ขอฝนพรม...รดใจชาวดิน



ขอฝนพรม...รดใจชาวดิน



ธรณีเกิด ธรณีตาย ณ.แห่งนี้
ร้อยฝันทวี ร้อยดวงใจ ฤดีโหย
แนบซบหน้า อุ่นดิน ร่ำระโรย
ร้องโหยโหย ดินคร่ำ ครวญรำพึง

ท้องนาทุ่ง เวิ้งว้าง แลว่างเวิ้ง
หวิวหวิวเคลิ้ม วิเวก ใจคิดถึง
พื้นดินแห้ง ดินแตก แยกคะนึง
นั่งรำพึง ถึงดินแดน ร้างไกลตา

ดินแห้งแล้ง ยามแล้ง แทบซบหน้า
ชุ่มน้ำตา เรียกหาฝน อย่าลาร้าง
ยามนี้ดิน แห้งขอด เมื่อวันวาน
ประหนึ่งร้าง ห่างหัน คนแดนไกล

ยามน้ำมา ล้นเอ่อ ท่วมท้องทุ่ง
ดูประหนึ่ง น้ำใจ มวลมิตรให้
ความรักหวัง สดชื่น ยิ้มละไม
สายฝนใจ หลั่งลด คนทุ่งทอง

โอ้...สายฝน พรมมา อย่าลาจาก
รักฝนมาก ยามลา ข้าเศร้าหมอง
หยาดฝนหล่น ดังตัวข้า ได้ลำพอง
และผยอง ด้วยฝน หลั่งลดพรม

ดินที่แยก แตกระแหง ดังตัวข้า
ว้างอุรา เดียวดาย ไม่รู้สม
ดินแห้งผาก ดังข้า ร้าวระบม
ด้วยความขม ขื่นใจ จากใจดิน

ลมฝนพร่าง พรูลง ในใจข้า
ชื่นชีวา ด้วยฝน ที่ถวิล
สายฝนหลั่ง รดใจ ให้ชาวดิน
ฝนหลั่งริน ดินชุ่ม ชาวดินรอ



ขอฝนพรม...รดใจชาวดิน


[radio]http://dc105.google.co.th/img/67175936/d10f8782/dlink__2Fdownload_2F67175936_2Fd10f8782_3Ftsid_3D20090614-185850-ba2ce4d1/preview.mp3[/radio]