ถามว่ารักเธอแค่ไหน ลองนับเม็ดทรายทั่งทะเลดูนั้น

ลมหายใจที่มีอยู่ คือความคิดถึงจากฉัน

ถ้าว่าจะเจ็บแค่ไหน ถ้าเธอไปรักใครสักวัน

ก็ลองนับดูสายฝนนั้น มันคือน้ำตาจากใจ

ก็อยากให้รู้ ก็อยากให้เห็น

ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้

เพราะโลกนี้ มีเธอเพียงคนเดียว

ฉันจึงเสียเธอไม่ได้ ถ้าเธออยากทำร้ายก็เชิญ

แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน นึกเสียว่าสงสาร อย่าลงทัณฑ์

ด้วยการจากลา ถามกันสักกี่ครั่ง ก็ยังบอกเธออย่างนี้

ฟ้ายังเปลี่ยนสี แต่ฉันไม่เคยเปลี่ยใจ