่นเก่าเกิด
ถิ่นกำเหนิดเกิดก่ออิสานนี้
ได้งานทำมีเงินทองอยู่กินดี
อย่าลืมที่...เราจากนาถิ่นลำเนา
ได้กินหอยกุ้งปลาตัวโตใหญ่
ขอจงให้หวนคิด ถึงบ้านเก่า
แม้นนาแล้งอิสานแห้งก็บ้านเฮา....
จงคืนเหย้าเยือนถิ่น..ณ.ดินแดน...
....หล่าเอ้ย.....ไปอยู่กรุงใหญ่กว้าง..ได้กินดีสุขีอุ่น...
อย่าสู่ลืมบุญคุณ..คุณข้าวป่านาน้ำ..อิสานพี่...อย่าสู่ลืมเด้อหล่าเด้อ
.....ให้คิดฮฮดยามขุดปู..ก่นไง้..ในดินแก่นพอป๋านหยังแน่เด้อ..
แม่ซำบายป๋านอยู่วัง...ให้อวยโง่..มาเยี่ยมบ้าง....
-
แบ่งปันความรู้และประสบการณ์
อย่าสุไลลืมถิ่มพงษ์พันธุ์อิสานเก่า คืนบ้านเฮาเด้อพี่น้อง ลุงป้า ตั้งหน่าคอย
อย่าสุนำฮอยเค้าซาวเมืองกรุงสิหยุ่งยาก แสนลำบากแท่แหล่วแนวแย่งแข่งขัน
ให่ฟ่าวโงคืนบ้านอิสานมาสาดีกัว อย่ามัวแต่หลงแบงค์แสงไฟในเมืองหลวง
ให่คึดฮ่วงผู่เฒ่าบ่านเฮาเฝ่าเถียงน้อย กั้งโกบคอยซ่องเจ้าสิเนาบ่านอิสานมา
เมื่อคืนบ่านสาเด้อหล่าฟ่าวคืนมาหาแม่พ่อ เพิ่นผู่รอถ่าเจ้าแลงเซ้าจ่มหา..อยู่เด้อ..หล่าเอ้ย.
-
ศิลปิน นักเขียน
รักเธอ ๓ ฤดู
?ฤดูหนาว?ใจร้าวรานหักหาญจิต
เหงาสะกิด อุรา พาหวั่นไหว
สะทกกร้าวหนาวอุรา....เหมือนฆ่าใจ
ฤา ขาดใครจึงใคร่ครวญ....รัญจวนจิณ
?ฤดูหนาว? คราวนี้...ฤดี กลั้น
ท้อ ทอปั่น...บั่นธร ?ฤา ถวิล?
จะหลับนอน...ป้อนอาหารและการกิน
รสจางสิ้น....กลิ่นคาวปลา ?หาไม่มี?
?ฤดูหนาว?เหมันต์ ฉันจนตรอก
ใจปนหมอกเลือนจาง ?ห่างวิถี?
ใครหนอใครเป็นเหมือนฉัน นั้นรู้ดี
เหมือนลับลี้ รักร้าง ห่างกันไกล
?ฤดูหนาว? นานไหม ที่ใจคิด
เธอลิขิต...?ร้อยเหงาใจ? ฉันใช่ไหม
สะท้านหนาว.....ร้าวลึกสงสารใจ
กั้นร้องไห้ โศกตรม ?ถมอุรา?
?ฤดูฝน? พ้นผ่านก่อนกาลนี้
รักที่มี ?ดีต่อรัก? นั้นหนักหนา
ทำไม ฤา น้ำฝนหล่น ปนน้ำตา
หรือเพราะกาล เวลา......?มาพรากใจ?
?ฤดูฝน? หลั่งชโลม โหมรินหลั่ง
เปรียบเหมือนดั่ง......?น้ำตา? ธาราไหล
รักหนักหนา รักเธอยิ่งกว่าใคร
ด้วยเหตุใด..ใจ.จึงตรม ขมชีวิน
?ฤดูฝน? ผ่านการณ์นานกลัวแก้
ใจที่แพ้ ?รักจากใจ? ใฝ่ถวิล
ฤามิสม ดำกา....ต่ำเพียงดิน
จึงโบกบินจรลา ฝนลางเลือน
?ฤดูฝน? รัก อย่างไร ใจคงมั่น
เติมแบ่งปัน...เติมรักเปรียบเสมือน
มิได้แยกแตกใจไหนแชร์เชือน
มิลืมเลือน...รักเธอเสมอมา
?ฤดูร้อน? อุทธรณ์รัก หนักแน่นอก
ดังวิหก...ไร้สุขสิ้นบินถลา
รักเธอล้นรักยิ่ง....?สิ่งศรัทธา?
ปรารถนา...หัวใจใยผูกพันธ์
?ฤดูร้อน? ผ่อนใจให้เธอยิ่ง
เกินทุกสิ่ง....มากมายหลายหลากฝัน
รัก รัก รัก รักยิ่ง ในชีวัน
รักนิรัน ฉันนั้นมี มอบให้ ?เธอ?
?ฤดูร้อน? กลอนใจ มอบเธอฝาก
ฤดูหลาก สามฤดู....อยู่เสมอ
แม้คำอ้อนอ่อนหวาน....?ไม่เลิศเลอ?
รักล้นเอ่อ...รักเธอ....เสมอใจ
?ฤดูร้อน? ฤาฝน...ปนหมอกหนาว
จวบปีเปล่า....คราครั้ง ยังสงสัย
สงสัยเกิด....รักมาก..ยิ่งกว่าใคร
ใช่รักใด..ไหนหนอ..?ขอรักเธอ?
โดย หมาน้อย ?เฌอเชลง?
-
ศิลปิน นักเขียน
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks